..................
«Το Βατοπέδιο, ναρκοπέδιο της Ν.Δ.» λέει ο ΚΩΣΤΑΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ στον ΤΑΣΟ ΠΑΠΠΑ σε συνέντευξή του στην εφημερίδα "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία".
«Η κυβερνώσα ριζοσπαστική και πολυκομματική κεντροαριστερά μπορεί ν' ανατρέψει το ετοιμόρροπο status quo του νεοσυντηρητισμού και της δεξιάς».
*Σταθερός οπαδός των κυβερνήσεων συνεργασίας ΠΑΣΟΚ - αριστεράς, ο Κώστας Λαλιώτης υποστηρίζει ότι για να συμβεί αυτό πρέπει «να ξεφύγει το ΠΑΣΟΚ από το σύνδρομο του κυβερνητισμού, της αλαζονείας και της διολίσθησης σε νεοφιλελεύθερες επιλογές. Και ο ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και το ΚΚΕ από το σύνδρομο της καθαρότητας, της άρνησης και της απομόνωσης. Από το σύνδρομο της μεγάλης αριστεράς χωρίς το ΠΑΣΟΚ και της ταύτισής του με τη δεξιά».
* Εχει σημάνει το τέλος του άκρατου νεοφιλελευθερισμού;
- Σίγουρα ναι. Οι μάγοι του νεοφιλελευθερισμού ανακαλύπτουν ότι το «αόρατο χέρι» της αυτορυθμιζόμενης αγοράς ήταν μια αυταπάτη με το αζημίωτο του πλουτισμού για τους ίδιους και μια απάτη με όρους καταστροφής για τα εκατοντάδες εκατομμύρια θύματά τους σε όλες τις χώρες. Τώρα γονυπετείς αναζητούν και προσκυνούν το κράτος και τους πολιτικούς για να «σωθούν» οι αγορές και οι ίδιοι.* Η κρίση θα οδηγήσει σε αμφισβήτηση του «υπαρκτού καπιταλισμού»;
- Κοινωνική, πολιτική και ιδεολογική αμφισβήτηση σίγουρα θα υπάρξει. Είναι, όμως, άκαιρο να προβλέψει κανείς τα όριά της, τη διάρκεια, το βάθος και την αντοχή της. Το εκκρεμές της Ιστορίας θα συνεχίσει να κινείται προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση.
* «Golden Boys» είναι το πρόσωπο ή το προσωπείο του καπιταλισμού;- Είναι μαζί και το απεχθέστατο πρόσωπο και το αλαζονικό προσωπείο. Η απληστία των «Golden Boys» είναι απλώς η ορατή πλευρά ενός συστήματος. Από πίσω το ίδιο το σύστημα με τις επιλογές, τις αξίες και τα πρότυπά του παράγει και αναπαράγει τους νικητές και τους ηττημένους, τους «θύτες και τα θύματα» μέσα από αέναες και άνισες σχέσεις εκμετάλλευσης για τη συντριπτική πλειοψηφία των λαών.
* Ο νεοφιλελευθερισμός μπορεί να γίνει κυρίαρχος παντού χωρίς να χρησιμοποιήσει σαν «δεκανίκι» του τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα;- Είναι γεγονός ότι, κυρίως μετά το 1989, πάντα με τις διαβαθμίσεις και τις ιδιαιτερότητές τους, αρκετοί φορείς της σοσιαλδημοκρατίας και της «μετακομμουνιστικής» αριστεράς είχαν μια ώσμωση με τα ιδεολογήματα του νεοφιλελευθερισμού. Το πιο κραυγαλέο παράδειγμα άκριτης υποταγής υπήρξαν οι Νέοι Εργατικοί με τη 10χρονη επικυριαρχία του μπλερισμού στην Αγγλία, που προσκυνούσαν αλόγιστα τη «θεά» της άκρατης αγοράς με τις μαγικές συνταγές της. Αρκετοί από τον ιστορικά προσδιορισμένο προοδευτικό χώρο της κεντρο-αριστεράς και της δημοκρατικής και σοσιαλιστικής αριστεράς έχουν κατά καιρούς εκφράσει με πάθος την πίστη τους στο «τέλος των ιδεολογιών» και το «τέλος της Ιστορίας», στο «τέλος των κοινωνικών αντιθέσεων, αντιπαραθέσεων και συγκρούσεων», στον «άκρατο αντικρατισμό». Τώρα, μάλλον αδυνατούν να καταλάβουν τα «καπρίτσια» της ιστορίας. Μοιάζουν με μεταμοντέρνους ναυαγούς μιας μεταλλαγμένης ιδεολογίας, που την παρέσυρε το ορμητικό τσουνάμι της ιστορίας.
* Είχατε διατυπώσει τη θεωρία της «δεξιάς παρένθεσης» και την πρόβλεψη ότι η Ν.Δ. του Κ. Καραμανλή θα τείνει να μοιάζει με τη Ν.Δ. του Κ. Μητσοτάκη.
- Η νέα διακυβέρνηση της Ν.Δ. του Κ. Καραμανλή αργόσυρτα κατά την πρώτη κυβερνητική της περίοδο, και κυρίως μετά τη νίκη της στις τελευταίες εκλογές, με γρήγορη επιτάχυνση τείνει να μοιάζει και να ταυτίζεται με τη Ν.Δ. του Κ. Μητσοτάκη, την πιο αποτυχημένη, φαύλη, απεχθή και φθαρμένη κυβέρνηση στα χρόνια της μεταπολίτευσης. Τους τελευταίους μήνες αυτό το φάντασμα πλανιέται πάνω από τη Ρηγίλης και του Μαξίμου. Ο Κ. Καραμανλής ταυτοποιείται με ένα φάντασμα που ήθελε να ξορκίσει.
* Η Ν.Δ. και ο Κ. Καραμανλής βρίσκονται στα πρόθυρα του τέλους;- Ο κύκλος της διακυβέρνησης της Ν.Δ. και του Κ. Καραμανλή ως πρωθυπουργού έχει αρχίσει να κλείνει. Δεν έχουν πια την πρωτοβουλία των κινήσεων, την εκλογική κυριαρχία και την πολιτική ηγεμονία. Ομως δεν πρέπει να υποτιμηθούν ως αντίπαλοι.
* Το Βατοπέδι μπορεί να έχει παίξει τόσο σημαντικό ρόλο στην κατάρρευση της εικόνας Καραμανλή και κυβέρνησης;- Είναι προφανές ότι το Βατοπέδιο ως υπόθεση και ως σκάνδαλο έχει μετατραπεί για τη Ν.Δ. σε βαλτοπέδιο και ναρκοπέδιο. Γιατί παραπέμπει σε μια καθοδηγούμενη και ενορχηστρωμένη λεηλασία του δημόσιου πλούτου και γιατί υπενθυμίζει και τα άλλα ξεχασμένα σκάνδαλα του ΟΤΕ, των υποκλοπών, των κουμπάρων, των δομημένων ομολόγων. Πιστεύω όμως ότι ο καταλύτης για την ηθική, την πολιτική και την κοινωνική απονομιμοποίηση της κυβέρνησης Καραμανλή είναι ο καλπασμός της ακρίβειας, η δραστική μείωση των εισοδημάτων, η διάχυτη κοινωνική και οικονομική ανασφάλεια, η πραγματική ανεργία, η φοροεπιδρομή στους μη έχοντες και οι φορο-απαλλαγές στους κατέχοντες, η ραγδαία επιδείνωση των περιφερειακών και των κοινωνικών ανισοτήτων.
* Παρ' όλα αυτά, ο ανασχηματισμός είναι ένας άσος στο μανίκι του Καραμανλή;
- Δεν έχει άσους και εφεδρείες. Εχει γραμμάτια για διευθετήσεις ρόλων.
* Ο χρόνος των εκλογών είναι μακριά;- Οι εκλογές είναι μια λύτρωση για τη χώρα, τη δημοκρατία και το λαό.* Η συσπείρωση και η ανασύνταξη του ΠΑΣΟΚ μπορούν να δημιουργήσουν μια δυναμική πλειοψηφίας και νίκης;- Σίγουρα ναι. Οι οιωνοί είναι καλοί και θα γίνονται καλύτεροι. Ολοι αισθάνονται και όλα δείχνουν (ακόμα και οι δημοσκοπήσεις) ότι το ΠΑΣΟΚ και ο Γ. Παπανδρέου προχωρούν με βήματα σίγουρα. Το κίνημά μας αποκτά και πάλι σαφή ιδεολογική και προγραμματική ταυτότητα, ανανεωμένες πολιτικές και κοινωνικές αναφορές και συνεκτικούς δεσμούς στην ευρύτερη δημοκρατική και προοδευτική παράταξη.* Η εσωστρέφεια ανήκει στο παρελθόν;- Είναι στο χέρι όλων μας τα δύσκολα να μείνουν οριστικά και αμετάκλητα πίσω μας. Μέσα σε συνθήκες κρίσης οφείλουμε να απαντήσουμε με θετικό και επιθετικό σχεδιασμό, με προτάσεις που εμπνέουν, συγκινούν και πείθουν.* Μόνοι σας;- Με δεδομένο έναν υπαρκτό πολιτικό και κοινωνικό διπολισμό, οι στόχοι του ΠΑΣΟΚ για την ανάδειξή του σε πρώτο κόμμα, για την κατοχύρωση μιας αυτοδύναμης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και για την ταυτόχρονη προώθηση κυβερνήσεων συνεργασίας με προγραμματικές συγκλίσεις με την άλλη αριστερά είναι στόχοι θεμιτοί, πειστικοί, αλληλένδετοι και εφικτοί.Μαζί με την πλειοψηφία του ελληνικού λαού μπορούμε με όρους αλλαγής να ανατρέψουμε το ετοιμόρροπο status quo του νεοσυντηρητισμού της Ν.Δ. και της δεξιάς.* Ο δικομματισμός και ο διπολισμός είναι δύο λέξεις με ιδιαίτερη φόρτιση, που παραπέμπουν σε δύο διαφορετικές στρατηγικές προτάσεις.- Σίγουρα ένας νέος συνασπισμός εξουσίας της κεντροαριστεράς με πολυκομματική έκφραση, με πολιτική και κοινωνική πολυμορφία, με ιδεολογική και πολιτισμική πολυχρωμία μπορεί να σηματοδοτήσει οράματα και ελπίδες, να ανοίξει νέους ορίζοντες με κατακτήσεις και προοπτικές.Να οδηγηθούμε στην «κυβερνώσα κεντροαριστερά» με όρους ιδεών, αξιών, θέσεων, προτάσεων και προγραμματικών δεσμεύσεων.* Ποια, κατά τη γνώμη σας, μπορούν να είναι τα πρώτα βήματα για ένα γόνιμο διάλογο;- Ενα τέτοιο εγχείρημα, για να είναι πειστικό και ελκυστικό, για να έχει αντίκρισμα αλήθειας ασφαλώς συνδέεται άρρηκτα με βασικές προϋποθέσεις, με βήματα που πρέπει να κάνει ταυτοχρόνως και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό το εγχείρημα προϋποθέτει το ΠΑΣΟΚ να ξεφύγει από το «σύνδρομο της μονοκομματικής διακυβέρνησης» και όλες τις συνακόλουθες εκφάνσεις του κυβερνητισμού, της αυτάρκειας, της αλαζονείας και της διολίσθησης σε νεοφιλελεύθερες επιλογές. Το ΠΑΣΟΚ διακηρυκτικά και δεσμευτικά λέει «ναι» σε κυβερνήσεις συνεργασίας.* Προς το παρόν, ωστόσο, δεν υπάρχει ανταπόκριση...- Το ίδιο εγχείρημα προϋποθέτει η «άλλη αριστερά» με όλες τις εκφράσεις της και κυρίως τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ακόμα και το ΚΚΕ, να ξεφύγει από το «σύνδρομο της καθαρότητας, της άρνησης και της απομόνωσης», από το σύνδρομο της «μεγάλης αριστεράς χωρίς το ΠΑΣΟΚ» και της «ταύτισης του ΠΑΣΟΚ με τη δεξιά». Ομως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αντιφατικές θέσεις, που βεβαίως είναι πάντα σεβαστές. Τα ερωτήματα είναι υπαρκτά και μέρα με τη μέρα θα μετεξελίσσονται σε διλήμματα για τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Στην πολιτική σε κάθε περίπτωση πάντα και τα «Ναι» και τα «Οχι» έχουν ιδιαίτερο κόστος και υψηλό τίμημα.
*από την "ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ Ελευθεροτυπία" - 19/10/2008
