Αγαπητοί συντοπίτες !
Την Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010, με πρωτοβουλία του Συλλόγου Διπλωματούχων Μηχανικών Επααγγελματιών Νομού Αρκαδίας και του Φιλοτεχνικού Ομίλου Τριπόλεως, στα εντευκτήρια του Ομίλου, έγινε εκδήλωση για τον Όθωνα Τσαμπλάκο, στην οποία μίλησαν ο Κώστας Καντζάβελος πρόεδρος του ΦΟΤ, ο Γιώργος Καρούντζος πρόεδρος του Συλλόγου Μηχανικών, ο Δημοσθένης Δαβέτας Πολιτικός Μηχανικός, συναγωνιστής & φίλος του Όθωνα, ο εκπαιδευτικός Γιάννης Κότσικας, φιλόλογος & φίλος Διονύσης Φραγγούλης, ο Κώστας Ταλούμης αντιδήμαρχος Τρίπολης, ο ηθοποιός Χρήστος (Νομικός) Ζούζουλας, η φιλόλογος - σκηνοθέτης Γεωργία Δάλκου και ο Κώστας Μάγκλαρης, την ομιλία του οποίου σας στέλνω: Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν ο Δήμαρχος Τρίπολης Αλέκος Κοτσιάνης, ο Δήμαρχος Τεγέας Δημτήτρης Βόσνος, οι πρώην Δήμαρχοι Τρίπολης Δημοσθένης Σωτηρόπουλος & Θόδωρος Σεχιώτης, ο Πρόεδρος των Νοσοκομειακών Γιατρών Κώστας Ζαχαριάς, ο Δημοτικός Σύμβουλος Παπαζαχαρίας, ο εκδότης της Πρωινού Μοριά Δημήτρης Μητρόπουλος, ο εκδότης της εφημερίδας Καθημερινά Νέα Βασίλης Καρύδης και πλήθος (υπερτριακοσίων) ατόμων όπως: Κωστής Μπρούσαλης, Μαίρη & Γιώργος Παπανικολάου, Λίλιαν & Χρήστος Κατσαρός, Τζένη Μικρούλη, Τάκης Μπουλουγούρης, Πέτρος & Κώστας Γιαλής, Γιώργο & Στέλιος Ζαφειρόπουλος, Χρήστος - Θοδωρής & Νίκος Καβουρίνος, Βασίλης & Γιάννης Μπουζαλάς,
Κώστας Νάτσης, Γιάννης Πετρόγιαννης, Κώστας Τραγάς, Ζαχαρίας Ζαχαρόπουλος, Ελένη & Μπάμπης Τσαγκαδόπουλος, Νιόνιος Σόσολης, Βαγγέλης Καλόγρης, Ασημόπουλος, Μονάντερου, Ντελόπουλος, Μποζόπουλος, Νταμαδάκης, Σκορτσίδης και άλλοι πάρα πολλοί.!!
Συγχαρητήρια στους διοργανωτές Φιλοτεχνικό Όμιλο Τρίπολης & Σύλλογο Μηχανικών και ιδιαίτερα στο σύντροφο - συμμαθητή Διονύση Φραγγούλη για την πρωτοβουλία αυτή.
Όπως είπαν και όλοι οι προηγούμενοι ομιλητές, η Τρίπολη θα ήταν πιο πίσω πολιτιστικά και πολιτικά, αν δεν είχε έρθει στην πόλη, ο Όθωνας Τσαμπλάκος, φέρνοντας την δημιουργική κουλτούρα και δημοκρατική συμπεριφορά του. Η ζωή & τα διδάγματα της φωτεινής αυτής προσωπικότητας, είναι στις καρδιές όλων μας, αλλά καλό θα ήταν να βρίσκεται & το όνομά του σε κάποιον από τους δρόμους μας. Την πρόταση αυτή, την έχω συζητήσει με τον Κώστα Ζαχαριά & το Διονύση, αλλά οφείλουν να την ακούσουν ο Δήμαρχος Αλ. Κοτσιάνης και οι πρώην Δήμαρχοι Δημοσθ. Σωτηρόπουλος & Θ. Σεχιώτης που παραβρίσκονται απόψε εδώ.
Μερικούς μήνες πρίν από το πραξικόπημα του ’67, ήρθε να νοικιάσει τον πάνω όροφο του σπιτιού μας στην οδό Ξάνθου & Τυρταίου, πίσω από τον Προφήτη Ηλία, κοντά στου Μασιάκου, ένας μηχανικός των ΣΠΑΠ. Κοντός, χοντρούλης, αεικίνητος με γελαστό πρόσωπο και σπινθηροβόλο βλέμμα, ο Όθωνας.
Πρίν μπεί στο σπίτι έστειλε έναν ελαιοχρωματιστή να το φρεσκάρει.
Ο Γιάννης Τερζής, της νεολαίας Λαμπράκη, άρχισε το βάψιμο.
Εγώ δεκαεξάρης χαζοχαρούμενος παρακολουθούσα τη δουλειά και ο Γιάννης μου λέει :
Να σου δώσω ένα βιβλιαράκι να περνάς την ώρα σου διαβάζοντας.?
Και μου δίνει έναν Ροζέ Γκαρωντύ που θεωρούσε την έννοια της ελευθερίας ως υπόδειγμα τη σταλινική περίοδο της ΕΣΣΔ, όπου "θριάμβευσε ο σοσιαλισμός και άνθισε η ανθρώπινη προσωπικότητα". Μούπεσε ο ουρανός στο κεφάλι.!!
Έρχεται ο Τσαμπλάκος και βλέποντας το δωράκι μου λέει:
Μπράβο συναγωνιστή και εσύ για την πάρα πέρα αγνάντεψη»!. Παλάβωσα.!!
Πολύ αργότερα κατάλαβα την ειρωνεία που περιείχε η άλλοτε ποιητική φράση και με τι σκωπτική διάθεση την έλεγε, πάντα, ο Όθωνας.
Ο Τσαμπλάκος άκρως πολιτικό όν, με μεγάλο βάθος σκέψης και οξύτατη κρίση, συνέδεσε τους Λαμπράκηδες, τους ημίθεους για μας, γιατί ήτανε νέα ωραία ψηλά παιδιά, αλλά κυρίως γιατί κάνανε παρέα με γυναίκες (Ντουντόπουλος, Ανδρουτσόπουλοι, Οδυσσέας, Γρίτσης, κ.ά.) με τους επόμενους Ταλούμη Κ, Ντελόπουλο Γ, Ζούζουλα Χρ, Γλίνο Γ, Κουγιούφα Τ, Καρύδη Βασίλη κ.ά. και τελικά με όλους εμάς, που κάναμε πάρτυ στα αστικά σπίτια με τα πρόσφατα μωσαϊκά. Αρωγός του & συνδετικός κρίκος όλης της πορείας ο Κ. Μπρούσαλης.
Την Τρίτη 13 Νοέμβρη του ’73 το βράδυ με παίρνει τηλέφωνο ο Τσαμπλάκος και μου λέει :
Κάτι ψήνεται, κάτι μου ψιθυρίσανε, κάτι θα συμβεί στην Αθήνα.
Την άλλη μέρα είχαν προσδιοριστεί οι Φοιτητικές εκλογές οι οποίες είχαν αναβληθεί.
Πήγα στην ΑΣΟΕΕ γινότανε συνέλευση βρήκα το Μάκη Μπαλαούρα και ψήφισα το Στέλιο Παππά. Τον Κώστα Τσαντίλη όχι.
Το απόγευμα έχω ραντεβού με το Γιάννη Παραλά τον Παναγιώτη Θεοδωρέλο και το Χρήστο Κατσαρό στην οδό Δώρου για μπιλιάρδο δύο - δύο. Πάω, δεν βρίσκω κανέναν. Στο Πολυτεχνείο μαζεύεται κόσμος. Με βρίσκει η αδελφή μου η Μαίρη. Πήραν τηλέφωνο από το Αστυνομικό Τμήμα ότι έχουν συλλάβει τον Αντρέα και το Γιώργο Παπανικολάου. Φτού να πάρει δέκα φορές συλλαμβάνονται, γιατί έχουν γένια και δεν έχουν ταυτότητα μαζί τους. Τρέχω για ταυτοπροσωπία. Ο Αντρέας Μάγκλαρης απολύεται, ο Γιώργης περιμένει επιβεβαίωση από Τρίπολη από τον Πατέρα του, το Γυμνασιάρχη. Η αδελφή μου κλαίει μάλλον από τότε ήταν ερωτευμένη με το Γιώργο. Το βράδυ ο Όθωνας στο τηλέφωνο.
Αφήστε χαρτιά και γκόμενες. Να τους μαζέψεις όλους να μπείτε στο Πολυτεχνείο.
Την άλλη μέρα Πέμπτη πάω για έμπα και διαπιστώνω πως δεν μπορεί να μπεί πλέον κανένας είναι τίγκα μέσα (μόνον τραυματιοφορείς και τέτοια μπαινοβγαίνουνε). Ξαφνικά ακούω από μέσα : Μάγκλαρη !! γυρνάω και βλέπω Παραλά & Θοδωρέλο μέσα από τα κάγκελα να γελάνε και να με κοροϊδεύουν. Πήγα να σκάσω.!! Χθές βράδυ που έτρεχα στο Αστυνομικό τμήμα αυτοί μπήκαν. Τη νύχτα που γυρνάω σπίτι βραχνιασμένος από τα συνθήματα & τα τραγούδια, χτυπάει ακατάπαυστα το τηλέφωνο. Ο Όθωνας μου κάνει «δριμύτατη κριτική».
Σε λίγο θα τρέχει η εξουσία στα πεζοδρόμια και δεν θα μπορούμε να την πιάσουμε.
Την άλλη μέρα Παρασκευή, έφαγα όλα τα δακρυγόνα έτρεξα χιλιόμετρα να κρύβομαι και να περιμένω μέχρι το ξημέρωμα το Γιάννη & τον Παναγιώτη. Δεν τους βρήκα. Χάθηκα.!!!
Άνθρωπος αντισυμβατικός & αντικομφορμιστής ο Όθωνας, έξυπνος, με πηγαίο χιούμορ & αυτοσαρκασμό, υπομονετικός & παθιασμένος αγωνιστής, επίμονος & αταλάντευτος στις απόψεις του, ανυποχώρητος μαχητής, μας έμαθε την ανιδιοτελή προσφορά στη ζωή, μας έσπρωχνε πάντα μπροστά, καθοδηγώντας ακατάπαυστα τους αγώνες & τις ανάγκες μας.
Άνοιξη του ‘74.
Έχει κάνει πραξικόπημα ο Ιωαννίδης, σχέδια εκδημοκρατισμού, έχουν γίνει εκλογές στα Πανεπιστήμια και στις εθνικοτοπικές.
Έρχεται μήνυμα στον Όθωνα, να πάμε σε παράνομη σύσκεψη στην Αργολίδα στο Ακταίον Ξενοδοχείο στο Βιβάρι (πάνω στο δρόμο) μετά το Δρέπανο και πρίν τα Ήρια Αργολίδας.
Εκεί φτάνουμε χωριστά, τηρώντας τους συνωμοτικούς κανόνες, εγώ με το τραίνο και τα λεωφορεία και ο Όθωνας με την πράσινη «τζούλια» – άλφα ρομέο. Συναντάμε τους συναγωνιστές Ηλία Στάβερη, Δημήτρη Κουτσούνη, Αντώνη Αρκά, κεντρικά στελέχη του ΚΚΕεσ. που είχαν μόλις βγεί από τις φυλακές και έλθει από την εξορία – κατοπινά στελέχη του Εργατικού Κέντρου Αθήνας και της ΓΣΕΕ, - οι οποίοι μιλούσαν εξ’ ονόματος του Ορέστη Χατζηβασιλείου, κατοπινού προέδρου της ΓΣΕΕ, ιδρυτή και αρχηγό του Αντιδικτατορικού Εργατικού Μετώπου του ΑΕΜ, ο οποίος βρισκόταν ακόμα στην εξορία.
Όλοι, μας ζητούσαν να προετοιμάσουμε παράνομους συνδέσμους του ΑΕΜ σε όλους τους χώρους δουλειάς (εργοστάσια, ΟΤΕ, ΔΕΗ, Τράπεζες κλπ.) εκτός από τις οργανώσεις του ΚΚΕ εσ. και του Ρήγα, που με μεγάλη δυσκολία προσπαθούσαμε να στήσουμε.
Μείναμε ένα βράδυ. Εγώ κολύμπησα κιόλας.!!!
Νωρίς το μεσημέρι της Κυριακής, αφού χαλαρώσαμε τη σφιχτή διαδικασία ο Τσαμπλάκος, ως γνήσιος καλοφαγάς, παρήγγειλε αστακουδάκια (ο ιδιοκτήτης του Ξενοδοχείου ήταν σύντροφος). Υπέροχη γεύση.!! Πρώτη φορά έτρωγα αστακομακαρονάδα.!!!
17 χρόνια αργότερα στη σκάλα Συκαμιάς στη Μυτηλήνη (όπου έβγαλα και μια καλή φωτογρφαφία του Όθωνα), φάγαμε πάλι αστακουδάκια, ζωντανά, περπατούσαν ακόμα, και καταπληκτικά μαγειρευμένα στο καφενείο – μαγέρικο, όπου έτρωγε και αγνάντευε την αντιπέρα Μικρασιάτικη Τουρκική ακτή, ο Στρατής Μυρηβήλης, όπως και πάραπέρα από την Εφταλού, ο Αργύρης Εφταλιώτης (τέτοια ωραία μούλεγε και μου ιστορούσε ο Τσαμπλάκος).
Το μεσημέρι στο Βιβάρι, τρώγοντας τα τραγανά αστακουδάκια, κάτω από τον ίσκιο των τεράστιων γαλήνιων ευκάλυπτων, ο Τσαμπλάκος παρέσυρε με τις ιστορίες του, όλους τους συντρόφους να πούν τους καημούς, τα ντέρτια τους και τις λύσεις που είχανε για την νέα αριστερά που ερχότανε.
Ρε Τσαμπλάκο, του λέω στην επιστροφή με τη «τζούλια», εγώ δεν έχω χωνέψει ακόμα τα επιχειρήματα για τη διάσπασή μας, από το ΚΚΕ και με κοροϊδεύει ο Τάκης ο Σέμπος και ο Χρήστος ο Καβουρίνος, τώρα θα παλαύω και για το ΑΕΜ .!
Άς τους αυτούς, ο Χρηστάκης είναι Ρώσος ομιλών την Ελληνική και αυτήν όχι καλώς, εσύ το μυαλό σου σταθερά για να εστιάσεις στον Προλεταριακό Διεθνισμό.
Ευτυχώς στον ΟΤΕ κάναμε την έκπληξη και κερδίσαμε τις εκλογές στο Πολιτιστικό Κέντρο, στην Κεντρική Πλατεία - πάνω από το καφενείο των Καραβία/Ορφανού - με πρόεδρο τον υποφενόμενο, γραμματέα το Θ. Δεληγιάννη (από το Άργος) το Μιχ. Δημητρακόπουλο από το Βαλτεσινίκο το Γιώργο Σώτηρα, από τα πηγαδάκια τον Αντρέα Σιβίλια (από το Ναύπλιο).
Αρχίσαμε τις πρώτες συσκέψεις με Οτετζήδες, Δεητζήδες Τραπεζικούς : Νάτση Κώστα, Μπουλουγούρη Τάκη, Τσαγκαδοπούλου Ελένη, Νίκο Λυμπερόπουλο, Μικρούλη Τζένη, Ζαφειρόπουλο Γιώργο, Σακελαρίου Γιώργο, Καραθανάση Γιάννη και ιδιωτικού τομέα : Ραδαίο Βασίλη, Μποζόπουλο Γιώργο, Κανελλόπουλο Χρήστο, Κακουργιώτη Βαγγέλη κ. ά.
Έτσι το Οθωνάκι με στρίμωξε σιγά – σιγά στην δουλειά και προτού καλά/καλά καταλάβω τη διαφορά της ΚΟΣ Ρήγας Φεραίος και την ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος, έγινα γραμματέας της.
Ανοίξαμε γραφεία ένα ημιυπόγειο στην πλατεία ανεξαρτησίας πρώτα, μετά δίπλα στα χρωματουργεία του Λουκαϊτη.
Ο Όθωνας σε μεγάλα κέφια, πλήθος νεολαίας «μεσόκοπης» σήμερα : Πετρόγιαννης Γιάννης, Αθηνά Βασιλακοπούλου, Γιαλής Πέτρος & Κώστας, Λέτα & Βάσω Σωτηροπούλου, Χαριτόπουλος Γιώργος, Τίτσα & Βαγγέλης Καλόγρης, Δημήτρης Τσουραμάνης, Λένα Κωσταντοπούλου, Κουστένης Κώστας, Χαρά, Σόσολης Νιόνιος, Καίτη Μιχάλης, Αντωνίου, Θεοφανόπουλος Τάκης, Βασιλείου, Αντρέας Καίτη, Ζαφειρόπουλος Στέλιος, Μαρία, Γεωργόπουλος Τάκης, Σκορτσίδης, Νταμαδάκης, Καίτη κλπ.
Ένα βράδυ ξεκινάμε για Γκορτσούλη, στο σπίτι των Σπυροπουλαίων, Τσαμπλάκος Νάτσης & εγώ, είχαμε ραντεβού με το Μανώλη Γλέζο. Συναντάμε το Ροβέρτο και κάποιους άλλους.
Ο Μανώλης στην ΕΔΑ, εμείς στο ΚΚΕεσ, ο λόγος για τη νέα αριστερά και τις οργανώσεις αι για το Δημοκρατικό Συγκεντρωτισμό. Μου έκαναν σφοδρή εντύπωση οι προωθημένες και ευρωπαϊκές απόψεις του Οθωνα για όλα, αλλά ιδιαίτερα για τις εγγραφές νέων μελών στα κόμματα νέου Λενινιστικού τύπου μόνο με την απλή επίδειξη της ταυτότητας.
Ο Όθωνας ήταν πρωτοπόρος & πραγματικά προοδευτικός άνθρωπος, ανοιχτό μυαλό, υπέρ της ανανέωσης & ενότητας της αριστεράς, της αναγέννησης της πραγματικής δημοκρατίας, υπέρ της ευρωπαϊκής ένωσης, εύχαρις & κοινωνικός άνθρωπος, λάτρης της νεοτερικότητας & των σύγχρονων μοντέρνων ρευμάτων, ανιδιοτελής, έδινε λύσεις στα πολιτικά ζητήματα γνωρίζοντας τις κυρίαρχες αντιθέσεις, συνέθετε τις διαφορετικές απόψεις, επιδιώκοντας τις συμμαχίες που έπρεπε να γίνουν σαν «ώριμα τέκνα» των καιρών και της ανάγκης του λαού.
Μετά ακολούθησαν οι προεκλογικές εξορμήσεις στα χωριά, με τον Βασίλη Μπουζαλά, τους υποψήφιους Τάκη Γαλανόπουλο, Αλεξάνδρα, Μιχάλη Βράκα, Αργύρη Πετρονώτη, Πέτρο Ζούνη & τον Τσαμπλάκο, με αστείρευτο χιούμορ (Ενωμένη Αριστερά & τη Συμμαχία).
Ο Οθωνας πρόσθεσε χρώμα στα γκρίζα κτήρια της Τρίπολης, της σκοτεινής πόλης με τα φθισικά φώτα, μας έμαθε μουσική, ποίηση, θέατρο, τέχνες, μας έμαθε να αντιστεκόμαστε, να να λέμε όχι στο φτηνό & ανήθικο, να δείχνουμε το ανάστημά μας, να λέμε θαρραλέα τις απόψεις μας διεκδικώντας τη μόρφωση, την κουλτούρα, τη δουλειά &την ομορφιά της ζωής.
Τώρα Τσαμπλάκο όπως λέει και ο ποιητής σου. Από τα προκεχωρημένα φυλάκια βρεθήκαμε στων οραμάτων τις εφεδρείες. Ίσως ηττηθήκαμε.
Όμως εγώ – όπως και εσύ θα έκανες άλλωστε Όθωνά μου – δεν παραδέχτηκα την ήττα. Βλέπω σήμερα, πόσα πολλά, κρυμμένα, είναι τα τιμαλφή, που πρέπει ακόμα να διασώσω.
Κώστας Μάγκλαρης
- Τρίπολη 26/3/2010
Ροζέ Γκαρωντύ : "Η ελευθερία" (μετάφραση Φωφώς Σακελλάρη & Σωτήρη Τουτούνα, εκδόσεις Κυψέλη, Αθήνα 1960).