Στις 31 Ιουλίου του 2010, στις 8 το βράδυ, ένας πράος γλυκός και έντιμος Αρκάς, ο Γιώργος Κουτσούκος του Νίκου και της Αγγελικής ανέβηκε στο τραίνο που χωρίς επιστροφή οδεύει προς την αιωνιότητα.
Δεν συμπαθώ τις πολυλογίες. Γι αυτό θα πω λίγα λόγια. Στην Εμπορική Τράπεζα ξεχώρισες και έγινες ένα από τα πιο ευπρεπή και αξιόλογα στελέχη της, στα χρόνια της ακμής της.
Στον κύκλο των συγγενών και φίλων, στις παρέες των ερασιτεχνών ψαράδων της Βόρειας Εύβοιας είχες το ρόλο του «Συνετού Καπετάνιου»
Και στο σπίτι μας κουμαντάριζες αθόρυβα τα πάντα. Τα δύο θαυμαστά παιδιά μας είναι η απόδειξη της σοφίας σου.
Ξέρω ότι είσαι μαζί μου, στο σπίτι μας. Απλά λίγο ξεφεύγεις, ανεβαίνεις στο Πευκί, ψαρεύεις, κατεβαίνεις στο Λούσιο μια βόλτα, και μετά, ξανά στην Αθήνα. Δίπλα μου.
Τέτη Γ. Κουτσούκου