..................
Εφυγε» η Τασία Αγγελοπούλου
Η Τασία Αγγελοπούλου (στην 1η σειρά ορθίων, 3η από αριστερά)
σε στιγμιότυπο από τα εγκαίνια της υψικαμίνου της Χαλυβουργικής το 1961
σε στιγμιότυπο από τα εγκαίνια της υψικαμίνου της Χαλυβουργικής το 1961
Στο πένθος και πάλι η οικογένεια Αγγελοπούλου, καθώς προχτές το βράδυ έφυγε πλήρης ημερών για το μεγάλο ταξίδι η Τασία Αγγελοπούλου, σύζυγος του αξέχαστου βιομήχανου Δημήτρη Αγγελόπουλου, εκ των ιδρυτών της Χαλυβουργικής, ο οποίος είχε δολοφονηθεί το 1986 από την 17η Νοέμβρη.
Η εκλιπούσα, θεία του Θεόδωρου και του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου υπήρξε ένας βαθιά θρησκευόμενος άνθρωπος και ήταν υγιής, ήρεμη και σε πλήρη πνευματική διαύγεια μέχρι τις τελευταίες στιγμές της ζωής της Η κηδεία της τελέστει στις 12 το μεσημέρι της Παρασκευής στο 1ο Νεκροταφείο Αθηνών.
*από την εφημ. "ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ" 22 Οκτωβρίου 2009,
Προ μηνός είχε αποβιώσει πλήρης ημερών η Ελένη Αγγελοπούλου, σύζυγος του αξέχαστου Μέγα Ευεργέτη βιομήχανου Παναγιώτη Αγγελόπουλου.
Ο Παναγιώτης Θ. Αγγελόπουλος υπήρξε μεγάλη φυσιογνωμία της οικονομικής ζωής και της βιομηχανίας στην Ελλάδα, ιδιαίτερα τα μεταπολεμικά χρόνια. Γεννήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 1909 στο χωριό Βλαχοράπτη της Γορτυνίας. Το 1920 έφυγε με την οικογένειά του για την Αθήνα όπου εργάστηκε σκληρά σαν ιδιωτικός υπάλληλος. Στη συνέχεια μαζί με τον πατέρα του και τα αδέλφια του δημιούργησε τις εταιρίες “Ελληνικά Συρματουργεία” και “Βιομηχανία Ξυλου”. Μετά τον πόλεμο του 1940 και τον τερματισμό της εμφύλιας σύγκρουσης συμμετείχε στη δημιουργία της “Χαλυβουργική Α.Ε.”.
Το 1942 παντρεύτηκε την Ελένη Μάρκου και απέκτησε δύο γιους, το Θεόδωρο και τον Κωνσταντίνο. Παρ' όλη τη οικονομική του ευρωστία, ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος παρέμεινε στη ζωή του απλός και δεν αλλοίωσε στο ελάχιστο το χαρακτήρα του από αυτά που απόκτησε. Δεν εγκαταστάθηκε στη Ζυρίχη, όπως άλλα μέλη της οικογένειάς του και προτίμησε να διαμένει στο Χαλάνδρι στο σπίτι που απόκτησε από τη γυναίκα του.
Ο Π. Αγγελόπουλος συγκαταλέγεται μεταξύ των μεγάλων ευργετών της Αρκαδίας. Το κοινωφελές έργο του είναι τεράστιο. Αναπαλαίωσε το πατρικό σπίτι του Γρηγορίου Ε΄στην ιστορική Δημητσάνα. Ανοικοδόμησε το σπίτι των Κολοκοτρωναίων στο Λυμποβίσι, ανέγειρε το Μέγαρο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Κωνσταντινούπολη, το 1974 δώρισε στο νοσοκομείο “Αγιος Σάββας” το τελειότατο ακτινοθεραπευτικό μηχάνημα, κατασκεύασε τον ορθόδοζο ναό Αγίου Δημητρίου στη Ζυρίχη, χρηματοδότησε γενναία το ερευνητικό πρόγραμμα της Ακαδημίας Αθηνών κ.α.
Επίσης πλούσια ήταν η συνεισφορά του προς την ιδιαίτερη πατρίδα του, το Βλαχορράφτη, αφού χρηματοδότησε πολλά κοινοφελή έργα για την αναζωογόννηση της φτωχής ιδιαίτερης πατρίδας του.
Το 1991 μαζί με σαράντα βουλευτές όλου του πολιτικού φάσματος μεταβαίνει στα Πατριαρχεία της Ανατολής και συντελεί στην περίφημη συνάντηση στο Φανάρι των προκαθήμενων όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών. Ο Πατριάρχης για να τον τιμήσει τον ανακήρυξε Μέγαλο Λογοθέτη του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Το Μάιο του 1998 έλαβε από τον τότε Πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη βραβείο του ΕΒΕΑ για την επιχειρηματική του δυνατότητα και προσφορά. Πέθανε το 2001.
