..................
Απάντηση στο «ΒΗΜΑ» και στον κ. Ι. Κ. Πρετεντέρη για το άρθρο του με τίτλο «ποιοι το φάγαμε»
«Εθνικόν είναι το αληθές» φέρεται να είπε ο Δ. Σολωμός και αν δε το είπε μας το δίδαξε με το έργο του. Με αυτή την αρχή θα κρίνουμε το άρθρο του κ. Ι. Κ. Πρετεντέρη, ο οποίος δεν περπάτησε στα σκιερά βουνά του Μαινάλου και ούτε άντλησε τα στοιχεία του από επιτόπια έρευνα στην ορεινή Αρκαδία και συγκεκριμένα απ’ τα χωριά Δημητσάνα-Λαγκάδια-Βυτίνα, που προφανώς αναφέρεται. Πιθανόν τα στοιχεία που εκθέτει του τα παραχώρησαν κάποιοι «μανδαρίνοι» του Υπουργείου Παιδείας στην αναζήτηση στηριγμάτων για τις καταργήσεις των σχολείων της περιοχής. Είναι άξιο απορίας πως ένας έμπειρος δημοσιογράφος, δημοσίευσε σε μια σοβαρή εφημερίδα άρθρο με στοιχεία που τα χρησιμοποιεί χωρίς διασταύρωση βγάζοντας μάλιστα αυθαίρετα συμπεράσματα. Τα στοιχεία αυτά περιέχουν μεγάλες ανακρίβειες, σκόπιμες παραλείψεις και συνολικά παραποίηση της πραγματικότητας και συγκεκριμένα:1) Στα τρία χωριά τα σχολεία δεν είναι γυμνάσια αλλά γυμνάσια με λυκειακές τάξεις.
2) Ο αριθμός των μαθητών δεν είναι 59 αλλά 124, απ’ αυτούς 59 στις γυμνασιακές τάξεις και 65 στις λυκειακές.
3) Ο αριθμός των καθηγητών που υπηρετεί σ’ αυτά δεν είναι 46 αλλά 32 (25 με πλήρες ωράριο και 144 ώρες συμπληρώνουν άλλοι 18 καθηγητές από σχολεία της ευρύτερης περιοχής περίπου 7 καθηγητές πλήρους ωραρίου).
4) Τα σχολεία αυτά δεν «φτιάχθηκαν» από κάποιους πολιτικούς για ψηφοθηρικούς λόγους, αλλά ιδρύθηκαν στον 18ο αιώνα (Τουρκοκρατία) απ’ τις κοινότητες για να ικανοποιήσουν την εθνική και κοινωνική ανάγκη για μόρφωση. Ο Καποδίστριας στον «κατά καημένο» από τον Ιμπραήμ Μωριά, ένωσε τις κοινότητες σε δήμους που ανέλαβαν τη λειτουργία των σχολείων, που ονομάσθηκαν έτσι δημοτικά. Οι ίδιοι οι κάτοικοι με δωρεές έκτισαν τα κτήρια, που στεγάζονται και σήμερα τα σχολεία αυτά και άφησαν κληροδοτήματα που καλύπτουν πολλές απ’ τις λειτουργικές ανάγκες των σχολείων. Απ’ τα μέσα ακόμα του 19ου αιώνα ιδρύθηκαν «σχολαρχεία» στα χωριά αυτά και από το 1880 η Παιδαγωγική Ακαδημία Τρίπολης για να σπουδάζει δασκάλους. Από πού λοιπόν βγαίνει το συμπέρασμα ότι τα τρία αυτά σχολεία κοστίζουν κοντά στα 2 εκατ. Ε; Μήπως οι 32 καθηγητές νεοδιόριστοι, αναπληρωτές και ωρομίσθιοι με μισθό που δεν υπερβαίνει τα 1000 Ε είναι αυτοί που τα «έφαγαν»;
Βέβαια στα σχολεία αυτά τα τελευταία 14 χρόνια διορίζονται από το Υπουργείο Παιδείας αντισυνταγματικά εκατοντάδες εκπαιδευτικοί στην Ορεινή Αρκαδία και αμέσως αποσπώνταν χωρίς κριτήρια στο Υπουργείο και σε άλλους κρατικούς οργανισμούς. Στα συγκεκριμένα σχολεία τη σχολική χρονιά 2008-2009 ήταν 98 (29 Βυτίνα, 29 Δημητσάνα, 40 Λαγκάδια) που πληρώνονταν απ’ τα σχολεία χωρίς να υπηρετούν.
Τα στοιχεία αυτά μετά από αγώνα κάποιων συνδικαλιστών, όχι κομματικών, έφθασαν στην ΟΛΜΕ και υπήρξε ενημέρωση των ΜΜΕ, κάποιες τότε εφημερίδες το έγραψαν στα «ψιλά». Ενημερώθηκε εγγράφως η νυν υπουργός Παιδείας και δια ζώσης η υφυπουργός Παιδείας και έκαναν μάλιστα δηλώσεις ότι θα λύσουν το πρόβλημα, που όμως παραμένει. Έχει κατατεθεί μηνυτήρια αναφορά πάνω από δύο χρόνια στην εισαγγελία του Αρείου Πάγου καις την Εισαγγελία Πρωτοδικών Τρίπολης. Γιατί όλες οι αρχές σιωπούν;
5) Για τις αποστάσεις που αναφέρεται το δημοσίευμα μια απλή ανάγνωση σε ένα ταξιδιωτικό οδηγό βρίσκει κανείς τις πραγματικές αποστάσεις, που δεν διαφέρουν πολύ απ’ αυτές που αναφέρονται, σκέφθηκε όμως ο κ. δημοσιογράφος αλλά και οι υπεύθυνοι του Υπουργείου Παιδείας ότι για να φθάσει ο μαθητής π.χ. στη Δημητσάνα χρειάζεται από 10-40 km και για να πάει στη Βυτίνα χρειάζεται ακόμα άλλα 20 km; Μπορεί ο δρόμος να μην έχει «κυκλοφοριακή συμφόρηση» είναι όμως στενός με στροφές και λακούβες και σε υψόμετρο πάνω από 1000 μέτρα με ομίχλες, πάγους και χιόνια. Ποιος θα πληρώσει τις νέες μεγαλύτερες μεταφορές όταν σήμερα το Δημόσιο χρωστά στο τοπικό ΚΤΕΛ 6 εκ. Ε και δεν γνωρίζουμε αν αύριο θα πάει το λεωφορείο ή το ταξί να μεταφέρει τους μαθητές;
Τι θα γίνουν τα 120 παιδιά, στην πλειοψηφία τους κτηνοτρόφων, όταν θα χρειάζονται 2 ώρες δρόμο για να φθάσουν στο σχολείο; Μήπως εξυπηρετώντας το στόχο να μειώσουμε τα «έξοδα» της παιδείας τα οδηγούμε στην εγκατάλειψη του σχολείου, ξεχνώντας τη συνταγματική επιταγή (άρθρο 16 παρ. 2 και 4) ότι «η Παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους» και ότι «όλοι οι Έλληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας»;
Τι θα γίνει με τις χιλιάδες απολυμένους της οικονομικής κρίσης στα αστικά κέντρα; Κάποιοι απ’ αυτούς ήδη επιλέγουν να γυρίσουν στο τόπο καταγωγής τους έχοντας ένα σπίτι και την ελπίδα να επιβιώσουν, θα στερήσουμε και τη μόρφωση από τα παιδιά τους;
Σίγουρα η κατάσταση στην ορεινή Αρκαδία δεν είναι η καλύτερη. Υπάρχει τεράστιο, οικονομικό, δημογραφικό και κοινωνικό πρόβλημα που επιδεινώνεται από την οικονομική κρίση.
Ο τόπος αυτός όμως διαθέτει όμως και πολλά πλεονεκτήματα που στο παρελθόν τον βοήθησαν να πρωταγωνιστήσει και να διαθέτει σήμερα μια μεγάλη ιστορική και πολιτιστική παράδοση. Ο τόπος αυτός έχει μέλλον, στηρίγματα χρειάζεται από την πολιτεία. Αυτό το μήνυμα στέλνουν οι τοπικές κοινωνίες και η πολιτεία οφείλει να το πάρει…
Παναγιώτης Βέμμος
Επαιδευτικός
*από το: http://www.arcadiavoice.gr/
