~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
........................................ * Συνέχεια του Ιστολογιου της εφημερίδας "Αρκαδικό Βήμα" στη δ/νση: - https://arkadiko-vima.blogspot.gr/
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
..............* ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΑΡΚΑΔΩΝ (1988 - 2018) - 30 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ *

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ειδήσεις, νέα και ρεπορτάζ από τις παροικίες των Αρκάδων...................... ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: arkadikovima@gmail.com
Σύμβουλοι Έκδοσης: Πάνος Σ. Αϊβαλής - Πέτρος Σ. Αϊβαλής
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

31 χρόνια

31 χρόνια
........................................................................... email: arkadikovima@gmail.com

Η αρχαία Αρκαδία δεν είχε τα όρια του σημερινού νομού και ήταν αποκλειστικά μεσόγεια, καταλαμβάνοντας το εσωτερικό της Πελοποννήσου, χωρίς να βρέχεται καθόλου από θάλασσα. Περιελάμβανε τις επαρχίες, Μαντινείας, Γορτυνίας, Μεγαλοπόλεως, τη βόρεια Κυνουρία, όλη την επαρχία Καλαβρύτων, τα δυτικά της Κορινθίας και της Αργολίδας, τμήμα της Ολυμπίας, τμήμα της Ηλείας και τη Λακωνική Αράχωβα.

Πρόληψη Παιδικών Ατυχημάτων κατά τον εορτασμό της Καθαρής Δευτέρας


Η Καθαρά Δευτέρα είναι η ημέρα που πετάμε αετούς. Δυστυχώς όμως, το έθιμο αυτό συχνά γίνεται αιτία ατυχημάτων. Για να τα αποφύγουμε:

Ø  Πετάμε το χαρταετό σε χώρους ανοιχτούς, μακριά από γκρεμούς, και ποτέ από ταράτσες. Δυστυχώς, κάθε χρόνο τραυματίζονται σοβαρά και καμιά φορά θανατηφόρα, άτομα που πέφτουν από ύψος την ώρα που πετάν το χαρταετό.

Ø  Επίσης δεν πετάμε το χαρταετό κοντά σε ηλεκτροφόρα σύρματα. Σε περίπτωση όμως που o χαρταετός μπλεχτεί σε αυτά, να μην προσπαθήσουμε να τον ξεμπλέξουμε, καθώς υπάρχει σοβαρός κίνδυνος ηλεκτροπληξίας.

Ø  Να έχουμε υπόψη μας, ότι το σκοινί του χαρταετού μπορεί να προκαλέσει κοψίματα και εγκαύματα από τριβή στα χέρια των παιδιών, για το λόγο αυτό πρέπει να τους δείξουμε πώς να το κρατάνε με προσοχή.  Βοηθάει επίσης να φοράνε γάντια.

Την Καθαρή Δευτέρα συχνά ο κόσμος οργανώνει εκδρομές με το αυτοκίνητο. Για την ασφάλειά τους, τα παιδιά πρέπει πάντα, να κάθονται στο πίσω κάθισμα σωστά δεμένα. Οι αντιπροσωπείες αυτοκινήτων και τα μαγαζιά με αξεσουάρ αυτοκινήτων, μπορούν να προτείνουν ποιο είναι το σωστό κάθισμα για κάθε παιδί, ανάλογα με το ύψος και το βάρος του.
Και μην ξεχνάμε ότι στο αυτοκίνητο:
·       Είναι σημαντικό, οι μεγάλοι  να δίνουμε το καλό παράδειγμα στους μικρούς. Να φοράμε πάντα τη ζώνη ασφαλείας και για τις πιο μικρές αποστάσεις.
·       Αρκετά τροχαία ατυχήματα οφείλονται στο ότι τα παιδιά - επιβάτες, ενοχλούν και εκνευρίζουν τους γονείς – οδηγούς. Για να υπάρχει ηρεμία, κυρίως σε μεγάλες διαδρομές, να βεβαιωνόμαστε ότι τα παιδιά στο αυτοκίνητο έχουν κάποια ασφαλή παιχνίδια για να απασχολούνται καθώς και προστασία από τον ήλιο (αντηλιακό κουρτινάκι αυτοκινήτου). Πρέπει επίσης να προγραμματίζονται κάποιες στάσεις, για να μπορούν τα παιδιά να κινηθούν εκτός αυτοκινήτου, ώστε στη συνέχεια να είναι ήρεμα κατά τη διαδρομή.
·       Εάν τα παιδιά – επιβάτες απαιτούν την προσοχή μας, σταματάμε προσεκτικά σε ασφαλές σημείο του δρόμου, πριν ασχοληθούμε μαζί τους.
·       Ποτέ να μην καθόμαστε πίσω με το παιδί στην αγκαλιά μας, έστω και αν έχουμε δεθεί. Σε περίπτωση ατυχήματος, το παιδί λειτουργεί σαν αερόσακος.
·       Τα παιδιά πρέπει πάντα να βγαίνουν και να μπαίνουν στο αυτοκίνητο, από την πλευρά του πεζοδρομίου.

Σημείωση: Το Σωματείο «Αντιμετώπιση Παιδικού Τραύματος» είναι μη κερδοσκοπικός Οργανισμός που έχει σκοπό να συμβάλει στην καθοριστική μείωση των Παιδικών Ατυχημάτων και των συνεπειών τους.

Για περαιτέρω πληροφορίες, μπορείτε να επικοινωνήσετε στο τηλέφωνο:
210-6741.933 και στο e-mail:info@pedtrauma.gr

Γρηγόρης Λαμπράκης - Mαραθώνιος μιας Ημιτελούς Ανοιξης

Ελλάδα, 2014. Σκηνοθεσία-σενάριο: Στέλιος Χαραλαμπόπουλος. Φωτογραφία: Δημήτρης Κορδελάς. Μοντάζ: Κωνσταντίνος Τσιχριτζής. Ερευνα: Στέλιος Χαραλαμπόπουλος, Γεράσιμος Βάκρος, Αλέξανδρος Αλεξανδρόπουλος. 114'
Γνωστός βασικά για τα πολύ καλά ντοκιμαντέρ του («Τη νύχτα που ο Φερνάντο Πεσόα συνάντησε τον Κωνσταντίνο Καβάφη», «Ημερολόγια καταστρώματος: Γιώργος Σεφέρης»), ο Στέλιος Χαραλαμπόπουλος στράφηκε, τη φορά αυτή, στον Γρηγόρη Λαμπράκη, τον αθλητή, γιατρό και βουλευτή της ΕΔΑ, που δολοφονήθηκε από το παρακράτος της Δεξιάς πριν από 50 περίπου χρόνια (τον Μάιο του 1963), δολοφονία που οδήγησε στην πτώση της καραμανλικής κυβέρνησης της ΕΡΕ και στη νίκη του δημοκρατικού λαού και της Ενώσεως Κέντρου.
Ο Χαραλαμπόπουλος χρησιμοποιεί σπάνια φωτογραφικά και κινηματογραφικά ντοκουμέντα για να εξιστορήσει την πορεία του Λαμπράκη, ανάμεσά τους και εικόνες από τον ίδιο τον Λαμπράκη όχι μόνο στην ιστορική πορεία Ειρήνης, όπου η κυβέρνηση είχε απαγορεύσει σε οποιονδήποτε άλλο να συμμετάσχει μια και δεν μπορούσε να απαγορεύσει στον βουλευτή (μόνο ο 16χρονος τότε Ανδρέας Μαμωνάς κατάφερε να σπάσει τα μπλόκα και να περπατήσει στο πλάι του) αλλά και πλάνα από την εντυπωσιακή Διεθνή Πορεία Ειρήνης στο Ολντερμαστον της Βρετανίας (όπου, μαζί με τον Λαμπράκη, συμμετείχε και ο Μανώλης Γλέζος). Εκτός από τα ντοκουμέντα, που δίνουν μια ξεκάθαρη κοινωνική και πολιτική εικόνα και ρίχνουν φως σε όσα συνέβαιναν τότε στην Ελλάδα, η ταινία πλαισιώνεται από ιδιαίτερα αποκαλυπτικές συνεντεύξεις με όλους τους επιζώντες (αθλητές, γιατρούς, συγγενείς και συναγωνιστές), που γνώρισαν τον Λαμπράκη. Μια ταινία που αξίζει να προβάλλεται και στα σχολεία για να μάθουν οι μαθητές την «άλλη», αληθινή ιστορία του τόπου μας.
Κριτική: ΝΙΝΟΣ ΦΕΝΕΚ ΜΙΚΕΛΙΔΗΣ

_____________
*από το:
http://www.enet.gr/?i=news.el.texnes--politismos&id=416635

Κ. Ζαχαριάς: «Να σταματήσουν οι συνδικαλιστικές και πολιτικές διώξεις εκπαιδευτικών»

                                    ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


Το θέμα των αυξανόμενων περιστατικών συνδικαλιστικών και πολιτικών διώξεων εκπαιδευτικών με προσχηματικά και κατασκευασμένα κατηγορητήρια για δήθεν «ανάρμοστη συμπεριφορά εντός ή εκτός υπηρεσίας» έφεραν στη Βουλή οι βουλευτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Γ. Αμανατίδης, Τ. Κουράκης, Τ. Βαμβακά, Έ. Γεωργοπούλου-Σαλτάρη, Π. Δριτσέλη, Κ. Ζαχαριάς, Μ. Κανελλοπούλου, Α. Καρά Γιουσούφ, Γ. Πάντζας και Θ. Πετράκος, με ερώτησή τους προς τους Υπουργούς Παιδείας & Θρησκευμάτων και Διοικητικής Μεταρρύθμισης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης.

Αφορμή για την κατάθεση της ερώτησης στάθηκε η πειθαρχική δίωξη της εκπαιδευτικού Ελισάβετ Παπαδοπούλου, προέδρου του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Μολάων «Γιάννης Ρίτσος» και αιρετής εκπροσώπου στο ΠΥΣΠΕ Λακωνίας. Όπως επισημαίνεται στο κείμενο της ερώτησης, πρόκειται για «κατασκευασμένο, εκδικητικό κατηγορητήριο από πλευράς της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Λακωνίας, γιατί η εκπαιδευτικός στα πλαίσια της συνδικαλιστικής της δράσης, επέλεξε να καταγγείλει τις αυθαιρεσίες της διοίκησης και την αντιεκπαιδευτική πολιτική που διαλύει την εκπαίδευση και το δημόσιο σχολείο και όχι να συμβιβαστεί και να σιωπήσει. Η συγκεκριμένη δίωξη εντάσσεται στα πλαίσια τρομοκράτησης των εκπαιδευτικών. Απώτερος στόχος είναι να καμφθεί το ελεύθερο φρόνημα των λειτουργών της εκπαίδευσης και να απαλειφτεί κάθε θύλακας αντίστασης στην διάλυση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών και την υποβάθμιση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης κατ’ επιταγή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που ασκούνται στους κρίσιμους τομείς του κοινωνικού κράτους».


Οι βουλευτές ζητούν την παύση της δίωξης της εκπαιδευτικού και καλούν τους συνερωτηθέντες Υπουργούς να λάβουν νομοθετικές πρωτοβουλίες, ώστε να σταματήσει η βιομηχανία διώξεων με προσχηματικές κατηγορίες, εις βάρος όσων εκπαιδευτικών και δημοσίων υπαλλήλων γενικότερα, αντιστέκονται στις κυβερνητικές πολιτικές και διοικητικές αυθαιρεσίες.

Κώστας Ζαχαριάς
Βουλευτής Αρκαδίας ΣΥΡΙΖΑ

Tο πλήρες κείμενο της ερώτησης

Γιώργος Η. Παπαηλιού: "Η Ελλάδα μετατρέπεται σε χώρα φθηνού εργατικού δυναμικού"

    «Τι να κάνουμε;» *     
γράφει ο
Γιώργος Η. Παπαηλιού
Δικηγόρος-Διδάκτορας Νομικής





Ο νεοφιλελευθερισμός αποτέλεσε και αποτελεί τον κεντρικό άξονα πολιτικής των συστημικών πολιτικών δυνάμεων, της ν.δ. και του ΠΑΣΟΚ, από τις αρχές της δεκαετίας του ΄90 και ιδίως από το 2010, όταν η χώρα υπήχθη στο πρώτο «μνημόνιο» και παρέδωσε τα «κλειδιά» της κυριαρχίας της στους ξένους δανειστές.

Έκτοτε η μεγάλη περιπέτεια του ελληνικού λαού συνεχίζεται μέχρι σήμερα και θα συνεχιστεί, όσο νεοφιλελεύθερες δυνάμεις θα κυβερνούν τον τόπο, λειτουργώντας ως εντολοδόχοι των ξένων δανειστών. 
Αυτή η περιπέτεια μετασχηματίζει βίαια την ελληνική κοινωνία. Η κοινωνία των 2 / 3 και η γενιά των 700 ευρώ αποτελούν παρελθόν. Παρούσες είναι η κοινωνία του 1/3, με προοπτική περαιτέρω επιδείνωσης της κατάστασης, και η γενιά του κοινωνικού αποκλεισμού. Η Ελλάδα μετατρέπεται σε χώρα φθηνού εργατικού δυναμικού. Τα κατώτερα στρώματα φτωχοποιούνται απολύτως, τα μεσαία στρώματα συνθλίβονται μέχρις εξαφάνισης, οι δυνάμεις της παραγωγής ασφυκτιούν, οι νέοι αντιμετωπίζουν τον «καιάδα» της ανεργίας και, κατά χιλιάδες, καταφεύγουν στο εξωτερικό. Η δημόσια παιδεία και η δημόσια υγεία αποδομούνται. Η στέγη - «το κεραμίδι πάνω απ΄ το κεφάλι» του Έλληνα αμφισβητείται, αποτελώντας στόχο της εγχώριας και της διεθνούς κερδοσκοπίας. Ο εθνικός πλούτος και η δημόσια περιουσία εκποιούνται. Ταυτόχρονα, η συνταγματική τάξη παραβιάζεται, ο αυταρχισμός ενισχύεται και η δημοκρατία συρρικνώνεται. Η κρίση πλέον, εκτός της οικονομικής κατάρρευσης, της κοινωνικής κατεδάφισης, της δημοκρατικής αποδόμησης και της εθνικής υποδούλωσης που επιφέρει, αποκτά και χαρακτηριστικά ανθρωπιστικής καταστροφής.
Το ερώτημα που τίθεται, είναι «τι να κάνουμε ;», ώστε να σταματήσει ο κατήφορος.
Ο κατήφορος μπορεί να σταματήσει μόνον, αν η μελαγχολία, η κατήφεια, η απογοήτευση, η απόγνωση, η οργή, το άγχος, ο παραλυτικός φόβος, στοιχεία της καθημερινής ατομικής συμπεριφοράς των πολιτών, μετασχηματίσθούν σε συλλογική θετική δράση.
Στο πεδίο της κοινής γνώμης, ήδη έχουν καταρριφθεί οι μύθοι που καλλιεργούνται από το σύστημα νεοφιλελεύθερης πολιτικής, κατεστημένης διαπλοκής και δομικής διαφθοράς, μέσω της θέσης εκβιαστικών διλημμάτων, του συστηματικού αποπροσανατολισμού και της τρομοκράτησης των πολιτών. Ο μύθος ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την ασκούμενη πολιτική, αφού τα «μνημόνια» συνιστούν μονόδρομο και ότι οποιαδήποτε απόκλιση από αυτά οδηγεί στην καταστροφή (άραγε η κατάσταση που ο ελληνικός λαός βιώνει τι είναι ;). Ο μύθος ότι οι αντιδρώντες στην κυρίαρχη πολιτική των «μνημονίων» αποτελούν απειλή που υπονομεύει την πολιτική σταθερότητα, με τις εκλογές να θεωρούνται παράγοντας αστάθειας και ανωμαλίας !!! (προφανώς διότι προβλέπουν ότι το εκλογικό αποτέλεσμα θα είναι καταστροφικό για τα συγκυβερνώντα κόμματα). Ο μύθος ότι οποιαδήποτε αντίδραση είναι μάταιη. 
Στο πεδίο της δράσης, η αντίσταση κατά των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, με όλα τα δυνατά μέσα, αγωνιστικά, με την παρουσία και ενεργοποίηση δικτύων αλληλεγγύης, επιτροπών πρωτοβουλίας και κινήσεων πολιτών, κοινοβουλευτικά και νομικά, με συλλογικότητες και πολίτες να προσφεύγουν στη δικαιοσύνη κατά πτυχών των «μνημονιακών» πολιτικών, είναι αλήθεια πολλές φορές χωρίς θετική ανταπόκριση, αποτελεί υποχρέωση των ενεργών πολιτών, συνταγματική επιταγή και λαϊκή ανάγκη.
Και βέβαια η αντίσταση πρέπει να κορυφωθεί στις προσεχείς εκλογές, με την ψήφο των Ελλήνων πολιτών, ώστε η «μνημονιακή» συγκυβέρνηση να αποτελέσει παρελθόν. Να συνεχιστεί δε, και μετά από αυτές, με την ενεργό στήριξη της κυβέρνησης, που με κορμό τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα σχηματισθεί, όπως όλα δείχνουν. 
Εν προκειμένω, απαιτείται σαφής πολιτική στόχευση : Η κοινωνική αλληλεγγύη και η ενωτική συλλογική παρέμβαση των πολιτών πρέπει να εκπέμψουν το στίγμα, όχι της διαχείρισης της εξαθλίωσης, αλλά μιάς άλλης προσέγγισης των πραγμάτων, ως γραμμής άμυνας έναντι της νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητας και συγχρόνως εφαλτηρίου αντεπίθεσης για την ανατροπή της.
Αυτή δε πρέπει περαιτέρω να συνοδευτεί με τη διαμόρφωση και, όταν η ανατροπή του συσχετισμού πολιτικών δυνάμεων το επιτρέψει, την εφαρμογή ενός συνεκτικού σχεδίου, αρχικά για την αντιμετώπιση της φτώχειας και την αποκατάσταση της λειτουργίας των θεσμών και στη συνέχεια για την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας, την εκ βάθρων ανασύνταξη του πολιτικού συστήματος, την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης και την αποκατάσταση της αξιοπρέπειας της χώρας και των πολιτών. Σ΄ αυτό το πλαίσιο, το πρόγραμμα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., που βρίσκεται υπό συνεχή επικαιροποίηση, λόγω της ραγδαίας επί τα χείρω αλλαγής των δεδομένων, προσανατολίζει την ελληνική κοινωνία προς την κατεύθυνση αλλαγής, όχι «σελίδας», αλλά «βιβλίου». 
Συμπερασματικά, η αλληλεγγύη και η ενωτική συλλογική δράση αποτελούν τις προϋποθέσεις για την οικοδόμηση ενός ευρέος κοινωνικού μετώπου των των λαϊκών, μεσαίων και κατώτερων, στρωμάτων, των δυνάμεων της δημιουργίας, της εργασίας, της γνώσης, του πολιτισμού, της νέας γενιάς. Συγχρόνως δε συνιστούν τα όπλα ενός αγώνα που εδράζεται στην πεποίθηση ότι η ανατροπή της διαπλεκόμενης συμμαχίας του χρηματοπιστωτικού τομέα, των κυρίαρχων μέσων μαζικής ενημέρωσης και του «μνημονιακού» πολιτικού συστήματος είναι εφικτή. Έτσι μπορούν να διαμορφωθούν συνθήκες ανατροπής και εν τέλει αλλαγής του συστήματος νεοφιλελεύθερης πολιτικής, κατεστημένης διαπλοκής και δομικής διαφθοράς, με θεσμούς και πολιτικές που να εγγυώνται την κοινωνική συνοχή και τη λαϊκή ευημερία.

Γιώργος Η. Παπαηλιού
Δικηγόρος-Διδάκτορας Νομικής

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Η Αυγή»-2.2.2014