«Πυξίδα»,
το νέο βιβλίο
του Κώστα Λαλιώτη
Ο πρώην γραμματέας του ΠΑΣΟΚ προβλέπει το τέλος της πολιτικής του νεοφιλελευθερισμού και της συνθηκολογημένης σοσιαλδημοκρατίας
10/4/2008
Μπορεί ο Κ. Λαλιώτης να περνά μία ακόμη μακρά περίοδο σιωπής, αλλά όσοι έχουν την ευκαιρία να μιλούν μαζί του (ή να τον ακούν στις ελάχιστες δημόσιες παρεμβάσεις του) συμφωνούν πως... «στον επόμενο τόνο, θα είναι παρών»! Για την ώρα, βέβαια, ο πρώην γραμματέας παραπέμπει όσους ζητούν τη γνώμη του για τις εξελίξεις στην «Πυξίδα», το τελευταίο του βιβλίο. «Εκεί τα έχω πει όλα», είναι η μόνιμη επωδός του.
«Δεν μετέχω στο εσωκομματικό παίγνιο, δεν με ενδιαφέρει και το έχω αποδείξει», διαμηνύει και ξεκαθαρίζει ότι δεν τον αφορούν τα σενάρια συνωμοσίας στα οποία πολλοί θέλουν να τον εμπλέξουν για να τους δώσουν υπόσταση.
Τα στελέχη που τον βλέπουν στην καθημερινή παρουσία του στη Χαριλάου Τρικούπη, πάντως, κάνουν λόγο για έναν «άλλο Λαλιώτη». «Είναι απελευθερωμένος, ήρεμος και αποφασισμένος», επισήμανε στο «Εθνος» εις εκ των πλέον σταθερών συνομιλητών του.
Ο Κ. Λαλιώτης, όμως, έχει άγχος. Αγχος, όχι για τα τεκταινόμενα στο ΠΑΣΟΚ, αλλά για τις εξελίξεις στο οικονομικό και το κοινωνικό πεδίο και τις απαντήσεις που πρέπει να δώσει η πολιτική. Βλέπει κρίσεις και εντάσεις.
Εισπράττει την αγωνία του κύκλου των προσώπων με τα οποία συνεργάζεται αλλά και των μεσαίων στρωμάτων που αποτελούν τον κοινωνικό και επαγγελματικό του περίγυρο.
Προβλέπει, ακόμη, δυσμενείς εξελίξεις σε ΗΠΑ, Ευρώπη και Βαλκάνια. Αναφερόμενος στην κρίση των στεγαστικών δανείων στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, είπε σε πρόσφατη ομιλία του πως «μέσα σε αυτή τη δίνη η μία "Φούσκα" σκάει μετά την άλλη "Φούσκα", αφήνοντας πίσω τους τα ερείπια μιας εικονικής Οικονομίας και μιας Ανάπτυξης με πρωτόγνωρες και προκλητικές κοινωνικές ανισότητες, αφήνοντας πίσω τους όλα τα υλικά των "Ριγκανόμικς" και των "Κλιντονόμικς"».
Τα θύματα«Τα θύματά τους, μία συντριπτική αλλά ανασφαλής και φοβισμένη κοινωνική πλειοψηφία, αναμένουν ως «από μηχανής θεό» ίσως τα "Ομπαμανόμικς" ως ένα NEW DEAL (ανάλογο με εκείνο της 10ετίας του 30) για την παραπαίουσα Αμερική του 21ου αιώνα», προσέθεσε κατά την παρουσίαση του βιβλίου του Π. Παπακωνσταντίνου, την περασμένη Δευτέρα.
Μίλησε για τη χειρότερη κρίση μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, η οποία «προαναγγέλλει ένα Κραχ αντίστοιχο ίσως και μεγαλύτερο από εκείνο του 1929».
Ως απάντηση προέταξε τη «δημοκρατική ανατροπή των κατεστημένων και αποτυχημένων ιδεολογημάτων, είτε στη Νεοφιλελεύθερη εκδοχή της Δεξιάς είτε στη Σοσιαλ-Φιλελεύθερη εκδοχή της μεταλλαγμένης Σοσιαλδημοκρατίας».
«Οι αφελείς πιστοί του Νεοφιλελευθερισμού της Δεξιάς και του Σοσιαλ- Φιλελευθερισμού της "συνθηκολογημένης" Σοσιαλδημοκρατίας... τώρα ανακαλύπτουν τη σοφία και την οξυδέρκεια του Μαρξ, του Κέινς, του Γκαλμπρέιθ και άλλων επιφανών οικονομολόγων αλλά και το όραμα και το σχέδιο μεγάλων πολιτικών», κατέληξε.
Πιστεύει πως με τις εξελίξεις στο παγκόσμιο σύστημα θα συνδεθούν μοιραία και οι διεργασίες στο ελληνικό πολιτικό σύστημα και το ΠΑΣΟΚ.
Στο πλαίσιο αυτό υποβαθμίζει τον ρόλο συμφερόντων στη χώρα μας και αγωνιά για τον ενδεδειγμένο τρόπο αντίδρασης. Καθώς διαπιστώνει την απουσία αξιόπιστων νέων κινημάτων και διαύλων επικοινωνίας του ΠΑΣΟΚ με τα υπάρχοντα, ανησυχεί ιδιαίτερα για την αντοχή των δικτύων που κρατούν ζωντανό το κόμμα του. Τη νεολαία, το συνδικαλιστικό κίνημα και την τοπική αυτοδιοίκηση.
ΑΛ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ...Το 2004, όταν ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου ανακοίνωσε την επιστροφή του στην πολιτική, όλοι πίστεψαν ότι ο Α. Παπαδόπουλος (εις εκ των αρχιτεκτόνων της ΟΝΕ) θα ήταν το δεξί χέρι του νέου προέδρου στα οικονομικά. Εκτοτε, όμως, οι σχέσεις τους πέρασαν από σαράντα κύματα.
Η διαφορά πολιτικής αντίληψης για το μοντέλο λειτουργίας της χώρας και την πολιτική επιχειρηματολογία ήταν εμφανής στις συνεδριάσεις του συντονιστικού και του κοινοβουλευτικού συμβουλίου στα οποία συμμετείχε. Βρέθηκε έτσι στο μπλοκ των υποστηριχτών του Ευ. Βενιζέλου, αλλά όλοι ξέρουν ότι ο Ηπειρώτης πολιτικός διατηρεί την πολιτική του αυτονομία.
Αλλωστε, μπορεί να βρήκε περισσότερο κοινό τόπο με το «ρεύμα», αλλά σε καμία περίπτωση δεν συμφωνεί με κάποιες λαϊκίστικες τοποθετήσεις που έγιναν και συνεχίζουν να υφίστανται στο πλαίσιο του εσωκομματικού ανταγωνισμού.
ΑΠ. ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣΑπαιτείται στρατηγική για τον ΣΥΝ
Ο πρώην πρόεδρος της Βουλής, Α. Κακλαμάνης, πιστεύει πως το ΠΑΣΟΚ έχει πλέον τις δυνατότητες να περάσει στην αντεπίθεση και να αλλάξει τον συσχετισμό δυνάμεων. Θεωρεί πως η διάταξη μάχης στην οποία κατέληξε ο Γ. Παπανδρέου «είναι καλή και μπορεί να αποδειχθεί αποτελεσματική».
«Τώρα για κάθε θέμα που θα ανοίγει η κυβέρνηση, η αντίδραση του ΠΑΣΟΚ θα είναι άμεση», προέβλεψε σε συνομιλητή του.
Ο ίδιος, αν και δέχεται δεκάδες στελέχη στο γραφείο του, υποβαθμίζει τα εσωκομματικά και τις γκρίνιες των προσώπων. «Δουλειά μου είναι να ρίχνω νερό στη φωτιά», δηλώνει και στρέφει το ενδιαφέρον όσων τον επισκέπτονται στην αντιμετώπιση του ΣΥΝ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΥΠΑΣ
εφημερ। ΕΘΝΟΣ 10.४.2008
10/4/2008
Μπορεί ο Κ. Λαλιώτης να περνά μία ακόμη μακρά περίοδο σιωπής, αλλά όσοι έχουν την ευκαιρία να μιλούν μαζί του (ή να τον ακούν στις ελάχιστες δημόσιες παρεμβάσεις του) συμφωνούν πως... «στον επόμενο τόνο, θα είναι παρών»! Για την ώρα, βέβαια, ο πρώην γραμματέας παραπέμπει όσους ζητούν τη γνώμη του για τις εξελίξεις στην «Πυξίδα», το τελευταίο του βιβλίο. «Εκεί τα έχω πει όλα», είναι η μόνιμη επωδός του.
«Δεν μετέχω στο εσωκομματικό παίγνιο, δεν με ενδιαφέρει και το έχω αποδείξει», διαμηνύει και ξεκαθαρίζει ότι δεν τον αφορούν τα σενάρια συνωμοσίας στα οποία πολλοί θέλουν να τον εμπλέξουν για να τους δώσουν υπόσταση.
Τα στελέχη που τον βλέπουν στην καθημερινή παρουσία του στη Χαριλάου Τρικούπη, πάντως, κάνουν λόγο για έναν «άλλο Λαλιώτη». «Είναι απελευθερωμένος, ήρεμος και αποφασισμένος», επισήμανε στο «Εθνος» εις εκ των πλέον σταθερών συνομιλητών του.
Ο Κ. Λαλιώτης, όμως, έχει άγχος. Αγχος, όχι για τα τεκταινόμενα στο ΠΑΣΟΚ, αλλά για τις εξελίξεις στο οικονομικό και το κοινωνικό πεδίο και τις απαντήσεις που πρέπει να δώσει η πολιτική. Βλέπει κρίσεις και εντάσεις.
Εισπράττει την αγωνία του κύκλου των προσώπων με τα οποία συνεργάζεται αλλά και των μεσαίων στρωμάτων που αποτελούν τον κοινωνικό και επαγγελματικό του περίγυρο.
Προβλέπει, ακόμη, δυσμενείς εξελίξεις σε ΗΠΑ, Ευρώπη και Βαλκάνια. Αναφερόμενος στην κρίση των στεγαστικών δανείων στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, είπε σε πρόσφατη ομιλία του πως «μέσα σε αυτή τη δίνη η μία "Φούσκα" σκάει μετά την άλλη "Φούσκα", αφήνοντας πίσω τους τα ερείπια μιας εικονικής Οικονομίας και μιας Ανάπτυξης με πρωτόγνωρες και προκλητικές κοινωνικές ανισότητες, αφήνοντας πίσω τους όλα τα υλικά των "Ριγκανόμικς" και των "Κλιντονόμικς"».
Τα θύματα«Τα θύματά τους, μία συντριπτική αλλά ανασφαλής και φοβισμένη κοινωνική πλειοψηφία, αναμένουν ως «από μηχανής θεό» ίσως τα "Ομπαμανόμικς" ως ένα NEW DEAL (ανάλογο με εκείνο της 10ετίας του 30) για την παραπαίουσα Αμερική του 21ου αιώνα», προσέθεσε κατά την παρουσίαση του βιβλίου του Π. Παπακωνσταντίνου, την περασμένη Δευτέρα.
Μίλησε για τη χειρότερη κρίση μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, η οποία «προαναγγέλλει ένα Κραχ αντίστοιχο ίσως και μεγαλύτερο από εκείνο του 1929».
Ως απάντηση προέταξε τη «δημοκρατική ανατροπή των κατεστημένων και αποτυχημένων ιδεολογημάτων, είτε στη Νεοφιλελεύθερη εκδοχή της Δεξιάς είτε στη Σοσιαλ-Φιλελεύθερη εκδοχή της μεταλλαγμένης Σοσιαλδημοκρατίας».
«Οι αφελείς πιστοί του Νεοφιλελευθερισμού της Δεξιάς και του Σοσιαλ- Φιλελευθερισμού της "συνθηκολογημένης" Σοσιαλδημοκρατίας... τώρα ανακαλύπτουν τη σοφία και την οξυδέρκεια του Μαρξ, του Κέινς, του Γκαλμπρέιθ και άλλων επιφανών οικονομολόγων αλλά και το όραμα και το σχέδιο μεγάλων πολιτικών», κατέληξε.
Πιστεύει πως με τις εξελίξεις στο παγκόσμιο σύστημα θα συνδεθούν μοιραία και οι διεργασίες στο ελληνικό πολιτικό σύστημα και το ΠΑΣΟΚ.
Στο πλαίσιο αυτό υποβαθμίζει τον ρόλο συμφερόντων στη χώρα μας και αγωνιά για τον ενδεδειγμένο τρόπο αντίδρασης. Καθώς διαπιστώνει την απουσία αξιόπιστων νέων κινημάτων και διαύλων επικοινωνίας του ΠΑΣΟΚ με τα υπάρχοντα, ανησυχεί ιδιαίτερα για την αντοχή των δικτύων που κρατούν ζωντανό το κόμμα του. Τη νεολαία, το συνδικαλιστικό κίνημα και την τοπική αυτοδιοίκηση.
ΑΛ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ...Το 2004, όταν ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου ανακοίνωσε την επιστροφή του στην πολιτική, όλοι πίστεψαν ότι ο Α. Παπαδόπουλος (εις εκ των αρχιτεκτόνων της ΟΝΕ) θα ήταν το δεξί χέρι του νέου προέδρου στα οικονομικά. Εκτοτε, όμως, οι σχέσεις τους πέρασαν από σαράντα κύματα.
Η διαφορά πολιτικής αντίληψης για το μοντέλο λειτουργίας της χώρας και την πολιτική επιχειρηματολογία ήταν εμφανής στις συνεδριάσεις του συντονιστικού και του κοινοβουλευτικού συμβουλίου στα οποία συμμετείχε. Βρέθηκε έτσι στο μπλοκ των υποστηριχτών του Ευ. Βενιζέλου, αλλά όλοι ξέρουν ότι ο Ηπειρώτης πολιτικός διατηρεί την πολιτική του αυτονομία.
Αλλωστε, μπορεί να βρήκε περισσότερο κοινό τόπο με το «ρεύμα», αλλά σε καμία περίπτωση δεν συμφωνεί με κάποιες λαϊκίστικες τοποθετήσεις που έγιναν και συνεχίζουν να υφίστανται στο πλαίσιο του εσωκομματικού ανταγωνισμού.
ΑΠ. ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣΑπαιτείται στρατηγική για τον ΣΥΝ
Ο πρώην πρόεδρος της Βουλής, Α. Κακλαμάνης, πιστεύει πως το ΠΑΣΟΚ έχει πλέον τις δυνατότητες να περάσει στην αντεπίθεση και να αλλάξει τον συσχετισμό δυνάμεων. Θεωρεί πως η διάταξη μάχης στην οποία κατέληξε ο Γ. Παπανδρέου «είναι καλή και μπορεί να αποδειχθεί αποτελεσματική».
«Τώρα για κάθε θέμα που θα ανοίγει η κυβέρνηση, η αντίδραση του ΠΑΣΟΚ θα είναι άμεση», προέβλεψε σε συνομιλητή του.
Ο ίδιος, αν και δέχεται δεκάδες στελέχη στο γραφείο του, υποβαθμίζει τα εσωκομματικά και τις γκρίνιες των προσώπων. «Δουλειά μου είναι να ρίχνω νερό στη φωτιά», δηλώνει και στρέφει το ενδιαφέρον όσων τον επισκέπτονται στην αντιμετώπιση του ΣΥΝ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΥΠΑΣ
εφημερ। ΕΘΝΟΣ 10.४.2008