..................
Σκαρφαλωμένη σε υψόμετρο 900, η Καστάνιτσα περιβάλλεται από δάση με καστανιές, έλατα και πλατάνια. Στην καρδιά της τα πετρόκτιστα σπίτια της (κάποια είναι πυργόσπιτα), με στέγες από πλάκες σχιστόλιθου του Μαλεβού, αποτελούν δείγματα εξαίρετης αρχιτεκτονικής και ο περίπατος στα στενά σοκάκια που ελίσσονται ανάμεσά τους είναι χαλαρωτικός και αναζωογονητικός Πραγματοποιώντας μια μαγευτική διαδρομή 33 χιλιομέτρων (υπάρχει και πιο σύντομη από τον Άγιο Ανδρέα) με αφετηρία το Άστρος και αφού περάσετε μέσα από τα χωριά Χάραδρο, Πλάτανο και Σίταινα, φθάνετε στο πιο φημισμένο τσακωνοχώρι του Πάρνωνα, την περίφημη Καστάνιτσα. Το κυρίαρχο λευκό χρώμα των σπιτιών, η επιλογή έντονων χρωμάτων στα παράθυρα και τα ασβεστωμένα καλντερίμια προσδίδουν το αιγαιοπελαγίτικο στοιχείο και έναν νησιώτικο αέρα στο ορεινό χωριό της Αρκαδίας, καθιστώντας το ιδιαίτερα δημοφιλή προορισμό. Η ονομασία του χωριού προέρχεται από τα κάστανα, καθώς παλαιότερα η παραγωγή τους έφθανε μέχρι και τους 400 τόνους. Κάποτε φημιζόταν και για τον ασβέστη του, στον οποίο οφείλει την τωρινή λευκή του όψη.
Ήταν η εποχή που για το ψήσιμο του ασβέστη υπήρχαν σαράντα παραδοσιακά αβεστοκάμινα, ενώ στις μέρες μας σε λειτουργία είναι μόνο τρία. Ιστορικό μνημείο στην άκρη του χωριού, στην κορυφή του λόφου, είναι ο ερειπωμένος πλέον πύργος Καψαμπέλη. Εδώ οχυρώθηκε ο Γιάννης Καψαμπέλης με τους συντρόφους του για να αποκρούσουν τον Ιμπραήμ. Επίσης, αποτέλεσε τόπο δράσης τού πατέρα του Θ. Κολοκοτρώνη, Κωσταντή. Η Καστάνιτσα αποτελεί ιδανικό τόπο αφετηρίας για περιπατητικές εξορμήσεις και περιπλανήσεις στα μονοπάτια και τους δασικούς δρόμους της ευρύτερης περιοχής. Περίπου 15 χλμ. βόρεια της Καστάνιτσας αξίζει να κάνετε μία στάση στον παραδοσιακό οικισμό του Πλατάνου, ο οποίος είναι κτισμένος μέσα σε ένα εξαιρετικής ομορφιάς παρθένο φυσικό περιβάλλον.
Το χειμώνα μόνιμοι κάτοικοί του είναι δύο οικογένειες κτηνοτρόφων, αλλά τα Σαββατοκύριακα και τους θερινούς μήνες σφύζει από ζωή. Πλακόστρωτα, ανηφορικά σοκάκια, σπίτια που δένουν αρμονικά με τον περιβάλλοντα χώρο και αλλεπάλληλοι καταρράκτες συνθέτουν την ειδυλλιακή εικόνα του χωριού. Ιδιαίτερη επιβλητική είναι η εκκλησία της Αγίας Άννας, η οποία χτίστηκε το 1835.
Οι πηγές των καταρρακτών ονομάζονται η Μάνα του Νερού και ο ποταμός που διαρρέει τον Πλάτανο είναι ο Τάνος ή Πέζουλας, όπως τον αποκαλούν οι ντόπιοι. «Σαν του Πλατάνου το νερό δε θα βρεις σ΄ άλλα μέρη, με μια γουλιά δε θες γιατρό, με δύο βρίσκεις ταίρι», αυτή η επιγραφή βρίσκεται σκαλισμένη πάνω από την πέτρινη βρύση, δίπλα στην οποία υπάρχει παλιός νερόμυλος. Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει o πύργος του Μοίρα, ένα πυργόσπιτο με γωνιακή αμυντική κατασκευή. Πάνω από το χωριό απλώνεται το άλσος Παναγίας Σελάς, ενώ νοτιανατολικά βρίσκεται το φαράγγι Σπηλάκια που καταλήγει στον ποταμό Βρασιάτη και είναι ιδανικό για trekking. Για τους λάτρεις της περιπέτειας ενδείκνυται η εξερεύνηση της σπηλιάς του Σωτήρος. >*από την εφημ. "ΤΑ ΝΕΑ"span >ΚΕΙΜΕΝΟ: ΜΑΡΙΑ-ΚΑΝΤΙΑ ΧΑΡΔΑΛΙΑ , ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΚΑΤΣΙΝΗ
