~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
........................................ * Συνέχεια του Ιστολογιου της εφημερίδας "Αρκαδικό Βήμα" στη δ/νση: - https://arkadiko-vima.blogspot.gr/
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
..............* ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΑΡΚΑΔΩΝ (1988 - 2018) - 30 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ *

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ειδήσεις, νέα και ρεπορτάζ από τις παροικίες των Αρκάδων...................... ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: arkadikovima@gmail.com
Σύμβουλοι Έκδοσης: Πάνος Σ. Αϊβαλής - Πέτρος Σ. Αϊβαλής
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

31 χρόνια

31 χρόνια
........................................................................... email: arkadikovima@gmail.com

Η αρχαία Αρκαδία δεν είχε τα όρια του σημερινού νομού και ήταν αποκλειστικά μεσόγεια, καταλαμβάνοντας το εσωτερικό της Πελοποννήσου, χωρίς να βρέχεται καθόλου από θάλασσα. Περιελάμβανε τις επαρχίες, Μαντινείας, Γορτυνίας, Μεγαλοπόλεως, τη βόρεια Κυνουρία, όλη την επαρχία Καλαβρύτων, τα δυτικά της Κορινθίας και της Αργολίδας, τμήμα της Ολυμπίας, τμήμα της Ηλείας και τη Λακωνική Αράχωβα.

ΑΔΕΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ - Τώρα σιωπή, άδειες οι τάξεις,



Zacharoula Gaitanaki
ΖΩΝΗ ΑΡΚΑΔΙΑΣ


          ΑΔΕΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ
Κάποτε υπήρχανε σχολεία
στα ελληνικά τα χωριουδάκια,
που οι τάξεις τους ήταν γεμάτες,
έπαιζαν στις αυλές παιδάκια.

Στους κήπους των μικρών σχολείων,
μ' αξίνες, φτυάρια και μεράκι,
φυτεύανε οι μαθητές τους
κάποιο λουλούδι, ένα δεντράκι.
Τώρα σιωπή, άδειες οι τάξεις,
πια δεν κυκλοφορεί ψυχή,
διάλειμμα δε χτυπά κουδούνι,
ούτ' ένα γέλιο δεν ηχεί...
ΖΑΧΑΡΟΥΛΑ ΓΑΪΤΑΝΑΚΗ
(Ζώνη Αρκαδίας, 2/5/2018)

[Οι φωτογραφίες είναι από το DVD, που συνόδευε το βιβλίο μου "ΖΩΝΗ Αρκαδίας (1810 - 2010) 200 ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ", έκδοση του ΜΕΣΖ 2010, επί Προεδρίας του Θανάση Παν. Αργυρόπουλου.]



 Matina Nika Ζαχαρουλα μου ποσο λυπαμαι,οταν βλεπω το σχολειο μου αδειο και ερημο ,γιατι εναι στο δρομο!!Αυτα τα σχολεια μας εκαναν σωστους ανθρωπους!!!Απο μικρα μεσα σε ολες τις δουλειες και παντα με ευγενεια και ταξη!!Αυτη η ομορφια του σχολειου με τα παρτερια,τα λουλουδια ,τη σημαια,και το πιο σπουδαιο τη ζωντανια απο τα παιδικα παιχνιδια!Ολα χαθηκαν και πανε!!

~~~~~~~

Zacharoula Gaitanaki Δυστυχώς, Ματίνα μου, ο χρόνος στάθηκε αμείλικτος για τα χωριά μας. Έκλεισαν τα σχολεία, μετά τα Κοινοτικά Γραφεία, τα Αστυνομικά Τμήματα και λοιπές Υπηρεσίες όπου υπήρχαν, σε λίγο θα σταματήσουν να χτυπάνε και οι καμπάνες των εκκλησιών... Μετά θα πρέπει όλοι μας να χτυπήσουμε τα κεφάλια μας στον τοίχο για το κακό που αφήσαμε να γίνει στην ελληνική ύπαιθρο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: