..................
Ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Ταμείου Ασφάλισης Οικονομολόγων (ΕΤΑΟ) συμπατριώτης μας Αρκάς κ. Κ. Τζινιέρης μιλά για τον θεσμό των Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης (ΤΕΑ) στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, αλλά και για την πρωτοβουλία των οικονομολόγων να δημιουργήσουν ένα από αυτά.
- Σε τι στοχεύουν τα ΤΕΑ;
«Ο θεσμός των ΤΕΑ νομοθετήθηκε στην Ελλάδα το 2002, ως απόρροια της ευρωπαϊκής τάσης εισαγωγής συνταξιοδοτικών συστημάτων του δεύτερου πυλώνα. Πρόκειται για ΝΠΙΔ μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Ιδρύονται προαιρετικά με πρωτοβουλία 100 τουλάχιστον εργαζομένων, εποπτεύονται από το υπουργείο Απασχόλησης και ελέγχονται από την Εθνική Αναλογιστική Αρχή. Σκοπός των ΤΕΑ είναι η παροχή στα μέλη τους συμπληρωματικής ασφαλιστικής προστασίας για τους κινδύνους του γήρατος, της αναπηρίας, του θανάτου κτλ. Κύριοι πόροι, οι εισφορές των ασφαλισμένων που με σχετική απόφαση του υπουργείου Οικονομικών εκπίπτουν από το φορολογητέο εισόδημα και οι τυχόν εργοδοτικές εισφορές που εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδά τους. Τα ΤΕΑ προσομοιάζουν στα Επικουρικά Ταμεία. Στην Ευρώπη καλύπτουν ήδη το 25% του ενεργού πληθυσμού και διαχειρίζονται περιουσία 2,5 τρισ. ευρώ συνολικά η οποία αντιστοιχεί περίπου στο 29% του ΑΕΠ της ΕΕ».
- Εχει νόημα η επαγγελματική ασφάλιση;
«Η επιδείνωση της σχέσης συνταξιούχων προς εργαζομένους και η απώλεια πόρων από την εισφοροδιαφυγή γενικά έχουν καταστήσει επιτακτική τη λήψη ουσιαστικών μέτρων για την επιβίωση του συστήματος. Παράλληλα η επαγγελματική ασφάλιση μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθεί από την πολιτεία η οποία με ισχυρά κίνητρα πρέπει να προσφέρει στους εργαζομένους και ιδιαίτερα στους νέους τη δυνατότητα συμπλήρωσης και ενίσχυσης της συνταξιοδοτικής τους κατάστασης, στο βάθος του χρόνου, μέσα από τα ΤΕΑ. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι η ΕΕ προτρέπει τα κράτη-μέλη να ενθαρρύνουν την ίδρυση ΤΕΑ με φορολογικά και άλλα κίνητρα. Στο ΕΤΑΟ ξεκινάμε σύντομα το αμοιβαίο κεφάλαιο με επαγγελματία διαχειριστή ΑΕΔΑΚ».
- Ποια η διαφορά από την ιδιωτική ασφάλιση;
«Είναι ευκαιρία να διαλυθεί η σύγχυση. Μία μόνον ομοιότητα μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι χαρακτηρίζει τους δύο πυλώνες ασφάλισης. Ο “κεφαλαιοποιητικός χαρακτήρας” των δύο συστημάτων. Πρόκειται, ουσιαστικά, για πλασματική ομοιότητα αφού είναι σημαντικά διαφορετικός ο βαθμός ανταποδοτικότητάς τους. Ο ασφαλισμένος στο ΤΕΑ απολαμβάνει στο τέλος το σύνολο σχεδόν των εισφορών με τις αποδόσεις τους (στο ΕΤΑΟ παρακρατείται μόνο το 2,5% της εισφοράς), ενώ ο ασφαλισμένος στον τρίτο πυλώνα μικρό μόνο μέρος, αφού το μεγάλο αναλώνεται στα έξοδα πωλήσεων, διαφημίσεων, διοίκησης και κέρδος, φυσικά νόμιμο. Περαιτέρω τα ΤΕΑ, φορείς μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, αυτοδιοικούνται και δρουν για λογαριασμό των ασφαλισμένων-μετόχων τους. Αντίθετα οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις ετεροδιοικούνται, λειτουργούν δηλαδή και κρίνονται από τους μετόχους τους. Η ασφαλιστική εταιρεία επιλεκτικά μπορεί να αρνηθεί την ασφάλιση πελάτη. Αντιθέτως το ΤΕΑ ασφαλίζει υποχρεωτικά το μέλος που επιθυμεί να ασφαλιστεί, χωρίς μάλιστα όρους και εξαιρέσεις “προϋφιστάμενων ασθενειών”, όπως στον Κλάδο Αλληλοβοήθειας του ΕΤΑΟ, αναδεικνύοντας και τον κοινωνικό ρόλο του Ταμείου. Η διακοπή της ασφάλισης ή η μεταφορά σε άλλο ΤΕΑ γίνεται χωρίς ζημιά για το μέλος, σε αντίθεση βέβαια με τη διακοπή ασφάλισης σε ασφαλιστική εταιρεία».
*Απόκομμα ΤΟ ΒΗΜΑ - Ημερομηνία δημοσίευσης 28/2/2008
