«ΕΦΥΓΕ» Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ…

  ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ... ΣΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΜΑΣ  

ΕΚΛΕΙΣΕ Ο ΚΥΚΛΟΣ  ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ

Γράφει ο Ι. Γ. Ασημακόπουλος

(Η κηδεία του ποιητή θα γίνει την Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου στις 11:30 π.μ. 

στην γενέτειρα του Κραμποβο (Καστανοχώρι) Μεγαλοπόλεως)

Πλήρης ημερών, μεγάλος μέσα στη σεμνότητα του, «έφυγε» ο ποιητής Ηλίας Σιμόπουλος κι έκλεισε ο κύκλος των μεγάλων ποιητών της γενιάς του. 

Γεννήθηκε στον Κραμποβό -σήμερα Καστανοχώρι- της Επαρχίας Μεγαλόπολης, στις 23 Νοέμβρη του 1913 και στις 30 Αυγούστου 2015 μετοίκησε στη γειτονιά των αγγέλων, να συναντήσει τους άλλους μεγάλους της γενιάς και φίλους του, Ρίτσο, Βάρναλη, Λεκατσά, Λουντέμη…

Πολυβραβευμένος και καταξιωμένος, ο Ηλίας Σιμόπουλος, τίμησε με συνέπεια, ήθος και σεμνότητα την Ελλάδα και τα Ελληνικά γράμματα κοντά ογδόντα χρόνια.

Σαν ένας σύγχρονος Οδυσσέας, περιπλανήθηκε αναζητώντας την «Ιθάκη» του και επέλεξε γι αυτό το δρόμο της ποίησης, όπου για πρώτη φορά εμφανίζεται το 1946 με την ποιητική συλλογή «Χαιρετισμός στον πρώτο ήλιο». Το 1958, χρόνος σταθμός για την ποιητική του διαδρομή, κυκλοφόρησε το γεμάτο ανθρώπινη ευαισθησία και λυρισμό έργο του «Αρκαδική Ραψωδία».

Η πορεία του μεγάλου μας συμπατριώτη στο Ελληνικό ποιητικό στερέωμα έχει ξεκινήσει. Οι ποιητικές του συλλογές πλειάδα, διαδέχονται τώρα η μία την άλλη. H «Έκτη Εντολή», «Το σπίτι με τις χελιδονοφωλιές», «Το μεγάλο ποτάμι», «Τα τεκμήρια», «Τα ρόδα της Ιεριχώς», «Το τετράδιο της γης», «Οι Μικρές Μαρτυρίες», «Τα Εναγώνια», «Οι Προσπελάσεις»,  «οι Σημαφόροι», «Ο Εσπερινός Απόλογος, «Οι πληγές και τα παράθυρα», «Το Μακρινό ταξίδι», «Οι Πέτρες», «Τα Κέρματα», «Τα Θροΐσματα των ανέμων», «οι κήποι του Νοέμβρη», «Ρινίσματα μετάλλων», «Ραθυμες ώρες», «Ίμεροι»  και φυσικά δεν είναι μόνο αυτά…

Παράλληλα δημοσιεύει δοκίμια και μελέτες. Παίρνει μέρος σε πλήθος συμπόσια και συνέδρια. Συνεργάζεται με μια σειρά Ελληνικά και ξένα περιοδικά και εφημερίδες. Δίνει πλήθος διαλέξεων τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.

Το έργο του μεταφράζεται στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου. Αγγλικά, Γαλλικά, Ρώσικα, Γερμανικά, Ιταλικά, Βουλγάρικα, Σλοβάκικα, Ινδικά, Κινέζικα… και συμπεριλαμβάνεται σε πολλές ξένες ανθολογίες στη Γερμανία, Πολωνία, Αγγλία, Αίγυπτο, Τουρκία, Βραζιλία, Χιλή, Κίνα…

Το ήθος και η εντιμότητά του, η σεμνότητα της γνώσης και της σοφίας του, η μεγαλοσύνη της ψυχής του, η μαχητικότητα και η ακεραιότητα του χαρακτήρα του, εκτιμήθηκαν ιδιαίτερα από τους πνευματικούς ανθρώπους της Ελλάδας.

Εκλέχτηκε πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Λογοτεχνών, και μετά τη συγχώνευση των δύο σωματείων, της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.

Διατέλεσε πρόεδρος της κρατικής επιτροπής για τη συνταξιοδότηση των Λογοτεχνών. Υπήρξε μέλος της επιτροπής για τη βράβευση θεατρικών έργων, Πρόεδρος της επιτροπής για την απονομή κρατικών βραβείων και Πρόεδρος της εξεταστικής επιτροπής δραματικών σχολών…

Στην ποίηση του Σιμόπουλου αντιπαλεύουν ο πόνος, η απόγνωση, η μοναξιά, η χαμένη ελπίδα, η παρηγοριά της αυγής, η καταφυγή της ποίησης, η πίστη για τον άνθρωπο και την ειρήνη. Ακόμα αντιμάχονται όλες οι μορφές σκλαβιάς με την ελευθερία, το φως με το χάος, η δημιουργία με τη ματαιότητα, τα φτερά της ανυπόταχτης έμπνευσης με το ασήκωτο μαρτύριο της υποταγής…

«Γυρεύοντας τον έρωτα, γυρεύοντας

την άνοιξη, γυρεύοντας τη γεύση

του ψωμιού, γυρεύοντας την ειρήνη

γυρεύοντας τα χείλη που πλέκουνε τραγούδια

γυρεύοντας την τέλεια μορφή, γυρεύοντας

τον άρτιο λόγο που θα ζωντανέψει τη μορφή

γυρεύοντας, γυρεύοντας, όλο γυρεύοντας

σπαταλήσαμε τη χρυσή νιότη που έδενε

τη ζωή με τ’ όνειρο

                                 Κι οδεύοντας

μέσα στη νύχτα φτάσαμε

στα σύνορα της νύχτας. Κι αρμενίζοντας

σ’ ατελείωτους πόντους φτάσαμε

τα σύνορα του θανάτου. Και τώρα

έρμαια της ανάμνησης

τινάζουμε τα ντροπιασμένα μας φτερά

και ζητάμε βοήθεια. Κοιτάζουμε

το σύνορο που δεν περάσαμε

και ζητάμε βοήθεια. Απλώνουμε

τα χέρια στους φονιάδες μας

και ζητάμε βοήθεια. Η φωνή μας

χάνεται. Κανένα αφτί δε βρίσκεται

να την περιμαζέψει.

                               Βαλαντωμένοι

γέρνουμε στην πλώρη. Βαλαντωμένοι

γέρνουμε στην κουπαστή. Πλέουμε στο αίμα

ζητιανεύοντας λίγον ύπνο:

Έλα ύπνε και πάρε μας. Πλέουμε στο αίμα

ζητιανεύοντας λίγο κουράγιο:

Βόηθα Χριστέ που γνώρισες

τον πλέριο πόνο. Πλέουμε στο αίμα

ζητιανεύοντας λίγο έλεος:

Δώσε μας Μοίρα το μαγικό κλειδί

ν’ ανοίξουμε τα παράθυρα του στοχασμού

ν’ ανοίξουμε τις πόρτες της καρδιάς μας

να ξεχυθεί πολύτιμος ο θησαυρός

της πικρής πείρας μαύρες κουκίδες

στη λευκότητα του χαρτιού

έτσι που να γνωρίσουν οι απόγονοι

την αγωνία τούτης της ώρας

που αθροίζοντας πόνο στον πόνο

μαρτύριο στο μαρτύριο

σπαραγμό στο σπαραγμό

κυοφορεί τον αόρατο κόσμο

του εικοστού πρώτου αιώνα.»

Ο Γάλλος ποιητής και μεταφραστής του έργου του στα Γαλλικά Gaston – Henry Aufrére σε διάλεξη που έδωσε στις Βρυξέλες για τον ποιητή, μεταξύ άλλων έλεγε: «Ο Σιμόπουλος δεν είναι ο άνθρωπος των ζητωκραυγών και των οδοφραγμάτων. Ούτε των διακηρύξεων και των επαναστάσεων. Αν επωμίσθηκε, το τόσο βαρύ χρέος που επωμίσθηκε είναι γιατί πιστεύει πως οι κυρίαρχες δυνάμεις της ζωής δεν μπορεί να είναι το αίμα, όσο γονιμοποιό κι αν είναι, ούτε η φωτιά, όσο καθαρτήρια κι αν είναι. Ο άνθρωπος δεν μετριέται με τον εγκληματία που κλείνει μέσα του, αλλά με την ακτινοβολία της αγάπης που δονεί την καρδιά του…»

«Ο άνθρωπος αγάπη μου την ίδια ώρα

Γίνεται ποιητής ή δολοφόνος

Ένας άγγελος τον παραστέκει

Ένας δαίμονας του χαμογελά

Σκυμμένος στις εξισώσεις του

Με τους πολλούς αγνώστους

Σπέρνει τον όλεθρο στη Χιροσίμα

Εξακοντίζει σπούτνικ στους αιθέρες.

Ο άνθρωπος αγάπη μου

Μπορεί μονάχος του

Να γίνει φως ή νύχτα

Να σκοτώνεται στους πολέμους

Για τη λευτεριά και τη δικαιοσύνη

Και να λιντσάρει το μικρό νέγρο

Που τόλμησε να ζητωκραυγάσει έξαλλος

Την ομορφιά μιας άσπρης

Ο άνθρωπος αγάπη μου

Την ίδια ώρα

Σηκώνει από τα τάρταρα

Τους ίσκιους του τρόμου

Να φράξει το δρόμο μας

Κι ανοίγει τους κρουνούς της ζωής

Να μας χαρίσει το μέλλον

Καθώς εσύ ανοίγεις την πόρτα σου

Και λες στους επισκέπτες σου:

-«περάστε!»

Ο άνθρωπος αγάπη μου

Ποτίζει μέρα νύχτα

Με το αίμα του και με τα δάκρυα του

Το δέντρο της ζωής

Που μεγαλώνει αφάνταστα

Για να μας δώσει κάποτε

Τους πιο γλυκούς καρπούς του.»

Η ματιά του Ηλία Σιμόπουλου έβλεπε τα μύχια όνειρα,  τους κρυφούς πόθους στα τρίσβαθα της ψυχής των απλών ανθρώπων… Εκεί και η αγωνία του. Ο ίδιος έλεγε: «στόχος μου στάθηκε πάντα ο ταπεινός άνθρωπος, ο άνθρωπος που υποφέρει, ο άνθρωπος που αγωνίζεται. Και πραγματικά δοκιμάζω συντριβή όταν νοιώθω πόσο λίγο κατάφερα να μετουσιώσω το δράμα του σε ποίηση, έτσι που και ο ίδιος διαβάζοντάς την να χαίρεται και να λυτρώνεται...»

«Ένα ποτάμι αιμάτινο

Κυλάει πάνου στ’ αχνάρια μας

Πίσω απ’ της άνοιξης την έπαρση

Παραμονεύει η νύχτα.

Εδώ σε τούτ’ την έρημο

Που ζώνουν μόνο οι άνεμοι

Η μαύρη νύχτα και η σιωπή

Τη μοίρα μας θα πούμε.

Τα δάχτυλά μας αγρυπνούν

Απάνου στη σκανδάλη.

Μ’ αυτά τα δάχτυλα θα γράψουμε

Το πιο μεγάλο ποίημα.

Αλήθεια πόσο ειν’ όμορφο

Να ζεις και να ελπίζεις

Τα δακρυσμένα μάτια μας

Είναι γιομάτα θρίαμβο.

Έλα ρίξε δυο ριπές

Σημάδεψε ίσια στην καρδιά μας

Με τα μυδράλια των στίχων σου

Αδελφέ ποιητή.

Σ’ αυτό το χώμα που πατάς

Τόσοι νεκροί μας ξαγρυπνούν

Ν’ ακούσουν το τραγούδι σου.

Το μέλλον μας ανήκει.

Μοσκοβολάει τριαντάφυλλο η ζωή

Ο ήλιος είναι μέσα μας.

Άνοιξε το καλύβι μου

Και πάρε όλο το βιός μου

Άνοιξε και το στήθος μου

Και πάρε την καρδιά μου.

Σαράντα χρόνια ακούραστη

Χτυπάει για σένα μόνο.»

Γενιά του Ηλία Σιμόπουλου, η γενιά του 40. Έζησε, όπως ο ίδιος έλεγε, μια εποχή πλούσια σε γεγονότα, σε ελπίδες και απογοητεύσεις. Μια εποχή μεγαλόπνοων οραματισμών, υψηλών ιδανικών, καταπληκτικών ανατροπών και συγκλονιστικών αναθεωρήσεων.

«Εμείς

Εχτίσαμε όλα τα σπίτια

του κόσμου. Όμως

δεν έχουμε σπίτι.

Εμείς

Εσπείραμε όλα τα χωράφια

της γης. Όμως

δεν έχουμε ψωμί

Εμείς

Εσκοτωθήκαμε σε όλους τους πολέμους

Όμως δεν έχουμε πατρίδα

Που πάμε

Η πληγωμένη γη στενάζει

Κάτου απ τα βαριά μας πέλματα

Αλλά εμείς είμαστε η γη

από τότε που υπάρχουμε

Εμείς

τα  σπλάχνα μαχαιρώνοντας

ο ένας του αλλουνού

Σκεπάσαμε τον ουρανό με σύννεφα

Σκορπίσαμε τα δάκρυα μας ποτάμια.»

Η γενιά του, είδε την ανθρωπότητα σε διάστημα λίγων ετών, να διανύει αποστάσεις αιώνων... Βίωσε τον πόλεμο, τον εμφύλιο σπαραγμό. Γνώρισε σκοτωμούς, άδικο, πείνα. Είδε  όνειρα να γίνονται καπνός και ιδανικά να σέρνονται στη λάσπη και στο αίμα…

«Εδώ σ’ αυτή τη γη

Την ίδια γη, τη γη της γης μας

Να μας σαν ξένοι φτάσαμε

Και φεύγουμε σαν ξένοι

Μα εμείς σ’ αυτή τη γη μας σπείραμε

τα πιο μεγάλα όνειρα.

Ποιος ήρθε και τα γκρέμισε

κι έσπειρε την ερήμωση;

ποιος άναψε την πυρκαγιά

και καίγεται ο πλανήτης;

Ποιο χέρι ανίερο πάτησε

το φοβερό κουμπί του ολέθρού

Κι ούθε στραφούμε

οι γλώσσες της φωτιάς φράζουν το δρόμο μας

κι ούθε στραφούμε

τα σαγόνια ολάνοιχτα της νύχτας μας προσμένουν!

Εδώ σ’ αυτή τη γη

Τη της γης μας φτάσαμε

Χωρίς να ξέρουμ’ από πού

Χωρίς να ξέρουμ’ από ποιους

Κυνηγημένοι και λουφάξαμε

Σαν τρομαγμένα αγρίμια

Να ’χαμε μόνο μια σταλιά νερό

Να ξεδιψάσουμε τη δίψα μας.

Να ’χαμε μόνο μια στιγμή καιρό

Να συμμαζέψουμε τα σπαραγμένα μέλη μας.

Να ’χαμε μόνο το κουράγιο, μια στιγμή

Την ώρα που οι δειλοί θα ουρλιάζουν δίπλα μας

-Ευλογημένος ναν’ ο θάνατος

ο μέγας λυτρωτής του πόνου

Να ’χαμε το κουράγιο να τους κράξουμε:

-Ευλογημένη δυο φορές να ’ναι η ζωή

που καταλεί το θάνατο!»

Σηματογράφος της γενιάς του, ο Ηλίας Σιμόπουλος, επιστράτευσε την ποίηση για να φωτογραφίσει την ιστορία και να την παραδώσει στις επόμενες γενιές.

Στάθηκε όρθιος μέσα στις θύελλες κι έγινε ο ληξίαρχος της εποχής του καταγράφοντας μέσα στο έργο του το θάνατο των σάπιων στοιχείων που με σοφία η ζωή απέβαλλε. Έγινε οραματιστής, προφήτης ποιητής, διαβλέποντας το καινούργιο, το ελπιδοφόρο που προβάλλει για να καθορίσει τελεσίδικα το μέλλον. Μα πάνω απ όλα παρέμεινε πάντα συνειδητός μαχητής, πιστός στο όραμα της δικαιοσύνης, της ελευθερίας, της ειρήνης και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Αγωνιστής της ελπίδας για μια καλύτερη ζωή…

Ο Κραμποβός, η νοτισμένη Αρκαδική γη άνοιξε την αγκαλιά της να δεχτεί τον ποιητή. Όμως οι ποιητές δεν πεθαίνουν. Το έργο του φωλιάζει στην ψυχή μας. Γίνεται οδηγός, γίνεται ελπίδα που σιγοκαίει. Τα λόγια του γίνονται φλόγα που ζεσταίνει ή πυρπολεί τις καρδιές μας.

ΔΗΛΩΣΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ ΜΕΛΩΝ - ΝΕ ΑΡΚΑΔΙΑ ΣΥΡΙΖΑ

Δήλωση παραίτησης από την Ν.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ Αρκαδίας

Οι ραγδαίες εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων μάς αναγκάζουν να υποβάλλουμε την παραίτηση μας από μέλη της Ν.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώντας ότι αποδεσμευόμαστε ακούσια από ένα κόμμα που καταργήθηκε στην πράξη, καθώς γίνεται πλέον ξεκάθαρο ότι το κόμμα υπόκειται σε μνημονιακή μετάλλαξη, με αποκλειστική ευθύνη της ηγετικής του ομάδας.

Τα βασικά γεγονότα που μάς οδηγούν σε μία τέτοια απόφαση είναι τα εξής:

·       Η καταστρατήγηση βασικών σημείων της πολιτικής απόφασης του ιδρυτικού Συνεδρίου, του προγράμματος της ΔΕΘ αλλά και των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ που αντιπάλεψε εξ αρχής όλους τους μνημονιακούς, νεοφιλελεύθερους και αντιδημοκρατικούς μονοδρόμους με τις αποφάσεις των τελευταίων εβδομάδων αναιρεί τον ίδιο το χαρακτήρα του και οδηγείται σε υποταγή στο εγχώριο και ξένο κατεστημένο.

·       Το κόμμα, εδώ και αρκετό καιρό, στην ουσία δεν λειτουργεί. Κρίσιμες αποφάσεις, που καθορίζουν την πορεία της χώρας και του λαού πάρθηκαν από την ομάδα των «παρά τω προέδρω» ηγετικών στελεχών, όχι απλά χωρίς να αποφασιστούν στα αρμόδια όργανα (ΠΓ, ΚΕ, κλπ), αλλά ακόμη και εν αγνοία τους. Ακόμη και η απόφαση για τις πρόσφατες εκλογές λήφθηκε από έναν κλειστό κύκλο, χωρίς καμία εκ των προτέρων ενημέρωση των οργάνων του κόμματος.

Θεωρούμε πως δεν έχουμε καμία θέση πλέον σε ένα κόμμα που υποτάχθηκε στα κελεύσματα του εγχώριου κατεστημμένου, αλλά και των ξένων επικυρίαρχων και τα όργανα του δεν συμμετέχουν καν στην διαμόρφωση και άσκηση πολιτικής, αλλά διαδραματίζουν έναν διακοσμητικό ρόλο, σε ένα κόμμα που ρέπει προς το μνημονιακό βοναπαρτισμό.

Τα παραιτηθέντα μέλη της Ν.Ε.:

1.  ΚΟΥΝΕΛΗΣ  Γιάννης - Συντονιστής της Ν.Ε.

2. ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ Σαράντος - Αναπληρωτής Συντονιστής της Ν.Ε. & Μέλος της

                                                  Συντονιστικής Επιτροπής Περιφέρειας Πελ/σου

3.  ΓΚΑΝΙΟΣ  Γεώργιος  -  Μέλος Ν.Ε.

4.  ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ  Νίκος  -  Μέλος Ν.Ε.

5.  ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ  Σπυριδούλα  -  Μέλος Ν.Ε.

6.  ΚΑΡΑΚΑΣΗ  Γιούλικα  -  Μέλος Ν.Ε.

7.  ΚΟΛΛΙΝΤΖΑΣ  Γεώργιος  -  Μέλος Ν.Ε.

8.  ΛΑΖΑΡΗΣ  Ιωάννης  -  Μέλος Γραμματείας Ν.Ε. & Συντονιστής Ο.Μ. Τρίπολης

9.  ΜΑΝΤΗΣ  Αθανάσιος  -  Μέλος Ν.Ε.

10. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Γεώργιος  -  Μέλος Ν.Ε.

11. ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ  Ιωάννης  -  Μέλος Ν.Ε.

Το 3ο Μνημόνιο μετατρέπει την Ελλάδα σε χώρα περιορισμένης κυριαρχίας

ΑΠΟΨΕΙΣ

vasanizomai.jpg

Αποδοχή του δόγματος του νεοφιλελευθερισμού...

10.08.2015,

Συντάκτης: 

Θανάσης Πετράκος*

Ο ΣΥΡΙΖΑ μόνο ως ένα αντινεοφιλελεύθερο κι αντιμνημονιακό κόμμα έχει μέλλον και προοπτική και φυσικά η κυβέρνηση, με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, τη μόνη εξουσιοδότηση που έχει από τον λαό είναι να ακυρώσει τη λιτότητα και να καταργήσει το 1ο και 2ο Mνημόνιο και βέβαια σε καμία περίπτωση δεν έχει πολιτική νομιμοποίηση να προχωρήσει σε 3ο Mνημόνιο.

Το 3ο Mνημόνιο είναι πολύ τραγικό και για τους εξής λόγους:

1. Θα το φέρει η κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος επαγγέλθηκε και το 2015 i) κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων, ii) διαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης με στόχο τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους με χρήση και της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου, μορατόριουμ στην αποπληρωμή των δόσεων και ρήτρα ανάπτυξης του υπολοίπου, iii)ακύρωση της λιτότητας κτλ.

2. Συνεχίζει τη λιτότητα και τη φοροεπιδρομή κατά των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, αυξάνει τον ΦΠΑ, μειώνει τις συντάξεις και αυξάνει δραματικά τα όρια ηλικίας.

Ομως πέραν των αντιλαϊκών ρυθμίσεων το κύριο χαρακτηριστικό της συμφωνίας είναι ότι θα μετατρέψει την Ελληνική Δημοκρατία σε χώρα περιορισμένης κυριαρχίας και σε νεο-αποικία της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Διότι:

1. Υποχρεώνει την κυβέρνηση να αναλάβει «τις πολιτικές δεσμεύσεις και την επιτυχή υλοποίηση των μέτρων»!!! Συνεπώς, ανεξάρτητα αν «βγαίνουν» ή όχι τα σκληρά υφεσιακά μέτρα, την ευθύνη για την «επιτυχή» υλοποίηση των νέων μέτρων την αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου η ελληνική κυβέρνηση!

2. Οι δανειστές επέβαλαν να προβλέπονται «ημιαυτόματες περικοπές δαπανών σε περιπτώσεις αποκλίσεων από τους φιλόδοξους στόχους του πρωτογενούς πλεονάσματος»! Αυτομάτως λοιπόν θα κόβονται δαπάνες χωρίς να απαιτείται να νομοθετήσει η Βουλή.

3. Πέτυχαν και την «πλήρη ανεξαρτησία της ΕΛΣΤΑΤ», ώστε το «Κουαρτέτο» να έχει τον πλήρη έλεγχο στο πώς καταρτίζεται ο προϋπολογισμός με βασικό στόχο να ελέγχει απόλυτα το «μέγεθος» της λιτότητας, ώστε αν δεν είναι αρκετή να απαιτείται να αυξηθεί!

4. «Η ελληνική πρόταση των μεταρρυθμιστικών μέτρων πρέπει να ενισχυθεί σημαντικά για να λάβει υπόψη την έντονα επιδεινωθείσα οικονομική και δημοσιονομική θέση της χώρας τον τελευταίο χρόνο». Αρα αποδέχτηκε η κυβέρνηση ότι το «φάρμακο» για τη λιτότητα και την καταστροφή από τις μνημονιακές πολιτικές δεν είναι η κατάργηση της λιτότητας και των μνημονιακών πολιτικών αλλά η περαιτέρω ένταση αυτών! Αυτό δυστυχώς σημαίνει αποδοχή του δόγματος του νεοφιλελευθερισμού.

Επιπλέον η κυβέρνηση αποδέχτηκε:

► Να πραγματοποιήσει και άλλες «φιλόδοξες μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό» και να εφαρμόσει τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος.

► Να υλοποιήσει τις εργαλειοθήκες Ι και ΙΙ του ΟΟΣΑ, όπως άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές, γάλα, ψωμί, ΜΗΣΥΦΑ κτλ.

► Να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ.

► «Να γίνει αυστηρή επανεξέταση και εκσυγχρονισμός των συλλογικών διαπραγματεύσεων των εργατικών κινητοποιήσεων και των ομαδικών απολύσεων». Δηλαδή συμφωνήθηκε να αμφισβητείται το δικαίωμα των εργαζομένων πως θα κινητοποιούνται!

► Να μην παρεμβαίνει η κυβέρνηση στον διορισμό των Διοικήσεων των Τραπεζών, την ανακεφαλαιοποίηση των οποίων όμως έχει «φορτωθεί» να πληρώσει ο ελληνικός λαός και την πλειοψηφία των μετοχών κατέχει το ελληνικό Δημόσιο.

► Να απο-πολιτικοποιηθεί η ελληνική δημόσια διοίκηση και «να μειώσει ακόμα περισσότερο τις δαπάνες της ελληνικής δημόσιας διοίκησης»!

► Να μην έχει δυνατότητα να νομοθετεί χωρίς την έγκριση του «Κουαρτέτου», αφού «πρέπει να συσκέπτεται και να συμφωνεί με τους θεσμούς για όλα τα σχέδια νόμου πριν τα υποβάλει σε δημόσια διαβούλευση»!

► Να επανεξεταστούν οι νόμοι που ψηφίστηκαν από τη Βουλή πλην του νομοσχεδίου για την ανθρωπιστική κρίση!

► Το αποκορύφωμα όλων είναι ότι «Η ΕΛΛΑΣ ΠΩΛΕΙΤΑΙ», αφού είναι υποχρέωση της χώρας να ξεπουλήσει όλα «τα πολύτιμα ελληνικά περιουσιακά στοιχεία ύψους 50 δισ. ευρώ και να μεταφερθούν σε ένα Ανεξάρτητο Ταμείο, το οποίο θα τα ρευστοποιεί μέσω ιδιωτικοποιήσεων»!

Και βέβαια όλες «οι ανωτέρω καταγεγραμμένες υποχρεώσεις αποτελούν τις ελάχιστες προϋποθέσεις για την έναρξη των διαπραγματεύσεων με τις ελληνικές αρχές»!

Μπορεί μετά την παράθεση των βασικών αποικιοκρατικών όρων της «Συμφωνίας» να ισχυριστεί κάποιος ότι πρέπει να γίνει δεκτή ή ότι μπορεί να βελτιωθεί ή πρέπει να επιλεγεί ο δρόμος της άμεσης απεμπλοκής από αυτή την αποικιοκρατική συμφωνία υποταγής;

Νομίζω ότι η απάντηση πρέπει να είναι να ακυρωθεί τώρα η αποικιοκρατική αυτή συμφωνία, η οποία έχει σκοπό να μετατρέψει τη χώρα σε χώρα χωρίς εθνική και λαϊκή κυριαρχία, σε νέο-αποικία των «θεσμών».

Τέλος, όσον αφορά το επιχείρημα ότι «κερδίσαμε κάτι για το χρέος», πάλι το ίδιο το κείμενο διαψεύδει όσους προσπαθούν να ωραιοποιήσουν τα πράγματα, αφού δυστυχώς αποδέχτηκε η κυβέρνηση ότι: «παρότι τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης υιοθέτησαν κατά τα τελευταία χρόνια μια εντυπωσιακή δέσμη μέτρων υποστήριξης της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους αυτό επιδεινώθηκε λόγω των πολιτικών των τελευταίων 12 μηνών»! Ουσιαστικά αυτό σημαίνει:

1. Αποδοχή ότι και το PSI ήταν σε θετική κατεύθυνση, και

2. ότι η πολιτική μας τους 5 μήνες επιδείνωσε τη βιωσιμότητα του χρέους.

Επομένως η κυβέρνηση δεσμεύτηκε στην ουσία ότι όχι μόνο πρέπει να «θάψει» την πολιτική που εφάρμοζε επί πέντε μήνες, αλλά και νομιμοποιεί την άθλια απαίτηση των δανειστών να επανεξεταστούν οι ψηφισμένοι αντιμνημονιακοί νόμοι.

Τέλος, τονίζεται στο κείμενο της συμφωνίας ότι «ονομαστικό κούρεμα του χρέους δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί» και επιπλέον ότι «επαναλαμβάνουμε την ανεπιφύλακτη δέσμευσή μας ότι θα εκπληρώνουμε τις οικονομικές μας υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές πλήρως και εγκαίρως»!

Υπάρχει ακόμη κάποιος έπειτα από όλα αυτά που μπορεί να ισχυριστεί «το δικό μας Mνημόνιο είναι καλύτερο από τα άλλα δύο;»

Συνεπώς η μόνη διέξοδος που υπάρχει είναι η κυβέρνηση να μην υπογράψει το 3ο Mνημόνιο και να προχωρήσει, ενεργοποιώντας τον λαϊκό παράγοντα, στον σχεδιασμό της εναλλακτικής λύσης.

*βουλευτής Μεσσηνίας του ΣΥΡΙΖΑ

____________

http://www.efsyn.gr/arthro/3o-mnimonio-metatrepei-tin-ellada-se-hora-periorismenis-kyriarhias

Ευχαριστήριο του Εκπολιτιστικού Επιμορφωτικού Συλλόγου Κουτρούφων για το «3ο Αφιέρωμα στην Ελιά»

ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ  ΚΟΥΤΡΟΥΦΩΝ


Σας ευχαριστούμε πολύ για τις δημοσιεύσεις των εκδηλώσεών μας.
Παρακαλώ δημοσιεύστε και το ευχαριστήριο του Συλλόγου μας.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ

το Δ.Σ.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Η Ρ Ι Ο

Στις 30 & 31 Ιουλίου πραγματοποιήθηκε στα Κούτρουφα  η εκδήλωσή μας «3^ο Αφιέρωμα στην Ελιά». Μια εκδήλωση που ξεκίνησε το 2011 και πραγματοποιείται κάθε 2 χρόνια από τον  Εκπολιτιστικό Επιμορφωτικό Σύλλογο Κουτρούφων.

Η αφορμή για το πρώτο αφιέρωμα στην ελιά, ήταν το  υπεραιωνόβιο ελαιόδεντρο που κοσμεί πλέον την πλατεία του χωριού μας. Μέσα από τις εκδηλώσεις μας για την ελιά όμως,  στοχεύουμε και στην προβολή του κύριου αγροτικού προϊόντος της περιοχής μας της ελιάς και του  ελαιολάδου.

Το «3^ο Αφιέρωμα στην Ελιά»   φέτος  έγινε διήμερο.  Στις 30 Ιουλίου  στο θεατράκι της πλατείας μας ,  έγινε παρουσίαση  από ειδικούς  εισηγητές, θεμάτων που αφορούν όλους όσους ασχολούνται με την καλλιέργεια της ελιάς και το ελαιόλαδο.

Στις 31 Ιουλίου κλείσαμε το διήμερο αφιέρωμα με προσφορά εδεσμάτων με  βάση την ελιά και γλέντι με παραδοσιακή ελληνική μουσική από όλη την Ελλάδα .

Θα θέλαμε  να ευχαριστήσουμε  για τη βοήθειά τους:

1. Το Δήμο Βόρειας Κυνουρίας που είναι και  συνδιοργανωτής  της εκδήλωσης.

2. Την Περιφέρεια Πελοποννήσου.

3. Τους εισηγητές της παρουσίασης,  κ. Φίλη Παρασκευή, κ. Καχριμάνη Σπύρο, κ. Γιάννη Γρηγοράτο και  τέλος τον δήμαρχο και μέλος του συλλόγου μας Τάκη Μαντά.

4. Τον Γιάννη Κουρμπέλη,  ιδιοκτήτη  του εστιατορίου «Ρήγας» στο Κορακοβούνι, ο οποίος αφιλοκερδώς επιμελήθηκε την παρασκευή των γεύσεων ελιάς που δοκιμάσατε, σε δικές του συνταγές.

5. Τον Νίκο Πάπαλο, ιδιοκτήτη του ζαχαροπλαστείου «ΠΑΠΑΛΟΣ» στο Άστρος ο οποίος αφιλοκερδώς μοίρασε  παγωτό με γεύση ελιά.

6. Τους παραγωγούς που εμπλούτισαν  την έκθεσή μας με την παρουσίαση των προϊόντων τους.

7.  Τα μέλη του συλλόγου, τα νέα παιδιά του χωριού, τους κατοίκους και τους φίλους του  χωριού μας,  που βοήθησαν με κάθε τρόπο  για την πραγματοποίηση της εκδήλωσης.

8.Τέλος ευχαριστούμε όλους εσάς για την παρουσία σας και την στήριξή σας στις δράσεις του συλλόγου μας όλα αυτά τα χρόνια.

ΤΟ Δ.Σ.