..................
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ // ΦΕΣΤΙΒΑΛ
*
Χωριά με ελάχιστους κατοίκους, μετανάστες από το εξωτερικό να δουλεύουν στα ζώα και τα χωράφια, θαμμένοι θρύλοι και στη μέση όλων ένας πανέμορφος ναός της Αλέας Αθηνάς του Πάριου γλύπτη Σκόπα (που έχτισε και το μαυσωλείο της Αλικαρνασσού) και οι «μύριοι» από την «Κύρου Ανάβαση» του Ξενοφώντα. Με δυο λέξεις: «Αρκαδία χαίρε». Το νέο ντοκιμαντέρ του Φίλιππου Κουτσαφτή, μετά το συγκλονιστικό «Αγέλαστος Πέτρα» του 2000. Προβάλλεται σήμερα στο 17ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και σε λίγους μήνες θα βγει στις αίθουσες από τη Feelgood.
Το δούλευε έξι χρόνια: «Σε ολόκληρη την Ελλάδα υπάρχουν τόποι έντονα φορτισμένοι ιστορικά και συναισθηματικά. Ωστόσο, η Αρκαδία φέρει μέσα και πάνω της μύθους και ιστορίες άγνωστες στους πολλούς. Αλλά και κάτι ακόμα, ξεχωριστό», εξηγεί ο σκηνοθέτης. «Υπάρχει ο μύθος της "Ευδαίμονος Αρκαδίας", που ήρθε από τη Δύση. Πίστευαν πως αν υπάρχει ένας επί Γης παράδεισος, αυτός είναι η Αρκαδία - ένας ονειρικός τόπος με κοινωνική δικαιοσύνη, μέτρο και άδολο έρωτα. Αυτή την ιστορία δεν την καλοξέρουμε εδώ στην Ελλάδα, έχουμε τόσες πολλές, βλέπεις. Αλλά στη Δύση, από τα ρωμαϊκά χρόνια μέχρι και την εποχή του Διαφωτισμού, το πίστευαν θερμά. Ακόμη και σήμερα υπάρχει μια Ακαδημία στη Ρώμη που λέγεται "Αρκαδία"».
Στην Αρκαδία βρήκε «θραύσματα αφημένα στην αγκαλιά της φύσης». «Αυτό πρέπει να κάνουμε», δηλώνει. «Να βρούμε τα κομμάτια που επαναφέρουν τη σχέση με τον τόπο μας στο προσκήνιο. Να ξαναβρούμε την ταυτότητά μας. Νομίζω, όμως, ότι αυτή είναι η μοίρα της Ελλάδας: όλη αυτή την τεράστια ιστορία δεν κατάφερε να την κάνει παιδεία και πολιτισμό επί της ουσίας».
Από την άλλη, «το να δημιουργείς μύθους δεν είναι παρά μια προσπάθεια να έρθεις σε επαφή με έναν χαμένο κόσμο, πριν από σένα, από τον οποίο εσύ προήλθες», διευκρινίζει. «Είναι σαν να επιστρέφεις στην παιδική σου ηλικία». Ισως αυτός να είναι ένας από τους λόγους που ο Φίλιππος Κουτσαφτής πάντοτε στα ντοκιμαντέρ του κινείται στους άξονες τόπος - ιστορία και παρελθόν - άνθρωπος. «Ετσι είναι», απαντά. «Ακριβώς γιατί η ιστορία μας, οι άνθρωποι και οι μύθοι τους, όλα σχετίζονται με την ουσία της ύπαρξής μας, άρα και με τη δική μου, ατομικά. Το να βρει κανείς τον τρόπο να ενώσει το τότε με το τώρα, τη γραμμή που ενώνει αυτούς του σκόρπιους μύθους, τον αποκαθιστά σαν προσωπικότητα»
Επρεπε να περιμένουμε δεκαπέντε χρόνια μετά την «Αγέλαστο Πέτρα»; «Είσαι σαν να κάνεις μια ηρωική έξοδο, μια ταινία κάθε τόσα χρόνια», λέει. «Από την άλλη, δεν σταμάτησα να δουλεύω ούτε μια μέρα. Ξεκίνησα έρευνες στο Αργος για πολλά χρόνια, τελικά η ταινία δεν προχώρησε, αλλά έγινε μια μικρότερη, το «ΤO.RA.KE.», που στη γραμμική Β σημαίνει «θώρακας», δηλαδή πανοπλία. Ωστόσο, χωρίς δημόσια τηλεόραση και χωρίς ΕΚΚ με όραμα, είναι δύσκολο να κάνεις πράγματα». Με το νέο Δ.Σ. του Κέντρου Κινηματογράφου, βέβαια, δηλώνει πιο αισιόδοξος: «Εχουμε πλέον ανθρώπους που είναι αν μη τι άλλο στοιχειωδώς νοήμονες, οπότε μπορούμε να ελπίζουμε»
Eκτός από τη σκηνοθεσία, έχει αναλάβει και τη διεύθυνση φωτογραφίας, ο Κώστας Βαρυμποπιώτης τον ήχο, η Ιωάννα Σπηλιοπούλου το μοντάζ και ο Κωνσταντίνος Βήτα τη μουσική επένδυση. H παραγωγή ανήκει στο «"Κοινωφελές Ιδρυμα Μιχάλης Στασινόπουλος - Βιοχάλκο». «Δεν συνηθίζεται μια βιομηχανία να χρηματοδοτεί κανονική ταινία και είναι σημαντικό», τονίζει ο Κουτσαφτής.
πληροφορίες:Σάββατο 14/3, 17.15, στο «Ολύμπιον». Τη Δευτέρα στις 20.00 στην «Τώνια Μαρκετάκη».
http://www.efsyn.gr/arthro/stin-eytyhismeni-arkadia
