~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
........................................ * Συνέχεια του Ιστολογιου της εφημερίδας "Αρκαδικό Βήμα" στη δ/νση: - https://arkadiko-vima.blogspot.gr/
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
..............* ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΑΡΚΑΔΩΝ (1988 - 2018) - 30 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ *

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ειδήσεις, νέα και ρεπορτάζ από τις παροικίες των Αρκάδων...................... ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: arkadikovima@gmail.com
Σύμβουλοι Έκδοσης: Πάνος Σ. Αϊβαλής - Πέτρος Σ. Αϊβαλής
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

31 χρόνια

31 χρόνια
........................................................................... email: arkadikovima@gmail.com

Η αρχαία Αρκαδία δεν είχε τα όρια του σημερινού νομού και ήταν αποκλειστικά μεσόγεια, καταλαμβάνοντας το εσωτερικό της Πελοποννήσου, χωρίς να βρέχεται καθόλου από θάλασσα. Περιελάμβανε τις επαρχίες, Μαντινείας, Γορτυνίας, Μεγαλοπόλεως, τη βόρεια Κυνουρία, όλη την επαρχία Καλαβρύτων, τα δυτικά της Κορινθίας και της Αργολίδας, τμήμα της Ολυμπίας, τμήμα της Ηλείας και τη Λακωνική Αράχωβα.

Τα δικά μας Γκόλτεν μπόϊς της Τοπικής Αυτοδικοίησης... και σε ανώτερα



ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΠΑΘΟΣ

Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι στη σημερινή εποχή οι κάτοικοι δηλαδή οι δημότες του τερατουργήματος που λέγεται Δήμος Βόρειας Κυνουρίας, ιδιαίτερα οι νέοι μας διατηρούν μια στάση ουδετερότητας απέναντι στα κοινά, μια ουδετερότητα που γίνεται απέχθεια, αδιαφορία και αντίδραση για τους άρχοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και για όσα διαδραματίζονται σ΄ αυτούς.
Οι συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου του δικού μας Δήμου Βόρειας Κυνουρίας, είναι ένα θέατρο χωρίς εισιτήριο, όπως εύστοχα τις χαρακτήρισε σύμβουλος της αντιπολίτευσης και μάλιστα πανεπιστημιακός δάσκαλος. Οι διαξιφισμοί, η σκληρή γλώσσα και οι υπαινιγμοί για σκάνδαλα και ανομίες από όλες τις πλευρές, μολύνουν την ατμόσφαιρα και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, αδιάφορος παραμένει η κοινή γνώμη και ιδιαίτερα η κοινωνία του Άστρους όπου και η έδρα του Δήμου!!...
Μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού οι δημότες που παρακολουθούν τις συνεδριάσεις του Δ.Σ. και αυτοί ως επί το πλείστον μηχανικοί και εργολάβοι και είναι «ηλίου φαεινότερον» γιατί – «για το καλό του σπιτιού μας» φυσικά!
Οι συνεδριάσεις του Δ.Σ. μας θυμίζουν το έργο "Kράμερ εναντίον Κράμερ" (Δαλιάνης εναντίον Δαλιάνη) ή πιο απλά γινόμαστε μάρτυρες ενός ποδοσφαιρικού αγώνα χωρίς διαιτητή και επόπτες γραμμών.
Διάχυτη είναι η εντύπωση και ο περισσότερος κόσμος πιστεύει ότι όλοι πάνε κατά το κοινώς λεγόμενον ‘’για την κουτάλα’’ και ‘’ο καυγάς γίνεται για το πάπλωμα’’. Δεν είναι βέβαια πάντα έτσι, αν και διατηρώ και εγώ τις επιφυλάξεις μου.
Επειδή όμως πιστεύω ακράδαντα ότι η πραγματική ενημέρωση πρέπει να ρίχνει άπλετο φως και να συμβάλλει στη διαφώτιση των δημοτών σχετικά με τα δρώμενα στο Δήμο, συνάμα δε επειδή παρακολουθώ εκ του σύνεγγυς τα γεγονότα, αναλαμβάνω χωρίς φόβο και πάθος να γράφω για το καλό του Δήμου και της περιοχής μας, αρχής γενομένης με την δημοσιοποίηση των αποδοχών (παραστάσιμα τα λένε) του Δημάρχου, των τεσσάρων αντιδημάρχων, του προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου, προέδρων Δημοτικών διαμερισμάτων, ειδικών συμβούλων και αιρετών Συμβούλων του Δήμου (τα ίδια ισχύουν για όλους τους δήμους ανά την επικράτεια), αφού μου διευκρινίστηκε από πολλές αρμόδιες υπηρεσίες (Περιφέρεια, Υπουργείο Εσωτερικών, Συνήγορο του Πολίτη, Comission) ότι η δημοσιοποίηση αυτή δεν αποτελεί παραβίαση των προσωπικών δεδομένων κανενός, όπως ισχυριζόταν εγγράφως ο Δήμος Βόρειας Κυνουρίας σε προσωπική μου αίτηση για την χορήγηση αυτών των πληροφοριών.
Έξοδα παράστασης Δημάρχου: 4.600 € μηνιαίως (Χ 12 μήνες=55.200 € το χρόνο Χ 4 χρόνια στη θέση αυτή = 220.800 €) μικτά.
Αντιδημάρχων: 1.916,67 € μηνιαίως έκαστος Χ 4 αντιδήμαρχοι = 7.666,68 € μηνιαίως (Χ12 μήνες=92.000,16 το χρόνο Χ 4 χρόνια =368.000,64 € ) μικτό συνολικό κόστος για το Δήμο των τεσσάρων αντιδημάρχων
Έξοδα παράστασης Προέδρου Δ.Σ. : 1.533,33 € μηνιαίως(Χ12 μήνες=18.999,96 € το χρόνο Χ 4 χρόνια =73.599,84 €) μικτά.
Αποζημίωση μελών Δ.Σ. ανά συνεδρίαση 76,67 € Χ 21 σύμβουλοι=1.610,07 € ανά συνεδρίαση Χ 12 συνεδριάσεις το χρόνο (υποχρεωτικά μία το μήνα) =19.329,84€ μικτό συνολικό κόστος για το Δήμο ετησίως
Αποζημίωση μελών Δ.Ε. ανά συνεδρίαση : 38,33 € Χ 8 μέλη Δ.Ε. = 306,64 ανά συνεδρίαση
Αποζημίωση Προέδρων Τ.Σ. :
Πενταμελή μέχρι 10 χιλιόμετρα απόσταση από την έδρα του δήμου 300 € μηνιαίως
Πενταμελή άνω των 20 χιλιομέτρων 500 € μηνιαίως
Τριμελή μέχρι 20 χιλιόμετρα 300€ μηνιαίως
Τριμελή άνω των 20 χιλιομέτρων 375 € μηνιαίως
Στo επόμενο φύλλο του Αρκαδικού Βήματος
θα επανέλθουμε και θα αναφέρουμε ποίοι άλλοι εκ των αιρετών συμβούλων αμείβονται για διάφορους λόγους και με τι ποσά, καθώς και τις αμοιβές των επί συμβάσει συμβούλων του Δήμου και άλλα πολλά.

ΣΤΡΑΤΗΣ Γ. ΠΑΙΝΈΣΗΣ

Η Άνοιξη είναι η ελπίδα, που κάθε χρόνο ξανάρχεται, για να δώσει στους ανθρώπους την εκπλήρωση μιας ζωτικής χαράς και ολοκλήρωσης...




Η ΑΝΟΙΞΗ
Του Νίκου Ι. Κωστάρα


Η Άνοιξη είναι το ελπιδοφόρο μήνυμα. Ένα μήνυμα που η φύση ψάλλει για την ομορφιά της ζωής. Ένα μήνυμα του Θεού για τα δημιουργήματα του, ο παλμός της αιωνιότητας, η διαιώνιση της ζωής, το χαρμόσυνο άγγελμα, το ξύπνημα, το ξημέρωμα, η αυγή, το χαμόγελο, ο έρωτας, η αγάπη.
Η Άνοιξη είναι η ελπίδα, που κάθε χρόνο ξανάρχεται, για να δώσει στους ανθρώπους την εκπλήρωση μιας ζωτικής χαράς και ολοκλήρωσης, για να ανθίσει το χαμόγελο που αναζωογονεί τις ελπίδες. Η Άνοιξη είναι η εποχή της βλάστησης και των λουλουδιών. Το ξεπέταγμα της φύσης, ύστερα από μακρά χειμερινή νάρκη. Κάθε γωνιά γης εκπέμπει μηνύματα απαλλαγής από τον λήθαργο. Η βλάστηση και σε συνέχεια η ανθοφορία είναι τα κυρία χαρακτηριστικά της Άνοιξης. Ξεκινάει με την αλλαγή του κλίματος και τελειώνει με το τέλος των λουλουδιών και της ωρίμανσης των καρπών -μία μυστηριώδης διεργασία συντελείται Από τα εσώτερα του εδάφους, αναφαίνονται σκιρτήματα, όπου μαρτυριέται το σφρίγος της ζωής. Όλα τους σιωπηρά -αγόγγυστα, με αρμονία και κάλλος, πασχίζουν να ντύσουν στα γιορτινά της τη γη.
Τα δέντρα ξυπνούν από τη χειμερία νάρκη, μπουμπουκιάζουν, ανθίζουν και τα πουλιά τιτιβίζουν την ομορφιά της Άνοιξης, που είναι η ομορφιά της ζωής. Και ο άνθρωπος, όταν είναι Άνθρωπος, αγκαλιάζει την ωραιότητα, τα αγαθά της ζωής, την ομορφιά της ζωής, την αγάπη, την καλοσύνη, την ανθρωπιά, τον έρωτα, που είναι η πηγή της ζωής. Ό έρωτας έστησε χορό με τον ξανθό Απρίλη", θα ψάλει ο εθνικός μας ποιητής. Και ο εθνομάρτυρας λεβεντοπαπάς, ο Αθανάσιος Διάκος, θα αναστενάξει: «Για ιδές καιρό που διάλεξε ο Χάρος να με πάρει, τώρα π' ανθίζουν τα κλαριά και βγάζει η γης χορτάρι...».
Ενώ η Παναγιά θα ανακράξει «ω γλυκύ μου έαρ!...» και ο Ιταλός ποιητής ψάλλει: «ω νεότητα, άνοιξη της ζωής, ω άνοιξη, νεότητα του έτους». Και ο Νίκος Καζαντζάκης: «Είπα στη μυγδαλιά: Μίλησε μου για το Θεό! Κι η μυγδαλιά ανθοβόλησε!». Η Άνοιξη είναι η πιο ανέμελη εποχή και κινείται εκτός ιστορίας. Δεν εμποδίζουν τον άτεγκτο βηματισμό της, ούτε πόλεμοι, ούτε οικονομικές καταστροφές. Είναι η πρόκληση της Φύσης.
Η ερωτική έκρηξη της φύσης συναντά τα σοφά λόγια του Ησιόδου «έαρι πολείν» (την άνοιξη να οργώνεις). Η άνοιξη είναι παντού γιατί είναι σύμβολο. Ευαισθησία και ρομαντισμός. Έρωτας και ανησυχία. Αισιοδοξία και σπινθήρας. «Συνάντησα την Άνοιξη / σ’ ένα ρόδο / κι η ψυχή μου γέμισε λουλούδια» (παλιό γιαπωνέζικο χαϊ καϊ)
Η σάρκα του κόσμου συσπάται από τους ρυθμούς της δημιουργίας. Κάθε νέα Άνοιξη μας βεβαιώνει, πως η δημιουργία συνεχίζεται Διότι κατ’ αυτήν ανασταίνεται η ζωή, ιδίως η φυσική ζωή. Ένας βόμβος προετοιμασίας συνεπαίρνει τα βουνά και τις πεδιάδες. Ακόμη και στα σοκάκια οι σπόροι ανησυχούν και σχίζονται στα δύο, για να ελευθερώσουν το φύτρο τους. Τα μπουμπούκια τελούν σε ερεθισμό με την ευωδιαστή πνοή τους, στέλνοντας το ευωδιαστό μήνυμα της άνοιξης και παρασκευάζουν τα χρώματα και τα αρώματα των λουλουδιών, για να δοθούν στον ήλιο και στη μέλισσα.
Κι αυτή η ομορφιά της Άνοιξης επηρεάζει την πανίδα, το ζωικό βασίλειο, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τον έρωτα, τη διαιώνιση του είδους.
Γιατί, όλα αναστατώνονται, όλα γίνονται πιο ευαίσθητα, πιο τρυφερά! Χυμός του κόσμου ο έρωτας, γεννά τις νέες ρίζες. "Σπέρμα της νέας ζωής", θα πει ο Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος, αλλά σήμερα έχουμε υπογεννητικότητα.
Η Άνοιξη είναι η εποχή που επηρέασε βαθιά τη σκέψη του ανθρώπου από τα πανάρχαια χρόνια. Σ' αυτό το κλίμα συνέλαβε την ιδέα της ανανέωσης της ζωής, που είναι το μυστικό της, Και το ανακαλύπτεις στη θέα του ταπεινού αγριολούλουδου, στο πέταγμα μιας μέλισσας, στο αηδονόηχο κελάηδημα ενός πουλιού, στο άδολο χαμόγελο μιας κοπέλας, στον απαλό παφλασμό του κύματος στο ακρογιάλι, στο κελάρυσμα της ρεματιάς, στο εύηχο θρόισμα της λεύκας, στα βελάσματα του κοπαδιού, στη φλογέρα του τσοπάνη, που σήμερα την αντικατέστησε το τρανζίστορ, ακούγοντας τραγούδια του έρωτα και της αγάπης.
Ναι, ευτυχώς, η Άνοιξη ζει ακόμη κι έχουμε κάτι ευχάριστο να πούμε, γιατί "η φύση δίνει φιλιά στα ζωντανά πλάσματα της Δημιουργίας".
Αυτά είναι θύμισες της παιδικής ηλικίας, που θέλουν να σε διώξουν από τη σκληρότητα της τσιμεντούπολης, για να βρεθείς στη φύση, στην εξοχή, εκεί που νιώθεις την ομορφιά της ζωής και ερωτεύεσαι με τη ζωή, με το θεό, με τη φύση, με την Άνοιξη. “Ώ. φύση, από σένα τα πάντα, εντός Σου τα πάντα, σ’ εμένα τα πάντα» (Μάρκος Αυρήλιος).


Η Άνοιξη χαρίζει στην Ελληνική Γη μια ασύγκριτη ομορφιά, που εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες έχουμε μεγάλη ευθύνη για την προστασία της, καθότι, όπως έχει γράψει μελαγχολικά ο νομπελίστας Γ. Σεφέρης: Τα πεύκα και τα λιόδεντρα, τα σάρωσαν οι πολυκατοικίες". Ο σημερινός άνθρωπος, με την αστικοποίηση και την εκβιομηχάνιση της ζωής του, έχει απομακρυνθεί από τη φύση.



Απομυζά, χωρίς σύνεση, τους φυσικούς πόρους και ανατρέπει τους κανόνες βιολογικής ζωής, απειλώντας με αφανισμό τη φύση, αλλά και τον ίδιο τον εαυτό του.

Οι προγονοί μας τιμούσαν κάθε χρόνο το Θεό της Άνοιξης, Διόνυσο, πανηγυρίζοντας τον ερχομό του με το πανηγυρικό ξεφάντωμα της Πρωτομαγιάς, του μήνα "με τα πολλά λουλούδια / με τις δροσιές και χλωρασιές / με τα πολλά αηδόνια../”.
Αλλά σήμερα δεν υπάρχουν θεοί, ούτε μύθοί. τους καταστρέψαμε εμείς, ξεριζώνοντας ακόμη και τους μικρούς θάμνους και τα θυμάρια, για... οικοπεδοποίηση και αλλοτρίωση. Κι έτσι, στεγνώνουμε από το χυμό της ζωής, με το άδειασμα της ψυχής και το στένεμα της καρδιάς, χωρίς αγάπη και ανθρωπιά. Κάτι που έχουμε ανάγκη για τη διαβίωση του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης ζωής. Και μην ξεχνάμε, ότι η φύση χαμογελά, αλλά και εκδικείται.


Νίκος Ι. Κωστάρας
**************
Σημείωση του "Αρκαδικού Βήματος"
*Eυχαριστούμε το συμπατριώτη μας Καπετάν-Νικόλα για τις όμορφες σκέψεις του που μας έστειλε να μοιραστούμε μαζί του.
Σε μια εποχή που "ζούμε" και δυστυχώς είναι σαν τα παλιά φιλμ του σινεμά μαύρο-άσπρο που ο σημερινός άνθρωπος έχει χάσει κάθε ελπίδα ανάτασης και αποπροσανατολισμένος αναζητά από κάπου να πιαστεί, το κείμενο του καπετάνιου σου δίνει μια χαραμάδα φως...
Να 'σαι πάντα καλά, αγαπητέ φίλε μας και να μας δίνεις έτσι αισιόδοξα μηνύματα μέσα από τα θαυμάσια κείμενά σου, τούτες τις χαλεπές μέρες που διανύουμε, μπας και σταθούμε στα πόδια μας και αγναντέψουμε ξανά ένα ανοιξιάτικο ηλιοβασίλεμα ή το πρωϊνό φως της Ανατολής.
Π.Σ.Α.