~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
........................................ * Συνέχεια του Ιστολογιου της εφημερίδας "Αρκαδικό Βήμα" στη δ/νση: - https://arkadiko-vima.blogspot.gr/
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
..............* ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΑΡΚΑΔΩΝ (1988 - 2018) - 30 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ *

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ειδήσεις, νέα και ρεπορτάζ από τις παροικίες των Αρκάδων...................... ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: arkadikovima@gmail.com
Σύμβουλοι Έκδοσης: Πάνος Σ. Αϊβαλής - Πέτρος Σ. Αϊβαλής
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

31 χρόνια

31 χρόνια
........................................................................... email: arkadikovima@gmail.com

Η αρχαία Αρκαδία δεν είχε τα όρια του σημερινού νομού και ήταν αποκλειστικά μεσόγεια, καταλαμβάνοντας το εσωτερικό της Πελοποννήσου, χωρίς να βρέχεται καθόλου από θάλασσα. Περιελάμβανε τις επαρχίες, Μαντινείας, Γορτυνίας, Μεγαλοπόλεως, τη βόρεια Κυνουρία, όλη την επαρχία Καλαβρύτων, τα δυτικά της Κορινθίας και της Αργολίδας, τμήμα της Ολυμπίας, τμήμα της Ηλείας και τη Λακωνική Αράχωβα.

Ο συμπατριώτης μας Αρκάς Γιώργος Λάγιος από τα Καλυβάκια Καρύταινας πρωτοπόρος στην κατασκευή αυτοκινήτου που "καίει" νερό...


«Κατασκευάζουμε αυτοκίνητο που "καίει" νερό»
Διανύει 50 χιλιόμετρα με ένα ποτήρι νερό



«”Το υδρογόνο θα αποτελέσει το μέλλον της ενέργειας”: Αυτό λέγαμε πριν από περίπου μία δεκαετία, όταν κανείς άλλος στη χώρα μας δεν το πίστευε». Η βενζίνη και το πετρέλαιο είναι δύο λέξεις... άχρηστες για τον κ. Γιώργο Λάγιο.
Ο 54χρονος ηλεκτρονικός, αρχίζοντας τις προσπαθειές του στα τέλη της δεκαετίας του ΄90, κατάφερε να κατασκευάσει οχήματα που διανύουν 50 χλμ. με... ένα ποτήρι νερό. «Και να που τώρα φαίνεται ότι το όραμά μας παίρνει σάρκα και οστά και σε λίγα χρόνια θα αποδώσει καρπούς. Δεν ήταν καθόλου εύκολο στην αρχή. Δεν είχαμε άλλωστε τις γνώσεις για το πώς μπορεί να μετατραπεί το ένα από τα δύο στοιχεία του νερού, το υδρογόνο, σε καύσιμο. Τα μόνα εφόδιά μας ήταν κάποιες θεωρίες και όρεξη για δουλειά», λέει στα «ΝΕΑ».
Όλα άρχισαν όταν στην εταιρεία του κ. Λάγιου, που κατασκευάζει κλιματιστικά για οχήματα, θέλησαν να φτιάξουν ένα κλιματιστικό το οποίο να χρησιμοποιεί υδρογόνο ως μέσο ψύξης. «Διαπιστώσαμε ότι το στοιχείο αυτό θα μπορούσε να έχει κι άλλες εφαρμογές. Την ίδια περίοδο, ελληνικά πανεπιστήμια έψαχναν, άρχιζαν ερευνητικά προγράμματα με αντικείμενο το υδρογόνο. Έψαχναν λοιπόν εταιρείες που θα τους υλοποιούσαν τα προγράμματα. Έπαιρναν όμως την ίδια απάντηση: “Υδρογόνο; Έπειτα από 20 χρόνια”.
Εμείς όμως ξέραμε ήδη για τι πράγμα μιλούσαν», λέει.
Υβριδικό δίκυκλο
Το αποτέλεσμα της συνεργασίας της εταιρείας Τropical με τα πανεπιστήμια ήταν η κατασκευή 20 καινοτόμων προϊόντων υδρογόνου.
Έτσι, το 2001 ο κ. Λάγιος σε συνεργασία με επιστημονική ομάδα κατασκευάζει το πρώτο υβριδικό δίκυκλο στον κόσμο, που λειτουργεί όχι με βενζίνη αλλά με υδρογόνο. Ενώ δύο χρόνια αργότερα και έπειτα από πειράματα και συνδυασμούς στο ερευνητικό εργαστήριο, κατάφεραν να τελειοποιήσουν το αυτοκίνητο που θα διανύει αποστάσεις με μοναδικό καύσιμο το... νερό.
Ήδη μέχρι στιγμής έχουν φτιάξει πέντε τέτοια αυτοκίνητα- διθέσια και τετραθέσια-, η κατασκευή των οποίων κόστισε περίπου 300.000 ευρώ ενώ ο χρόνος κατασκευής για το πρώτο ξεπέρασε τον έναν χρόνο. «Είναι απλό» «Πολλοί αναρωτιούνται πώς ένα αέριο θα βάλει... μπροστά τη μηχανή. Τελικά όμως είναι απλό: σε μία συσκευή γίνεται η ηλεκτρόλυση του νερού, η διάσπασή του δηλαδή στα δύο στοιχεία, το οξυγόνο και το υδρογόνο.
Το πρώτο απελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα ενώ το υδρογόνο το αποθηκεύουμε σε μικρές ευρώ για το αυτοκίνητο και 2.000 ευρώ για το σκούτερ». Όσοι πάλι δε θέλουν να αποκτήσουν τη συσκευή, θα μπορούν να «φουλάρουν» τα υβριδικά τους αυτοκίνητα στα υδρογονάδικα. «Υπάρχει ευρωπαϊκή συμφωνία σε τέσσερα χρόνια από τώρα να δημιουργηθούν και στη χώρα μας από τις εταιρείες πετρελαιοειδών πρατήρια υδρογόνου. Ήδη βέβαια λειτουργεί ένα στο Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, για τις ανάγκες του κέντρου». φιάλες, οι οποίες θέτουν σε λειτουργία τον κινητήρα της μηχανής του οχήματος». Ωστόσο, όπως λέει, αυτό που τον προβλημάτιζε ήταν από πού θα προμηθεύονταν οι οδηγοί του συγκεκριμένου αυτοκινήτου το... καύσιμο. «Το λύσαμε κι αυτό, αφού κατασκευάσαμε μία οικιακή συσκευή παραγωγής υδρογόνου, η οποία θα αποτελείται από φωτοβολταϊκό πάνελ που θα απορροφά ηλιακή ενέργεια που θα κάνει την ηλεκτρόλυση του νερού.
Έτσι, ο καθένας θα μπορεί να παράγει καθαρό καύσιμο στο σπίτι του. Ένα ποτήρι νερό μάλιστα δίνει πέντε κυβικά υδρογόνου. Οικονομικά δε, το αυτοκίνητο θα “κάψει” ένα ευρώ ανά 100 χλμ.». Χρονιά-ορόσημο Το 2012 είναι χρονιά-ορόσημο για το ιδανικό καύσιμο του μέλλοντος.
Τότε, όπως σημειώνει ο κ. Λάγιος, θα αρχίσει μαζικά η κατασκευή οχημάτων υδρογόνου. «Η αρχική τιμή τους εκτιμάμε ότι θα είναι περίπου 7.000 Τον βράβευσε ο Μπιλ Γκέιτς.
Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ του κ. Γιώργου Λάγιου είναι η μοναδική ελληνική εταιρεία- μέλος της Ευρωπαϊκής Πλατφόρμας Υδρογόνου (Joint Τechnology ΙnitiativeΙndustry Grouping), ανάμεσα σε άλλες 66 ευρωπαϊκές εταιρείες που συμμετέχουν στο ερευνητικό πρόγραμμα παραγωγής καυσίμου από υδρογόνο.
Παράλληλα, μαζί με τη ΔΕΗ θα είναι η εταιρεία που θα συμμετάσχει στην κατασκευή Θερμοπυρηνικού Σταθμού Σύντηξης Υδρογόνου που θα είναι έτοιμος, όπως όλα δείχνουν, σε 10-15 χρόνια.
Μάλιστα, στην περυσινή επίσκεψή του, ο ιδρυτής της Μicrosoft, Μπιλ Γκέιτς βράβευσε τις καινοτομίες της ομάδας του κ. Λάγιου. Και ηλεκτρικό ρεύμα από υδρογόνο «ΜΠΟΡΟΥΜΕ να μαγειρέψουμε, να βάλουμε σκούπα ή να φορτίσουμε το κινητό, με ρεύμα που παράγεται από νερό;». Η απάντηση που δίνει ο κ. Λάγιος είναι κάτι παραπάνω από καταφατική. Έχοντας πια την εμπειρία, ο ίδιος και η επιστημονική του ομάδα βρίσκονται στα μισά ενός νέου πρότζεκτ: οικιακό ηλεκτρικό ρεύμα από υδρογόνο.
«Σε λίγα χρόνια θα είμαστε σε θέση να ηλεκτροδοτούμε το σπίτι μας με τη νέα αυτή τεχνολογία. Και πάλι συνδέουμε τη συσκευή παραγωγής υδρογόνου που μπορεί να μπει ακόμη και στο μπαλκόνι ενός διαμερίσματος με ένα ρελέ στον ηλεκτρικό πίνακα.
Όταν το ακούν, πολλοί φαντάζονται ότι θα χρειαστεί να γίνουν πολλές αλλαγές στο σπίτι. Στην ουσία όμως πρόκειται για μία και μόνο εγκατάσταση που διαρκεί το πολύ μία ώρα.
Έτσι, θα είμαστε σε θέση να φορτίσουμε την μπαταρία του κινητού ή του φορητού υπολογιστή μας, να μαγειρέψουμε κ.ά.».
Συμπληρώνει δε ότι με ένα κυβικό μέτρο νερό- όσο δηλαδή χρειάζεται κανείς για να κάνει μπάνιο- «μπορούμε να έχουμε το ρεύμα του σπιτιού μας για έναν χρόνο».

* ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Εύη Σαλτού ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στην εφημ. "ΤΑ ΝΕΑ" την Παρασκευή 20 Μαρτίου 2009