~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
........................................ * Συνέχεια του Ιστολογιου της εφημερίδας "Αρκαδικό Βήμα" στη δ/νση: - https://arkadiko-vima.blogspot.gr/
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
..............* ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΑΡΚΑΔΩΝ (1988 - 2018) - 30 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ *

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ειδήσεις, νέα και ρεπορτάζ από τις παροικίες των Αρκάδων...................... ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: arkadikovima@gmail.com
Σύμβουλοι Έκδοσης: Πάνος Σ. Αϊβαλής - Πέτρος Σ. Αϊβαλής
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

31 χρόνια

31 χρόνια
........................................................................... email: arkadikovima@gmail.com

Η αρχαία Αρκαδία δεν είχε τα όρια του σημερινού νομού και ήταν αποκλειστικά μεσόγεια, καταλαμβάνοντας το εσωτερικό της Πελοποννήσου, χωρίς να βρέχεται καθόλου από θάλασσα. Περιελάμβανε τις επαρχίες, Μαντινείας, Γορτυνίας, Μεγαλοπόλεως, τη βόρεια Κυνουρία, όλη την επαρχία Καλαβρύτων, τα δυτικά της Κορινθίας και της Αργολίδας, τμήμα της Ολυμπίας, τμήμα της Ηλείας και τη Λακωνική Αράχωβα.

Ερώτηση Ρέππα για υδροβιότοπο «Μπαταρόλα»

Ο Βουλευτής Αρκαδίας, Δημήτρης Π. Ρέππας, κατέθεσε την παρακάτω Ερώτηση στη Βουλή προς τους κ. κ. Υπουργούς Οικονομίας & Οικονομικών, ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ και Δικαιοσύνης, ζητώντας τη λήψη άμεσων μέτρων, ώστε να αποτραπεί η οικολογική καταστροφή που εξελίσσεται στον υδροβιότοπο «Μπαταρόλα» του Δήμου Βόρειας Κυνουρίας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΡΕΠΠΑΣ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΝΟΜΟΥ ΑΡΚΑΔΙΑΣ

Αθήνα, 17 Ιουνίου 2009


ερώτηση
Προς τους κ. κ. Υπουργούς
α) Οικονομίας & Οικονομικών
β) Περιβάλλοντος, Χωροταξίας & Δημοσίων Έργων
γ) Δικαιοσύνης

Θέμα: «Οικολογική καταστροφή στον υδροβιότοπο "Μπαταρόλα"».


Στον υδροβιότοπο «Μπαταρόλα» του Δήμου Βόρειας Κυνουρίας του Νομού Αρκαδίας, κατόπιν παρεμβάσεων ιδιωτών, έχει επέλθει αλλαγή χρήσης γης χωρίς αδειοδότηση. Πέραν τούτου έχουν καταπατηθεί περαιτέρω 200 στρέμματα από τους «ίδιους» ιδιώτες.
Ενώ υφίστανται δικαστικές αποφάσεις από το 2001 και έχουν επιβληθεί πρόστιμα στους παραβάτες, οι αρμόδιες υπηρεσίες του Δημοσίου (Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου) δεν έχουν δραστηριοποιηθεί επαρκώς, ώστε να σταματήσει η καταστροφή και η οικοπεδοποίηση αυτού του μοναδικού υδροβιότοπου που έχει ενταχθεί στο Πρόγραμμα NATURA.Όπως αναφέρεται και στο πόρισμα του Σώματος Ελεγκτών - Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης, ο καθορισμός του αιγιαλού στην περιοχή από την αρμόδια Επιτροπή της Κτηματικής Υπηρεσίας Αρκαδίας έχει γίνει με μεροληπτικό τρόπο — δηλαδή στην επίμαχη περιοχή δεν ξεπερνά τα πέντε μέτρα, ενώ δίπλα από αυτήν ο αιγιαλός φτάνει τα εξήντα οκτώ μέτρα.Πρόσφατα, το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Δημοσίων Κτημάτων χαρακτήρισε την ανωτέρω απόφαση ως «ατελή» και ζήτησε τον επανακαθορισμό των οριογραμμών του αιγιαλού.
Δεδομένου ότι μετά από πολλές αναβολές, εκδικάσθηκε και απερρίφθη η έφεση της υπόθεσης στο εφετείο Ναυπλίου ως «μη επαρκώς αιτιολογημένη»,
Ερωτώνται οι κ. κ. Υπουργοί:
Ποια μέτρα προτίθεται να λάβουν ώστε να σταματήσει άμεσα η οικολογική καταστροφή και οικοπεδοποίηση του υδροβιότοπου «Μπαταρόλα» του Δήμου Βόρειας Κυνουρίας του Νομού Αρκαδίας;
Ο Ερωτών Βουλευτής
Δημήτρης Π. Ρέππας


*από την ιστοσελίδα: http://www.inarcadia.gr/

Εικοσιτετράωρη απεργία στα ΜΜΕ για το «λουκέτο» σε Ελεύθερο Τύπο και City


Εικοσιτετράωρη απεργία στα ΜΜΕ, από τις 5 μ.μ. σήμερα Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009 έως τις 5 μ.μ. της Τρίτης, προκήρυξε η Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών. Η ΕΣΗΕΑ αντιδρά στην απόφαση της ιδιοκτησίας της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος» και του ραδιοφωνικού σταθμού «City 99,5» να προχωρήσει στο κλείσιμο των δύο επιχειρήσεων.



ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΙΚΙΖΑ: Από το Ελαιοχώρι Αρκαδίας στο Μεταξουργείο...





Η επιχειρηματική δραστηριότητα της οικογένειας Κίκιζα που άρχισε μόλις το 1920 δεν είχε καμία σχέση με αυτό που έγινε αργότερα, αφού στην ιστορική μνήμη των Αθηναίων (αλλά και στη λαϊκή μούσα) είναι καταγεγραμμένη ως το μεγαλύτερο προπολεμικό «σουπερμάρκετ» της εποχής.


Αρχίζει λοιπόν στο Ελαιοχώρι της Αρκαδίας, όταν τα δύο μεγαλύτερα παιδιά του Γ. Κίκιζα ανοίγουν ένα μικρό εμπορικό κατάστημα με ψιλικά και τρόφιμα δίπλα στον σιδηροδρομικό σταθμό. Το 1925 ο μεγαλύτερος από τα αδέλφια, ο Αθανάσιος Κίκιζας, έρχεται στην Αθήνα και ανοίγει κατάστημα τροφίμων στην οδό Λένορμαν και Παλαμηδίου στο Μεταξουργείο- επελέγη η συγκεκριμένη τοποθεσία γιατί και αυτή ήταν κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό- και το 1931 ανεβαίνει και ο Αλέξανδρος Κίκιζας. Δεν χρειάστηκαν παρά λίγα χρόνια και το εμπορικό κατάστημα του Μεταξουργείου απέκτησε τέτοια φήμη που έδωσε το όνομά του στη γειτονιά ( «η γειτονιά του Κίκιζα» ).

Την ίδια περίοδο οι δουλειές ανοίγουν και η οικογένεια Κίκιζα δημιουργούν και ποτοποιία, ενώ διαθέτουν και κυλινδρόμυλο. Λίγα χρόνια αργότερα η οικογένεια αποκτά την πρώτη της σχέση με τη μακαρονοποιία και παράγονται τα πρώτα «ιδιωτικής ετικέτας» ζυμαρικά. Απέναντι από το Φιξ, στη λεωφόρο Συγγρού λειτουργούσε το μακαρονοποιείο Δήμητρα.

Η πρώτη λοιπόν συμφωνία ήταν η παραγωγή ζυμαρικών με την επωνυμία Κίκιζας, τα οποία και πωλούνταν στο κατάστημα. Το 1938 όμως συνεταιρίζονται και ο Αλέξανδρος Κίκιζας αναλαμβάνει τη διεύθυνση του μακαρονοποιείου, το οποίο βέβαια στη διάρκεια της Κατοχής κλείνει, εν αντιθέσει προς το κατάστημα που υπολειτουργεί. Το 1947 οι αδελφοί Κίκιζα αποφασίζουν να χωρίσουν τις δραστηριότητές τους. Ετσι ο Αθανάσιος ανέλαβε τον κυλινδρόμυλο, ο Δημήτριος το κατάστημα και την ποτοποιία, ενώ οι Αλέξανδρος και Γρηγόριος δημιούργησαν μονάδα παραγωγής ζυμαρικών στην περιοχή της Κολοκυνθούς με την επωνυμία ΒΕΖΑΚ (Βιομηχανία Εκλεκτών Ζυμαρικών Αδελφών Κίκιζα). Τότε αρχίζει ουσιαστικά και η επιχειρηματική σταδιοδρομία της οικογένειας στον κλάδο των ζυμαρικών.

Το 1954 ο Γρηγόριος Κίκιζας αποχωρεί από την επιχείρηση, η οποία πλέον περνάει ολοκληρωτικά στα χέρια του Αλέξανδρου και δύο χρόνια αργότερα, το 1956, η εταιρεία μετονομάζεται Μέλισσα και αρχίζει ο εκσυγχρονισμός της. Το 1965 ο Αλ. Κίκιζας αποβιώνει και τη γενική διεύθυνση αναλαμβάνει η σύζυγός του. Το 1967, όταν τοποθετούνται οι αυτόματες μηχανές συσκευασίας, η εταιρεία έχει ήδη κερδίσει τη δεύτερη θέση με 6.725 τόνους παραγωγής. Η εταιρεία πλέον κερδίζοντας όλο και μεγαλύτερο μέρος της κατανάλωσης στην ελληνική αγορά τοποθετεί το 1969 νέα γραμμή παραγωγής κοφτών ζυμαρικών και επεκτείνει για πέμπτη φορά τις εγκαταστάσεις του εργοστασίου στην περιοχή της Κολοκυνθούς.

Παράλληλα έχει αρχίσει δειλά-δειλά την πρώτη εξαγωγική της δραστηριότητα. Μάλιστα το 1972 εξάγει τους πρώτους 32 τόνους στην άκρως απαιτητική αμερικανική αγορά με την επωνυμία Κrinos Foods και τον επόμενο χρόνο προχωρεί στην καθετοποίηση της επιχείρησης, δημιουργώντας τον κυλινδρόμυλο ΜυλΜελ στη Λάρισα και το 1975 η γενική διεύθυνση πλέον της εταιρείας περνάει στα χέρια του κ. Γ. Κίκιζα.

Το 1977 όμως η βιομηχανία ζυμαρικών Ντεβέτα του Βόλου κλείνει και το σήμα της μαζί με το δίκτυο πωλήσεων εξαγοράζεται από την Α. Κίκιζας ΑΕ, γεγονός που σηματοδοτεί τη συγκρότηση πανελλαδικού δικτύου πωλήσεων. Το 1982 πρώτη από ολόκληρο τον κλάδο αναλαμβάνει τις αντιπροσωπείες δύο φημισμένων ιταλικών ομίλων ζυμαρικών, της Βarilla και της Star. Εναν χρόνο πριν και ενώ ο κλάδος των τροφίμων βρίσκεται στο επίκεντρο των ανακατατάξεων, η Μέλισσα-Κίκιζας ΑΕ παραχωρεί το 25% στον ως τότε απλό συνεργάτη της, την ιταλική Star, και λίγους μήνες αργότερα, όταν εξαγοράζεται, από κοινού, η εταιρεία Πελαργός, το ποσοστό των Ιταλών αυξάνεται στο 45%. Το 1990 είναι χρονιά αναδιοργάνωσης, εκσυγχρονισμού και επέκτασης και στη νέα δεκαετία η εταιρεία αυξάνει την παραγωγή της πλησιάζοντας τις 12.000 τόνους ετησίως. Οι δραματικές ανακατατάξεις που συντελούνται στην αγορά των τροφίμων και φυσικά των ζυμαρικών, όταν η μία μετά την άλλη οι επιχειρήσεις είτε κλείνουν είτε συρρικνώνονται, η Μέλισσα κατορθώνει να αντιμετωπίσει επιτυχώς τις εξελίξεις και να βρεθεί λίγο πριν από το τέλος του αιώνα στη δεύτερη θέση, αποτελώντας το αντίπαλον δέος της εξαγορασθείσης από τους Ιταλούς πλέον Μisko-Βarilla. Βεβαίως αναδιαρθρώνοντας την παραγωγική της δραστηριότητα (πουλάει στη Unilever τον κλάδο των τοματικών προϊόντων, εξαγοράζει από τη Star τη συμμετοχή των Ιταλών και η οικογένεια Κίκιζα ελέγχει πλέον το 100% της επιχείρησης, εξαγοράζει την παραπαίουσα Stella, καθετοποιεί πλήρως την επιχείρηση).
Το 1990 ήταν χρονιά αναδιοργάνωσης, εκσυγχρονισμού και επέκτασης, ενώ τη νέα δεκαετία η Μέλισσα αυξάνει την παραγωγή της πλησιάζοντας τις 12.000 τόνους ετησίως

*από την εφημ. "ΤΟ ΒΗΜΑ" Κυριακή 21.6.2009



Στον Κολωνό Λένορμαν και Παλαμηδίου ήταν το μπακάλικο των Αφων Κίκιζα.

"Εδώδιμα και αποικιακά" έτος ίδρυσης 1925.

Η μυρωδιά του πράσινου σαπουνιού και του χύμα λαδιού ήταν διάχυτη παντού.Το σημείωμα στο χέρι με τα απαραίτητα, πράσινο σαπούνι για λούσιμο, για μπάνιοστη σκάφη, ROL σκόνη μικρό κουτί (για οικονομία) για πλύσιμο ρούχων σε συνδυασμόμε μια πλάκα μεγάλη άσπρο σαπούνι από ποτάσα, ένα μπουκάλι χύμα λάδι καιμια ρέγγα από το ξυλοκιβώτιο λίγο μεγαλούτσικη για να φτουρίσει.Τα έβαζες στο διχτάκι (τσάντα από σπάγγους χοντρούς) και τα πήγαινες στη μάνα.Δεν ξεχνούσες το τεφτέρι να φέρεις πίσω που σημείωνε ο Κίκιζας τον λογαριασμόπου έκανες και τον πλήρωνες κάθε 15 του μήνα που πληρωνότανε ο πατέρας.Ο βερεσές του Κίκιζα ήταν πάντα αυστηρά επιλεκτικός και όχι για πολλούςόπως στα μικρομπακάλικα.Το ονομαστό προϊόν του Κίκιζα ήταν το τυρί φέτα βαρελίσια.Σκληρή, μαλακιά, άπαχη, πιπεράτη με λιγότερο αλάτι.Δεν σου πούλαγε αν δεν δοκίμαζες.Τα χρόνια πέρασαν και το μπακάλικο του Κίκιζα εξελίχθηκε στη γνωστή βιομηχανίαζυμαρικών "ΜΕΛΙΣΣΑ".

Αθηναίος

http://blogathinaios.blogspot.com/2008/10/blog-post_20.html

Το φεστιβάλ είναι αφιερωμένο στη διάσωση, την προστασία και την οικοανάπτυξη της λεκάνης του Αλφειού, στην αναγέννηση του φυσικού περιβάλλοντος...



Alfios River Festival 2009
με τη συμμετοχή γνωστών καλλιτεχνών

Στις όχθες του ποταμού Αλφειού στο χωριό Μουριά του δήμου Αρχαίας Ολυμπίας, 2 χμ από τον αρχαιολογικό χώρο και πλάι στο Camping Arethousa θα πραγματοποιηθεί το Alfios River Festival 2009 με τη συμμετοχή γνωστών καλλιτεχνών.
Το φεστιβάλ είναι αφιερωμένο στη διάσωση, την προστασία και την οικοανάπτυξη της λεκάνης του Αλφειού, στην αναγέννηση του φυσικού περιβάλλοντος και στη διαχείριση των υδάτινων πόρων. Διοργανώνεται με πρωτοβουλία της μη κυβερνητικής οργάνωσης Αλφειός - Δράσεις οικολογίας και πολιτισμού.

ΣΥΝΑΥΛΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
24 Ιουλίου Ελένη Βιτάλη
25 Ιουλίου Θάνος Μικρούτσικος, Μίλτος Πασχαλίδης , MEGAVAT
30 Ιουλίου Γιάννης Αγγελάκας Sunny Side of the Razor
31 Ιουλίου Inactive Messiah, Siva Six, The Source, Tethripon, Lord 13, Minie Jinies1 Αυγούστου Locomondo, Λεωνίδας Μπαλάφας
2 Αυγούστου Μανώλης Ρασούλης, Ορφέας Περίδης

ΑΛΛΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
25-26 Ιουλίου Olympia Cross (διήμερος αγώνας τρίαθλου ο οποίος θα περιλαμβάνει, Hydrospeed, Mountain Bike, Αγώνα ανωμάλου δρόμου)
29-30 Ιουλίου Διημερίδα για το περιβάλλον, τον πολιτισμό, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την πράσινη επιχειρηματικότητα . Το παραπάνω διήμερο θα διεξαχθεί στον Πύργο και στις εγκαταστάσεις του συνεδριακού κέντρου της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ηλείας
30 Ιουλίου – 2 Αυγούστου Δράσεις για τον πολιτισμό, την τέχνη, τον αθλητισμό και την οικολογία(Εκθέσεις φωτογραφίας, οργάνωση τουρνουά River (beach) Volley, αναβίωση αρχαίου αγωνίσματος ενός Σταδίου (αγώνας δρόμου 192 μέτρων), οργάνωση έκθεσης βιολογικών προϊόντων και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, διεθνής συνάντηση εθελοντών για το περιβάλλον, παρουσίαση οικολογικών οργανώσεων από όλη την Ελλάδα).

Μπορείτε να φτάσετε με αυτοκίνητο, τρένο ή λεωφορείο στο χώρο που διοργανώνεται το festival. Για όλες τις ημέρες των εκδηλώσεων του φεστιβάλ υπάρχει κατάλληλα διαμορφωμένος χώρος δίπλα στο ποτάμι, ώστε όποιοι από τους επισκέπτες θελήσουν, να μπορούν να κατασκηνώσουν ελεύθερα. Για τους υπόλοιπους που θέλουν να διανυκτερεύσουν χωρίς να κάνουν camping υπάρχουν και ξενοδοχεία στην γειτονική Αρχαία Ολυμπία.
Για εσάς που θέλετε να είστε παρόντες σε μια καλοκαιρινή συνάντηση καλλιτεχνών, εθελοντών, κατασκηνωτών και φυσιολατρών υπάρχει μία πρόταση: Φέτος τέλη Ιουλίου – αρχές Αυγούστου παρτε την παρέα σας, γνωρίστε και συνομιλήστε με άλλα άτομα και διασκεδάστε όλοι μαζί οικολογικά στο Alfios River Festival 2009!!!
http://www.alfiosfestival.gr/home.htm

ΑΝΑΣΤΗΛΩΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ 200 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ



SΟS από το Κάστρο της Καρύταινας

Διακόσια χρόνια μετά την πρώτη «πατριωτική» προσπάθεια αναστήλωσης από τον Κολοκοτρώνη, το Κάστρο της Καρύταινας, που κινδυνεύει με κατάρρευση, γίνεται αντικείμενο μελέτης και αναστήλωσης Το ονόμασαν «Τολέδο της Ελλάδας», καθώς προβάλλει απόκοσμο φυσικό οχυρό ανάμεσα στα βουνά της Αρκαδίας, σε υψόμετρο 582, πάνω από τον Κάμπο της Μεγαλόπολης και περιβάλλεται από βαθιά φαράγγια που άνοιξε ο ρους δύο ποταμών: του Αλφειού και του Λούσιου. Η ιστορία του Κάστρου της Καρύταινας, «αφιρόν και όμορφο δυναμάρι» σύμφωνα με το Χρονικό του Μορέως, έχει μακραίωνη ιστορία που αποτυπώνεται στα ψηλά κατακόρυφα τείχη με τον «περίδρομο» και τις μνημειώδεις πύλες με τις καταχύστρες. Σήμερα η μια υποβαστάζεται από ξύλινα υποστυλώματα, ενώ η κύρια πύλη, που ήταν τελείως χαμένη, αποκαλύφθηκε πρόσφατα. Ανάμεσα στα ερειπωμένα κτίρια που συνωστίζονται στο εσωτερικό του με την άγρια βλάστηση διακρίνονται, ίσως, τα ίχνη μιας ερειπωμένης εκκλησίας, του Αγίου Γεωργίου, που γκρέμισε ο «αφέντης της Καρύταινας και ξακουστός στρατιώτης Ντεφρέ Ντε Μπριέρ» όταν έχτισε το κάστρο στα μέσα του 13ου αιώνα, το ερειπωμένο πυργόσπιτο των σιδηρόφραχτων Φράγκων βαρόνων κ.ά. Κατά τον 19ο αιώνα η Καρύταινα με τα καλοχτισμένα πέτρινα σπίτια, το σχολείο, την αγορά, ήταν πρότυπο τοπικής ανάπτυξης, αλλά το κάστρο της εγκαταλείφθηκε με αποτέλεσμα να ερειπώνεται που ούτε η φήμη του ονόματος του Κολοκοτρώνη στάθηκε ικανή να ανακόψει. Σήμερα για να φθάσεις στο ερείπιο του σπιτιού του Γέρου του Μοριά - είναι ένα μεγάλο παλαιότερο οίκημα έξω από τα τείχη που χρησίμευε ως στρατηγείο- πρέπει να διαβείς ένα άκρως επικίνδυνο μονοπάτι. Ο βυζαντινός πύργος- κατοικία, που γεφυρώνει τη βυζαντινή αρχιτεκτονική του Μυστρά- με τον πλούσιο κεραμοπλαστικό διάκοσμο- με τα πυργόσπιτα της Μάνης, προστατεύεται κατ΄ όνομα ως κηρυγμένο διατηρητέο μνημείο. Το εκκλησάκι της Παναγίας που επισκεύασε ο Κολοκοτρώνης έχει δεχθεί αναστηλωτικές φροντίδες, αλλά εξακολουθεί να αντιμετωπίζει προβλήματα υγρασίας.

Τα υπόλοιπα κτίσματα στα πέριξ του Κάστρου, το πεντάτοξο βυζαντινό γεφύρι της Καρύταινας μήκους 50 μ. (γνωστό από την απεικόνισή του στο παλιό πεντοχίλιαρο), και οι βυζαντινές εκκλησίες δημιουργούν ένα ζωντανό σύνολο που έμεινε άθικτο, αλλά η αιθάλη από το εργοστάσιο της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη απειλεί με τις επικαθήσεις και τη διάβρωση τον ασβεστόλιθο και επιταχύνει τη γήρανση. Κάποιες ανασκαφικές τομές από την αρχαιολόγο Ελισάβετ Γιαννούλη έθεσαν τον δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων των προβλημάτων του Κάστρου της Καρύταινας. Αυτό που φάνηκε είναι ότι η ξεχασμένη κύρια πύλη του Κάστρου είναι σήμερα απρόσιτη και πρέπει να αποκατασταθεί και να διαπλατυνθεί το μονοπάτι που οδηγεί σε αυτήν. Σωστικές αναστηλωτικές επεμβάσεις στα υπό κατάρρευση τμήματα έγιναν από το υπουργείο Πολιτισμού έως το 2003. Μόνο πρόσφατα ο διοικητής της Εθνικής Τράπεζας Τ. Αράπογλου που επισκέφθηκε την Καρύταινα και αντίκρυσε την εικόνα κατάρρευσης ανέλαβε να χρηματοδοτήσει- με σύμβαση που υπέγραψε με τον Δήμο Γόρτυνος- την εκπόνηση εννέα μελετών, που άρχισαν ήδη και θα ολοκληρωθούν τον Μάιο του 2010, για την τεκμηρίωση και τη φωτογραμμετρική αποτύπωση της κατάστασης του Κάστρου με σύστημα GΡS, την παθολογία, τη συγκέντρωση ιστορικών στοιχείων, ώστε να διαπιστωθούν τα προβλήματα και να προχωρήσουν οι προτάσεις αναστήλωσης, στερέωσης αποκατάστασης. Οι μελέτες αφορούν το μονοπάτι, την είσοδο του κάστρου, το περιμετρικό τείχος, την οικία Κολοκοτρώνη, το διοικητήριο, την πλήρη αποκατάσταση του Πύργου Μαντζουρανόγιαννη, του Πύργου της Λεβένταινας, της Παναγίας του Κάστρου και την εν γένει ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου. Το κόστος των πρώτων μελετών υπολογίζεται σε λιγότερα από 100.000 ευρώ. Όμως αυτό είναι το πρώτο αναγκαίο βήμα. 690 χρόνια ιστορίας 1320.


Το κάστρο ιδρύεται από τον Γοδεφρίγο Ντε Μπριέρ. 1323. Καταλαμβάνεται από τον Ανδρόνικο Παλαιολόγο Ασάν και περνά στο Δεσποτάτο του Μυστρά. 1463. Πολιορκείται από Ενετούς και κατόπιν καταλαμβάνεται από Οθωμανούς. 1826. Επισκευάζεται από τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. 1833. Προσφέρεται ως «δώρο» στον βασιλιά Όθωνα. 1988-2003. Σωστικές επεμβάσεις από την Ε΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων στα καταρρέοντα τμήματα.



Της Παρασκευής Κατημερτζή
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στην εφη. "ΤΑ ΝΕΑ" Τρίτη 16 Ιουνίου 2009

ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ...


ΦΙΛΕ ΠΑΝΟ ,
ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ
ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΟΙ ΔΗΜΟΣΚΟΠΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ!!!
ΦΙΛΙΚΑ
ΝΙΚΟΣ