~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
........................................ * Συνέχεια του Ιστολογιου της εφημερίδας "Αρκαδικό Βήμα" στη δ/νση: - https://arkadiko-vima.blogspot.gr/
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
..............* ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΑΡΚΑΔΩΝ (1988 - 2018) - 30 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ *

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ειδήσεις, νέα και ρεπορτάζ από τις παροικίες των Αρκάδων...................... ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: arkadikovima@gmail.com
Σύμβουλοι Έκδοσης: Πάνος Σ. Αϊβαλής - Πέτρος Σ. Αϊβαλής
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

31 χρόνια

31 χρόνια
........................................................................... email: arkadikovima@gmail.com

Η αρχαία Αρκαδία δεν είχε τα όρια του σημερινού νομού και ήταν αποκλειστικά μεσόγεια, καταλαμβάνοντας το εσωτερικό της Πελοποννήσου, χωρίς να βρέχεται καθόλου από θάλασσα. Περιελάμβανε τις επαρχίες, Μαντινείας, Γορτυνίας, Μεγαλοπόλεως, τη βόρεια Κυνουρία, όλη την επαρχία Καλαβρύτων, τα δυτικά της Κορινθίας και της Αργολίδας, τμήμα της Ολυμπίας, τμήμα της Ηλείας και τη Λακωνική Αράχωβα.

Φωτιά στην Καρύταινα Αρκαδίας


Πυρκαγιά σε έκταση με χαμηλή βλάστηση έχει ξεσπάσει στην Καρύταινα Αρκαδίας σε ύψωμα πίσω από τον Προφήτη Ηλία. Η φωτιά που ξέσπασε το μεσημέρι του Σαββάτου τέθηκε αργά το βράδυ υπό μερικό έλεγχο.
Στην περιοχή επιχειρούν 10 οχήματα με 24 πυροσβέστες, 2 αεροσκάφη και 2 ελικόπτερα.


ΚΑΡΥΤΑΙΝΑ - ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ


"Τολέδο της Ελλάδος"

Ένα από τα γραφικότερα χωριά του νομού Αρκαδίας είναι η Καρύταινα. Βρίσκεται σε απόσταση 20 χιλιομέτρων από την Μεγαλόπολη. Με πολλά όμορφα πέτρινα σπίτια και παλαιές εκκλησίες, η Καρύταινα έχει χαρακτηριστεί διατηρητέος οικισμός.

Η Καρύταινα ήκμασε κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας. Xτίστηκε στα μέσα του 13ου αιώνα πάνω σε λόφο από το Γάλλο ηγεμόνα Γοδεφρείδο ντε Μπριγιέρ και χρησίμευσε σαν έδρα του. Αποκαλούνταν "Τολέδο της Ελλάδος". Το 1320 την κατέλαβαν με δωροδοκία οι Παλαιολόγοι, ενώ από τα μέσα του 15ου αιώνα περιήλθε στα χέρια των Τούρκων, οπότε αναδείχθηκε σε σημαντικό εμπορικό κέντρο καπνού, μεταξωτών και κρασιού.

Το Φράγκικο κάστρο της, στα νότια του χωριού, υπήρξε ένα από τα πιο αξιόλογα φρούρια της Πελοποννήσου, τόσο κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας, όσο και κατά την Τουρκοκρατία και την επανάσταση του 21. Στο κάστρο αυτό είχε εγκατασταθεί κατά την κάθοδο του Ιμπραήμ Πασά στην Πελοπόννησο ο Θ. Κολοκοτρώνης, ο οποίος το οχύρωσε, έχτισε σπίτι και εκκλησία μέσα σε αυτό και το χρησιμοποίησε σαν ορμητήριό του. Μισογκρεμισμένο σήμερα, δεν παύει να διατηρεί τη παλιά του γοητεία. Το εξωτερικό μέρος του διατηρείται σήμερα σε αρκετά καλή κατάσταση, σε αντίθεση με το εσωτερικό του που είναι ερειπωμένο. Τη μόνη ανάμνηση των παλιών καιρών, δίνουν τώρα οι ξέσκεποι τοίχοι μιας ευρύχωρης αίθουσας, με πολλά παράθυρα, όπου γίνονταν άλλοτε οι συγκεντρώσεις των ιπποτών. Στο κάστρο φθάνει κανείς ακολουθώντας ένα συντηρημένο μονοπάτι, κοντά στην πλατεία του χωριού. Από τον περίβολο του κάστρου μπορείτε να δείτε όλη την πεδιάδα της Μαγαλόπολης.

Στην Καρύταινα θα συναντήσετε πάνω από 25 εκκλησίες. Αξίζει να επισκεφθείτε την εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής, με το ιδιότυπο καμπαναριό της όπως επίσης και την εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Από τα αξιοθέατα της περιοχής είναι το πολύτοξο πέτρινο γεφύρι κάτω από το οποίο περνά ο ποταμός Αλφειός. Το γεφύρι βρίσκεται στο δρόμο ο οποίος τον Μεσαίωνα συνέδεε το κάστρο με την Μεσσηνία. Τέλος αξίζει να δείτε από κοντά το ξακουστό φράγκικο κάστρο της με τους τρεις αξιόλογους πύργους του και να θαυμάσετε τη μαγευτική θέα προς την κοιλάδα της Μεγαλόπολης. Η Καρύταινα περιβάλλεται από τους ποταμούς Αλφειό και Λούσιο. Ειδικά από τον ποταμό Λούσιο μπορείτε να ψαρέψετε πέστροφες. Το φαράγγι που βρίσκεται κοντά στο Αλφειό είναι μοναδικής ομορφιάς.

Ο επισκέπτης θα γνωρίσει τους φιλόξενους κατοίκους της Καρύταινας, θα δοκιμάσει παραδοσιακά νόστιμα φαγητά στα γραφικά ταβερνάκια της και θα περάσει ήρεμες και αξέχαστες διακοπές. Στην κεντρική πλατεία του χωριού υπάρχουν καφετέριες και ξενοδοχεία για τη διαμονή σας. Ένα από αυτά είναι το ξενοδοχείο "Η ΒΡΕΝΘΗ" το οποίο λειτουργεί όλες τις εποχές του χρόνου προσφέροντας στον επισκέπτη ευχάριστη διαμονή σε ένα σπιτικό περιβάλλον. Με το ίδιο όνομα στην πλατεία λειτουργεί και καφετέρια.

Στην Καρύταινα εκτός από ξενοδοχεία υπάρχουν και αρκετά ενοικιαζόμενα δωμάτια. Ο δρόμος από την Καρύταινα οδηγεί σε ένα άλλο κοντινό χωριό, την Ανδρίτσαινα και από εκεί στο αρχαίο Ιερό του Επικούρειου Απόλλωνα. Η Ανδρίτσαινα είναι ένα γραφικό ορεινό χωριό της Ηλείας κοντά στα όρια με την Αρκαδία και δυτικά της Καρύταινας, με καλντερίμια και όμορφα αρχοντικά και πέτρινα σπίτια. Περιβάλλεται από καταπράσινο και μαγευτικό τοπίο. Το χωριό αναπτύχθηκε στην περίοδο της Φραγκοκρατίας στον 12ο-13ο αιώνα και αναφέρεται στο Χρονικό του Μορέως.

Στο Γυμνάσιο της Ανδρίτσαινας λειτουργεί αξιόλογη βιβλιοθήκη με έγγραφα του απελευθερωτικού αγώνα καθώς και λαογραφικό μουσείο. Σε απόσταση 15 χιλιομέτρων από την Ανδρίτσαινα στην περιοχή Βάσσες, βρίσκεται ο ναός του Επικούρειου Απόλλωνα. Εκεί ήταν κάποτε χτισμένη η αρχαία αρκαδική πόλη Φυγαλεία. Με τους θρύλους και τις παραδόσεις της η Καρύταινα είναι ένας ξεχωριστός τόπος που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθείτε. Αξίζει να δείτε από κοντά αυτό το πανέμορφο χωριό, ιδιαίτερα την άνοιξη και το φθινόπωρο.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Υπεραστικός αριθμός κλήσης 27910
Αστυνομία 31205

Εκδηλώσεις προς τιμή του ήρωα του '21 ΝΙΚΗΤΑΡΑ στο T.Δ. Τουρκολέκα του Δήμου Φαλαισίας

Εκδηλώσεις προς τιμή του Ήρωα τον 1821 ΝΙΚΗΤΑΡΑ, θα γίνουν στις 29 Αυγούστου 2009 στο Τοπικό Διαμέρισμα Τουρκολέκα του Δήμου Φαλαισίας σύμφωνα με το πρόγραμμα:
Σάββατο, 29 Αυγούστου 2009
Γενικός Σημαιοστολισμός στο Τοπικό Διαμέρισμα Τουρκολέκα του Δήμου Φαλαισίας από της ανατολής μέχρι και της δύσης του ηλίου της 29ης Αυγούστου 2009.
ΩΡΑ 19.00:
Θα γίνει συγκέντρωση των Επισήμων στο χώρο του Ηρώου του Νικηταρά, όπου θα ψαλλεί επιμνημόσυνη δέηση και στη συνέχεια θα γίνει κατάθεση στεφάνων από τις παριστάμενες Αρχές, Οργανώσεις κ.λπ. με εκφώνηση της σειράς κατάθεσης από την Τελετάρχη, θα τηρηθεί σιγή ενός λεπτού και θα εκφωνηθεί ο Πανηγυρικός της ημέρας από τον κ. Σουρλά Δημήτριο, Εκπαιδευτικό και θα απαγγελθούν από μαθητές ποιήματα σχετικά με την εορτή.
Μετά το τέλος των εκδηλώσεων ο Δήμος Φαλαισίας θα παραθέσει μπουφέ με γλυκίσματα και αναψυκτικά.



Νικήτας Σταματελόπουλος ή Νικηταράς ο Τουρκοφάγος
(1782-1849)




Νικηταρά –Νικηταρά
Πού ᾽χεις στα πόδια σου φτερά
και στην καρδιά ατσάλι.



Nikitaras, Lithography by Karl Krazeisen.

Ο Νικηταράς γεννήθηκε στο χωριό Τουρκολέκα της Μεγαλόπολης το 1782 και πατέρας του ήταν ο κλέφτης Σταματέλος Τουρκολέκας. Η μητέρα του Σοφία Καρούτσου ήταν αδελφή της γυναίκας του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Ο Νικηταράς λοιπόν ήταν ανιψιός του Γέρου του Μωριά. Κατά μία άλλη εκδοχή, ο Νικηταράς γεννήθηκε το 1784 στο χωριό Νέδουσα Μεσσηνίας, ένα μικρό χωριό στους πρόποδες του Ταΰγετου, προς την μεριά του Μιστρά, 25 περίπου χιλιόμετρα από την Καλαμάτα. Έτσι κι αλλιώς, τα παιδικά του χρόνια τα έζησε στο χωριό του πατέρα του, στο χωριό Τουρκολέκα του Δήμου Φαλαισίας της επαρχίας Μεγαλουπόλεως, του Νομού Αρκαδίας. Εντεκάχρονος, βγήκε στο αρματολίκι ακολουθώντας τον πατέρα του. Αργότερα εντάχθηκε στο «μπουλούκι» του περίφημου κλέφτη Ζαχαριά Μπαρμπιτσιώτη. Κοντά του έμαθε τα μυστικά της πολεμικής τέχνης, ξεχωρίζοντας για την ανδρεία και την ευρωστία του. Ήταν ψηλός, μελαχρινός, πρώτος στο πήδημα και γρήγορος στο τρέξιμο.
Η αλληλοεκτίμηση και η φιλία που αναπτύχθηκε μεταξύ του Καπετάνιου και του Νικηταρά, οδήγησαν τελικά στον γάμο του με την κόρη του Ζαχαριά, την Αγγελίνα. Το 1805, στο μεγάλο διωγμό των κλεφταρματολών, ο πατέρας του σκοτώθηκε από τους Τούρκους και ο Νικηταράς ακολούθησε τον θείο του Θεόδωρο Κολοκοτρώνη στην Ζάκυνθο. Έκτοτε, δεν τον εγκατέλειψε ποτέ. Την αφοσίωση του Νικηταρά προς τον θείο του ο λαός την είπε με δύο λόγια. « Μπροστά πηγαίνει ο Νικηταράς και πίσω ο Κολοκοτρώνης» αλλά και θέλοντας να τονίσουν την στενή και άρρηκτη σχέση των δύο ανδρών έλεγαν: « Η κεφαλή ήτο του Κολοκοτρώνη και η χειρ του Νικηταρά ».
Εκείνο τον καιρό τα Επτάνησα τα εξουσίαζαν οι Ρώσοι. O Νικηταράς εντάχθηκε στο ρωσικό στρατό και με το τάγμα του πολέμησε εναντίον του Ναπολέοντα στην Ιταλία. Στη συνέχεια επέστρεψε στην Ζάκυνθο και υπηρέτησε αυτή την φορά τους Γάλλους, που στο μεταξύ είχαν καταλάβει το νησί με την συνθήκη του Τίλσιτ. Στις 18 του Οκτώβρη του 1818 - ενώ βρισκόταν στην Καλαμάτα – μυήθηκε στη Φιλική εταιρεία από τον Ηλία Χρυσοσπάθη. Με συντροφιά τον Αναγνωσταρά και αργότερα τον Δ. Πλαπούτα, περιόδευσε την Πελοπόννησο κατηχώντας πολλούς στο μεγάλο μυστικό και ετοιμάζοντας τον λαό για τον επερχόμενο ξεσηκωμό. Με την έκρηξη της επανάστασης, μαζί με τον θείο του Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και άλλους οπλαρχηγούς μπήκε στην Καλαμάτα, στις 23 του Μάρτη του 1821. Είχε ενστερνισθεί βαθιά τις απόψεις και τα σχέδια του θείου του και πήρε μέρος σε όλες τις επιχειρήσεις για την κατάληψη της Τρίπολης που τότε ήταν το Διοικητικό κέντρο των Οθωμανών στην Πελοπόννησο. Στις 12-13 του Μάη επικεφαλής 800 ανδρών συμμετείχε στην νικηφόρα μάχη στο Βαλτέτσι. Αμέσως μετά και ενώ κατευθυνόταν προς το Ναύπλιο με 200 μόλις άντρες, προέκυψε η ανάγκη να αντιμετωπίσει στα Δολιανά, ισχυρή Τουρκική δύναμη 6.000 ανδρών υπό τον Κεχαγιάμπεη, υποστηριζόμενη και από πυροβόλα. Ήταν 18 του Μάη του 1821. Εκεί απέδειξε στο έπακρο τον ηρωισμό του και την σπάνια στρατιωτική του αρετή και ικανότητα. Κατάφερε να τους προξενήσει τεράστια καταστροφή και σχεδόν να τους αποδεκατίσει.
Έντρομοι οι Τούρκοι σκορπίστηκαν στις γύρω ρεματιές για να γλυτώσουν, εγκαταλείποντας τα ζώα και τα πυροβόλα τους στα χέρια των Ελλήνων. Ο Νικηταράς, βλέποντας τους να φεύγουν τους φώναζε : « Σταθήτε Πέρσαι να πολεμήσωμε» και μάλιστα τους αποκαλούσε Περσιάνους. Αν στη μάχη στο Βαλτέτσι διακρίθηκε για την ανδρεία του, στην μάχη των Δολιανών, η ιστορία τον πήρε στα φτερά της. Οι επευφημίες των συντρόφων του έφτασαν ίσαμε τα ουράνια και για πρώτη φορά, βγαλμένο απ᾽τις καρδιές των συναγωνιστών του, ακούστηκε το παρατσούκλι που θα τον συνόδευε σε όλη του την ζωή. Με αυτό πέρασε στην ιστορία. Με αυτό έμεινε στη συνείδηση και την ψυχή των Ελλήνων.