Δράσεις του Υπαίθριου Μουσείου Υδροκίνησης στη Δημητσάνα, για τον Ιούνιο

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αθήνα, 28 Μαΐου 2015

Το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς διοργανώνει έκθεση κοσμημάτων με τη συμμετοχή των μαθητών της Σχολής Αργυροχρυσοχοΐας Στεμνίτσας, στο Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης, στη Δημητσάνα, από τις 4 έως τις 14 Ιουνίου.

Στόχος αυτής της συνεργασίας είναι η διάδοση της πολιτιστικής κληρονομιάς της Αρκαδίας, μέσω της γνώσης των μυστικών του παραδοσιακού επαγγέλματος της αργυροχρυσοχοΐας. Η έκθεση θα είναι ανοιχτή στο κοινό καθημερινά από τις 10:00 έως τις 18:00, εκτός Τρίτης. Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.

Παράλληλα, το Σάββατο 6 Ιουνίου, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης, θα φιλοξενήσει δρώμενα και αυτοσχεδιασμούς για ενήλικες από την Ομάδα Θεατρικής Αγωγής «Το Μικρό και το Μεγάλο». Οι συμμετέχοντες, με τη βοήθεια του τρεχούμενου νερού που αποτελεί πηγή ζωής για τον άνθρωπο και το περιβάλλον, θα παρασυρθούν σε παιχνίδια φαντασίας, γνώσης και διασκέδασης και θα ανακαλύψουν τα μυστικά που κρύβουν τα μοναδικά εκθέματα που σφράγισαν την ιστορία της Αρκαδίας. Η εκδήλωση θα ξεκινήσει στις 17:00 και θα διαρκέσει μέχρι τις 20:00. Η συμμετοχή είναι δωρεάν.

Λόγω περιορισμένων θέσεων, είναι απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής στο e-mail papadopouloui@piraeusbank.gr ή στο τηλ.: 27950-31630 (κα Ήρα Παπαδοπούλου).

Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης

   Κεφαλάρι Αϊ-Γιάννη, 220 07  Δημητσάνα

Τηλ.: 27950 31630

Εορτές στα Τρόπαια της Γορτυνίας.

Το απόγευμα της Τετάρτης 2Ο Μαΐου που η Εκκλησία μας εορτάζει την μνήμη των θεοσέπτων βασιλέων Κωνσταντίνου και Ελένης, πανηγύρισε το ομώνυμο Ιερό Παρεκκλήσιο της Ενορίας της Παναγίας του Δάσους Τροπαίων. Τελέσθηκε πανηγυρικός Εσπερινός μετά αρτοκλασίας. O εφημέριός μας, π. Νεκτάριος, εκφώνησε τον Θείο Λόγο όπου αναφέρθηκε στην συμβουλή των μεγάλων αυτών Αγίων που σημάδεψαν την παγκόσμια ιστορία. Αν και ο καιρός ήταν άστατος με ομίχλη και σκόνη, εντούτοις, ομάδες πιστών Τροπαιατών ανηφόρισαν στο εορτάζοντα Ναό.

Το πρωί της κυριώνυμης ημέρας, της Πέμπτης, ήταν πάνδημος ο εορτασμός.  Τελέσθηκε πανηγυρική Θεία Λειτουργία και έγινε ιερό κήρυγμα.  Ο εφημέριος αναφέρθηκε στο Eυαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας και στα ιστορικά στοιχεία που αφορούν στον βίο και το έργο του Μεγάλου Κωνσταντίνου και της μητέρας  του Ελένης.  Ήταν από τις σπάνιες φορές που συνέπιπτε η εορτή των Αυτοκρατόρων με την Θεία Ανάληψη του Κυρίου. Για το λόγο αυτό η καθιερωμένη Θεία Λειτουργία έγινε στο Ι. Παρεκκλήσιο της ενορίας μας που τιμάται στο Άγιο Αθανάσιο, αλλά Λειτουργείται επισήμως της Αναλήψεως.  Ψάλαμε όλοι μαζί, τάξη που επικρατούσε και στην αρχαία Εκκλησία.

Το απόγευμα του Σαββάτου της 23ης Μαΐου τελέσθηκε στον Μάι- Θανάση –η Παλιοκκλησία όπως χαρακτηριστικά λέγεται από τους γεροντότερους- στη θέση Λισβιέρια Τροπαίων η Ακολουθία του Εσπερινού μετά αρτοκλασίας για την υγεία των απανταχού Τροπαιατών. Ο εφημέριος μίλησε για την δεσποτική εορτή της Αναλήψεως, αλλά και τους 318 θεοφόρους Πατέρες της Α’ Οικουμενικής Συνόδου.  

Την Κυριακή τελέσθηκε Θεία Λειτουργία και ο ιερέας ανέγνωσε το θείο Κήρυγμα του Σεβασμιωτάτου Ιεράρχου μας κ. Ιερεμία, το οποίο ανέλυε Ψαλτούς,(ψαλτούς ή ψαλμούς????) και μάλιστα αναφερόταν στο βαρύ αμάρτημα της συκοφαντίας. Στο τέλος τελέσθηκε  ιερά λιτάνευση  της αγίας εικόνας της Αναλήψεως στην οποία παρευρέθησαν πολλοί πιστοί και ο τοπικός Πρόεδρος κ. Χ. Μαρτιώνος. Η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου ήταν φροντισμένη από την οικογένεια του κ. Βασιλείου Χαρ. Κιντή, η οποία παρέθεσε παραδοσιακό γεύμα σε όλους.   

Ο ιερέας με το εκκλησιαστικό συμβούλιο εκ μέρους των ενοριτών και του τοπικού Προέδρου, ευχαρίστησαν τον Δήμαρχο Γορτυνίας, την αντιδήμαρχο Τροπαίων και τους λοιπούς ειδικούς για την φροντίδα των δρόμων που οδηγούν στα Παρεκκλήσια. Ακόμα τους κυρίους Ν. Αλεξόπουλο και Αλ. Σταθά που παρακολούθησαν (επέβλεψαν???) εκ μέρους της ενορίας την τακτοποίηση των δρόμων. Επίσης, ο ιερέας και ο τοπικός Πρόεδρος υποσχέθηκαν να φροντίσουν όλα τα εκκλησάκια της Ενορίας και τους βοηθητικούς τους χώρους. Ακόμα δεσμεύτηκαν, με την αρωγή της Μητρόπολεώς μας και του Δήμου μας,  να οργανώσουν νέα επιστημονική εκδήλωση στον Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Τροπαίων, παρόμοια με αυτή που  επιτυχώς έλαβε χώρα πέρυσι. 

  

Νίκος Γκάτσος - Αμοργός

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ο Νίκος Γκάτσος γεννήθηκε στην Ασέα Αρκαδίας στις 8 Δεκεμβρίου 1911 
και έφυγε από τη ζωή στην Αθήνα στις 12 Μαΐου 1992

 Το  1943 κυκλοφόρησε την ποιητική του σύνθεση «Αμοργός», που προκάλεσε έντονο ενδιαφέρον και του χάρισε περίοπτη θέση στο Πάνθεον των ελλήνων ποιητών. Λέγεται ότι το μακρύ αυτό ποίημα γράφτηκε μέσα σε μια νύχτα με το σύστημα της «αυτόματης γραφής», που χρησιμοποιούν οι σουρεαλιστές δημιουργοί. «Μνημειώδες έργο του νεοελληνικού ποιητικού λόγου» χαρακτήρισε την «Αμοργό» ο στενός φίλος του Μάνος Χατζιδάκις, «επειδή περιέχει βαθύτατα την ελληνική παράδοση, δεν την εκμεταλλεύεται, ενώ συγχρόνως περιέχει όλη την ευρωπαϊκή θητεία του Μεσοπολέμου». Με την «Αμοργό» κλείνει και ολοκληρώνεται ο πρώτος κύκλος του ελληνικού υπερρεαλισμού, που είχε ανοίξει με τον Νικήτα Ράντο, τον πρώιμο Ελύτη, τον Εμπειρίκο και τον Εγγονόπουλο.

Μὲ τὴν πατρίδα τους δεμένη στὰ πανιὰ καὶ τὰ κουπιὰ στὸν ἄνεμο κρεμασμένα 

Οἱ ναυαγοὶ κοιμήθηκαν ἥμεροι σὰν ἀγρίμια νεκρὰ μέσα στῶν σφουγγαριῶν τὰ σεντόνια
Ἀλλὰ τὰ μάτια τῶν φυκιῶν εἶναι στραμένα στὴ θάλασσα
Μήπως τοὺς ξαναφέρει ὁ νοτιᾶς μὲ τὰ φρεσκοβαμένα λατίνια
Κι ἕνας χαμένος ἐλέφαντας ἀξίζει πάντοτε πιὸ πολὺ ἀπὸ δυὸ στήθια κοριτσιοῦ ποὺ σαλεύουν
Μόνο ν᾿ ἀνάψουνε στὰ βουνὰ οἱ στέγες τῶν ἐρημοκκλησιῶν μὲ τὸ μεράκι τοῦ ἀποσπερίτη
Νὰ κυματίσουνε τὰ πουλιὰ στῆς λεμονιᾶς τὰ κατάρτια
Μὲ τῆς καινούργιας περπατησιᾶς τὸ σταθερὸ ἄσπρο φύσημα
Καὶ τότε θά ῾ρθουν ἀέρηδες σώματα κύκνων ποὺ μείνανε ἄσπιλοι τρυφεροὶ καὶ ἀκίνητοι
Μὲς στοὺς ὁδοστρωτῆρες τῶν μαγαζιῶν μέσα στῶν λαχανόκηπων τοὺς κυκλῶνες
Ὅταν τὰ μάτια τῶν γυναικῶν γίναν κάρβουνα κι ἔσπασαν οἱ καρδιὲς τῶν καστανάδων
Ὅταν ὁ θερισμὸς ἐσταμάτησε κι ἄρχισαν οἱ ἐλπίδες τῶν γρύλων

Γι᾿ αὐτὸ λοιπὸν κι ἐσεῖς παλληκάρια μου μὲ τὸ κρασὶ τὰ φιλιὰ καὶ τὰ φύλλα στὸ στόμα σας
Θέλω νὰ βγεῖτε γυμνοὶ στὰ ποτάμια
Νὰ τραγουδῆστε τὴ Μπαρμπαριὰ ὅπως ὁ ξυλουργὸς κυνηγάει τοὺς σκίνους
Ὅπως περνάει ἡ ὄχεντρα μὲς ἀπ᾿ τὰ περιβόλια τῶν κριθαριῶν
Μὲ τὰ περήφανα μάτια της ὀργισμένα
Κι ὅπως οἱ ἀστραπὲς ἁλωνίζουν τὰ νιάτα.

Καὶ μὴ γελᾶς καὶ μὴν κλαῖς καὶ μὴ χαίρεσαι
Μὴ σφίγγεις ἄδικα τὰ παπούτσια σου σὰ νὰ φυτεύεις πλατάνια
Μὴ γίνεσαι ΠEΠPΩMENON
Γιατί δὲν εἶναι ὁ σταυραητὸς ἕνα κλεισμένο συρτάρι
Δὲν εἶναι δάκρυ κορομηλιᾶς οὔτε χαμόγελο νούφαρου
Οὔτε φανέλα περιστεριοῦ καὶ μαντολίνο Σουλτάνου
Οὔτε μεταξωτὴ φορεσιὰ γιὰ τὸ κεφάλι τῆς φάλαινας.
Εἶναι πριόνι θαλασσινὸ ποὺ πετσοκόβει τοὺς γλάρους
Εἶναι προσκέφαλο μαραγκοῦ εἶναι ρολόι ζητιάνου
Εἶναι φωτιὰ σ᾿ ἕνα γύφτικο ποὺ κοροϊδεύει τὶς παπαδιὲς καὶ νανουρίζει τὰ κρίνα
Εἶναι τῶν Τούρκων συμπεθεριὸ τῶν Αὐστραλῶν πανηγύρι
Εἶναι λημέρι τῶν Οὔγγρων
Ποὺ τὸ χινόπωρο οἱ φουντουκιὲς πᾶνε κρυφὰ κι ἀνταμώνουνται
Βλέπουν τοὺς φρόνιμους πελαργοὺς νὰ βάφουν μαῦρα τ᾿ αὐγά τους
Καὶ τόνε κλαῖνε κι αὐτὲς
Καῖνε τὰ νυχτικά τους καὶ φοροῦν τὸ μισοφόρι τῆς πάπιας
Στρώνουν ἀστέρια καταγῆς γιὰ νὰ πατήσουν οἱ βασιλιάδες
Μὲ τ᾿ ἀσημένια τους χαϊμαλιὰ μὲ τὴν κορώνα καὶ τὴν πορφύρα
Σκορπᾶνε δεντρολίβανο στὶς βραγιὲς
Γιὰ νὰ περάσουν οἱ ποντικοὶ νὰ πᾶνε σ᾿ ἄλλο κελλάρι
Νὰ μποῦνε σ᾿ ἄλλες ἐκκλησιὲς νὰ φᾶν τὶς Ἅγιες Τράπεζες
Κι οἱ κουκουβάγιες παιδιά μου
Οἱ κουκουβάγιες οὐρλιάζουνε
Κι οἱ πεθαμένες καλογριὲς σηκώνουνται νὰ χορέψουν
Μὲ ντέφια τούμπανα καὶ βιολιὰ μὲ πίπιζες καὶ λαγοῦτα
Μὲ φλάμπουρα καὶ μὲ θυμιατὰ μὲ βότανα καὶ μαγνάδια
Μὲ τῆς ἀρκούδας τὸ βρακὶ στὴν παγωμένη κοιλάδα
Τρῶνε τὰ μανιτάρια τῶν κουναβιῶν
Παίζουν κορῶνα-γράμματα τὸ δαχτυλίδι τ᾿ Ἅη-Γιαννιοῦ καὶ τὰ φλουριὰ τοῦ Ἀράπη
Περιγελᾶνε τὶς μάγισσες
Κόβουν τὰ γένια ἑνὸς παπᾶ μὲ τοῦ Κολοκοτρώνη τὸ γιαταγάνι
Λούζονται μὲς στὴν ἄχνη τοῦ λιβανιοῦ
Κι ὕστερα ψέλνοντας ἀργὰ μπαίνουν ξανὰ στὴ γῆ καὶ σωπαίνουν
Ὅπως σωπαίνουν τὰ κύματα ὅπως ὁ κοῦκος τὴ χαραυγὴ ὅπως ὁ λύχνος τὸ βράδυ.

Ἔτσι σ᾿ ἕνα πιθάρι βαθὺ τὸ σταφύλι ξεραίνεται καὶ στὸ καμπαναριὸ μιᾶς συκιᾶς κιτρινίζει τὸ μῆλο
Ἔτσι μὲ μιὰ γραβάτα φανταχτερὴ
Στὴν τέντα τῆς κληματαριᾶς τὸ καλοκαίρι ἀνασαίνει
Ἔτσι κοιμᾶται ὁλόγυμνη μέσα στὶς ἄσπρες κερασιὲς μία τρυφερή μου ἀγάπη
Ἕνα κορίτσι ἀμάραντο σὰ μυγδαλιᾶς κλωνάρι
Μὲ τὸ κεφάλι στὸν ἀγκώνα της γερτὸ καὶ τὴν παλάμη πάνω στὸ φλουρί της
Πάνω στὴν πρωινή του θαλπωρὴ ὅταν σιγὰ σιγὰ σὰν τὸν κλέφτη
Ἀπὸ τὸ παραθύρι τῆς ἄνοιξης μπαίνει ὁ αὐγερινὸς νὰ τὴν ξυπνήσει!

Λένε πὼς τρέμουν τὰ βουνὰ καὶ πὼς θυμώνουν τὰ ἔλατα
Ὅταν ἡ νύχτα ροκανάει τὶς πρόκες τῶν κεραμιδιῶν νὰ μποῦν οἱ καλικάντζαροι μέσα
Ὅταν ρουφάει ἡ κόλαση τὸν ἀφρισμένο μόχθο τῶν χειμάῤῥων
Ἢ ὅταν ἡ χωρίστρα τῆς πιπεριᾶς γίνεται τοῦ βοριᾶ κλωτσοσκούφι.

Μόνο τὰ βόδια τῶν Ἀχαιῶν μὲς στὰ παχιὰ λιβάδια τῆς Θεσσαλίας
Βόσκουν ἀκμαῖα καὶ δυνατὰ μὲ τὸν αἰώνιο ἥλιο ποὺ τὰ κοιτάζει
Τρῶνε χορτάρι πράσινο φύλλα τῆς λεύκας σέλινα πίνουνε καθαρὸ νερὸ μὲς στ᾿ αὐλάκια
Μυρίζουν τὸν ἱδρώτα τῆς γῆς κι ὕστερα πέφτουνε βαριὰ κάτω ἀπ᾿ τὸν ἴσκιο τῆς ἰτιᾶς νὰ κοιμηθοῦνε.

Πετᾶτε τοὺς νεκροὺς εἶπ᾿ ὁ Ἡράκλειτος κι εἶδε τὸν οὐρανὸ νὰ χλωμιάζει
Κι εἶδε στὴ λάσπη δυὸ μικρὰ κυκλάμινα νὰ φιλιοῦνται
Κι ἔπεσε νὰ φιλήσει κι αὐτὸς τὸ πεθαμένο σῶμα του μὲς στὸ φιλόξενο χῶμα
Ὅπως ὁ λύκος κατεβαίνει ἀπ᾿ τοὺς δρυμοὺς νὰ δεῖ τὸ ψόφιο σκυλὶ καὶ νὰ κλάψει.
Τί νὰ μοῦ κάμει ἡ σταλαγματιὰ ποὺ λάμπει στὸ μέτωπό σου;
Τὸ ξέρω πάνω στὰ χείλια σου ἔγραψε ὁ κεραυνὸς τ᾿ ὄνομά του
Τὸ ξέρω μέσα στὰ μάτια σου ἔχτισε ἕνας ἀητὸς τὴ φωλιά του
Μὰ ἐδῶ στὴν ὄχτη τὴν ὑγρὴ μόνο ἕνας δρόμος ὑπάρχει
Μόνο ἕνας δρόμος ἀπατηλὸς καὶ πρέπει νὰ τὸν περάσεις
Πρέπει στὸ αἷμα νὰ βουτηχτεῖς πρὶν ὁ καιρὸς σὲ προφτάσει
Καὶ νὰ διαβεῖς ἀντίπερα νὰ ξαναβρεῖς τοὺς συντρόφους σου
Ἄνθη πουλιὰ ἐλάφια
Νὰ βρεῖς μίαν ἄλλη θάλασσα μίαν ἄλλη ἁπαλοσύνη
Νὰ πιάσεις ἀπὸ τὰ λουριὰ τοῦ Ἀχιλλέα τ᾿ ἄλογα
Ἀντὶ νὰ κάθεσαι βουβὴ τὸν ποταμὸ νὰ μαλώνεις
Τὸν ποταμὸ νὰ λιθοβολεῖς ὅπως ἡ μάνα τοῦ Κίτσου.
Γιατί κι ἐσὺ θά ῾χεις χαθεῖ κι ἡ ὀμορφιά σου θά ῾χει γεράσει.
Μέσα στοὺς κλώνους μιᾶς λυγαριᾶς βλέπω τὸ παιδικό σου πουκάμισο νὰ στεγνώνει
Πάρ᾿ το σημαία τῆς ζωῆς νὰ σαβανώσεις τὸ θάνατο
Κι ἂς μὴ λυγίσει ἡ καρδιά σου
Κι ἂς μὴν κυλήσει τὸ δάκρυ σου πάνω στὴν ἀδυσώπητη τούτη γῆ
Ὅπως ἐκύλησε μιὰ φορὰ στὴν παγωμένη ἐρημιὰ τὸ δάκρυ τοῦ πιγκουίνου
Δὲν ὠφελεῖ τὸ παράπονο
Ἴδια παντοῦ θά ῾ναι ἡ ζωὴ μὲ τὸ σουραύλι τῶν φιδιῶν στὴ χώρα τῶν φαντασμάτων
Μὲ τὸ τραγούδι τῶν ληστῶν στὰ δάση τῶν ἀρωμάτων
Μὲ τὸ μαχαίρι ἑνὸς καημοῦ στὰ μάγουλα τῆς ἐλπίδας
Μὲ τὸ μαράζι μιᾶς ἄνοιξης στὰ φυλλοκάρδια τοῦ γκιώνη
Φτάνει ἕνα ἀλέτρι νὰ βρεθεῖ κι ἕνα δρεπάνι κοφτερὸ σ᾿ ἕνα χαρούμενο χέρι
Φτάνει ν᾿ ἀνθίσει μόνο
Λίγο στάρι γιὰ τὶς γιορτὲς λίγο κρασὶ γιὰ τὴ θύμηση λίγο νερὸ γιὰ τὴ σκόνη...

Στοῦ πικραμένου τὴν αὐλὴ ἥλιος δὲν ἀνατέλλει
Μόνο σκουλήκια βγαίνουνε νὰ κοροϊδέψουν τ᾿ ἄστρα
Μόνο φυτρώνουν ἄλογα στὶς μυρμηγκοφωλιὲς
Καὶ νυχτερίδες τρῶν πουλιὰ καὶ κατουρᾶνε σπέρμα.

Στοῦ πικραμένου τὴν αὐλὴ δὲ βασιλεύει ἡ νύχτα
Μόνο ξερνᾶν οἱ φυλλωσιὲς ἕνα ποτάμι δάκρυα
Ὅταν περνάει ὁ διάβολος νὰ καβαλήσει τὰ σκυλιὰ
Καὶ τὰ κοράκια κολυμπᾶν σ᾿ ἕνα πηγάδι μ᾿ αἷμα.

Στοῦ πικραμένου τὴν αὐλὴ τὸ μάτι ἔχει στερέψει
Ἔχει παγώσει τὸ μυαλὸ κι ἔχει ἡ καρδιὰ πετρώσει
Κρέμονται σάρκες βατραχιῶν στὰ δόντια τῆς ἀράχνης
Σκούζουν ἀκρίδες νηστικὲς σὲ βρυκολάκων πόδια.

Στοῦ πικραμένου τὴν αὐλὴ βγαίνει χορτάρι μαῦρο
Μόνο ἕνα βράδυ τοῦ Μαγιοῦ πέρασε ἕνας ἀγέρας
Ἕνα περπάτημα ἐλαφρὺ σὰ σκίρτημα τοῦ κάμπου
Ἕνα φιλὶ τῆς θάλασσας τῆς ἀφροστολισμένης.

Κι ἂν θὰ διψάσεις γιὰ νερὸ θὰ στίψουμε ἕνα σύννεφο
Κι ἂν θὰ πεινάσεις γιὰ ψωμὶ θὰ σφάξουμε ἕνα ἀηδόνι
Μόνο καρτέρει μία στιγμὴ ν᾿ ἀνοίξει ὁ πικραπήγανος
N᾿ ἀστράψει ὁ μαῦρος οὐρανὸς νὰ λουλουδίσει ὁ φλόμος.

Μὰ εἶταν ἀγέρας κι ἔφυγε κορυδαλλὸς κι ἐχάθη
Εἶταν τοῦ Μάη τὸ πρόσωπο τοῦ φεγγαριοῦ ἡ ἀσπράδα
Ἕνα περπάτημα ἐλαφρὺ σὰ σκίρτημα τοῦ κάμπου
Ἕνα φιλὶ τῆς θάλασσας τῆς ἀφροστολισμένης.

Ξύπνησε γάργαρο νερὸ ἀπὸ τὴ ρίζα τοῦ πεύκου νὰ βρεῖς τὰ μάτια τῶν σπουργιτιῶν καὶ νὰ τὰ ζωντανέψεις ποτίζοντας τὸ χῶμα μὲ μυρωδιὰ βασιλικοῦ καὶ μὲ σφυρίγματα σαύρας. Τὸ ξέρω εἶσαι μία φλέβα γυμνὴ κάτω ἀπὸ τὸ φοβερὸ βλέμμα τοῦ ἀνέμου εἶσαι μία σπίθα βουβὴ μέσα στὸ λαμπερὸ πλῆθος τῶν ἄστρων. Δὲ σὲ προσέχει κανεὶς κανεὶς δὲ σταματᾶ ν᾿ ἀκούσει τὴν ἀνάσα σου μὰ σὺ μὲ τὸ βαρύ σου περπάτημα μὲς στὴν ἀγέρωχη φύση θὰ φτάσεις μία μέρα στὰ φύλλα τῆς βερυκοκιᾶς θ᾿ ἀνέβεις στὰ λυγερὰ κορμιὰ τῶν μικρῶν σπάρτων καὶ θὰ κυλήσεις ἀπὸ τὰ μάτια μιᾶς ἀγαπητικιᾶς σὰν ἐφηβικὸ φεγγάρι.

Ὑπάρχει μία πέτρα ἀθάνατη ποὺ κάποτε περαστικὸς ἕνας ἀνθρώπινος ἄγγελος ἔγραψε τ᾿ ὄνομά του ἐπάνω της κι ἕνα τραγούδι ποὺ δὲν τὸ ξέρει ἀκόμα κανεὶς οὔτε τὰ πιὸ τρελὰ παιδιὰ οὔτε τὰ πιὸ σοφὰ τ᾿ ἀηδόνια. Εἶναι κλεισμένη τώρα σὲ μιὰ σπηλιὰ τοῦ βουνοῦ Ντέβι μέσα στὶς λαγκαδιὲς καὶ στὰ φαράγγια τῆς πατρικῆς μου γῆς μὰ ὅταν ἀνοίξει κάποτε καὶ τιναχτεῖ ἐνάντια στὴ φθορὰ καὶ στὸ χρόνο αὐτὸ τὸ ἀγγελικὸ τραγούδι θὰ πάψει ξαφνικὰ ἡ βροχὴ καὶ θὰ στεγνώσουν οἱ λάσπες τὰ χιόνια θὰ λιώσουν στὰ βουνὰ θὰ κελαηδήσει ὁ ἄνεμος τὰ χελιδόνια θ᾿ ἀναστηθοῦν οἱ λυγαριὲς θὰ ριγήσουν κι οἱ ἄνθρωποι μὲ τὰ κρύα μάτια καὶ τὰ χλωμὰ πρόσωπα ὅταν ἀκούσουν τὶς καμπάνες νὰ χτυπᾶν μέσα στὰ ραγισμένα καμπαναριὰ μοναχές τους θὰ βροῦν καπέλα γιορτινὰ νὰ φορέσουν καὶ φιόγκους φανταχτεροὺς νὰ δέσουν στὰ παπούτσια τους. Γιατὶ τότε κανεὶς δὲ θ᾿ ἀστιεύεται πιὰ τὸ αἷμα τῶν ρυακιῶν θὰ ξεχειλίσει τὰ ζῷα θὰ κόψουν τὰ χαλινάρια τους στὰ παχνιὰ τὸ χόρτο θὰ πρασινίσει στοὺς στάβλους στὰ κεραμίδια θὰ πεταχτοῦν ὁλόχλωρες παπαροῦνες καὶ μάηδες καὶ σ᾿ ὅλα τὰ σταυροδρόμια θ᾿ ἀνάψουν κόκκινες φωτιὲς τὰ μεσάνυχτα.

Τότε θὰ ῾ρθοῦν σιγὰ-σιγὰ τὰ φοβισμένα κορίτσια γιὰ νὰ πετάξουν τὸ τελευταῖο τους ροῦχο στὴ φωτιὰ κι ὁλόγυμνα θὰ χορέψουν τριγύρω της ὅπως τὴν ἐποχὴ ἀκριβῶς ποὺ εἴμασταν κι ἐμεῖς νέοι κι ἄνοιγε ἕνα παράθυρο τὴν αὐγὴ γιὰ νὰ φυτρώσει στὸ στῆθος τους ἕνα φλογάτο γαρύφαλο. Παιδιὰ ἴσως ἡ μνήμη τῶν προγόνων νὰ εἶναι βαθύτερη παρηγοριὰ καὶ πιὸ πολύτιμη συντροφιὰ ἀπὸ μία χούφτα ροδόσταμο καὶ τὸ μεθύσι τῆς ὀμορφιᾶς τίποτε διαφορετικὸ ἀπὸ τὴν κοιμισμένη τριανταφυλλιά του Εὐρώτα. Καληνύχτα λοιπὸν βλέπω σωροὺς πεφτάστερα νὰ σᾶς λικνίζουν τὰ ὄνειρα μὰ ἐγὼ κρατῶ στὰ δάχτυλά μου τὴ μουσικὴ γιὰ μία καλύτερη μέρα. Οἱ ταξιδιῶτες τῶν Ἰνδιῶν ξέρουνε περισσότερα νὰ σᾶς ποῦν ἀπ᾿ τοὺς Βυζαντινοὺς χρονογράφους.

O ἄνθρωπος κατὰ τὸν ροῦν τῆς μυστηριώδους ζωῆς του
Κατέλιπεν εἰς τοὺς ἀπογόνους του δείγματα πολλαπλᾶ καὶ ἀντάξια τῆς ἀθανάτου καταγωγῆς του
Ὅπως ἐπίσης κατέλιπεν ἴχνη τῶν ἐρειπίων τοῦ λυκαυγοῦς χιονοστιβάδας οὐρανίων ἑρπετῶν χαρταετοὺς ἀδάμαντας καὶ βλέμματα ὑακίνθων
Ἐν μέσῳ ἀναστεναγμῶν δακρύων πείνης οἰμωγῶν καὶ τέφρας ὑπογείων φρεάτων.

Πόσο πολὺ σὲ ἀγάπησα ἐγὼ μονάχα τὸ ξέρω
Ἐγὼ ποὺ κάποτε σ᾿ ἄγγιξα μὲ τὰ μάτια τῆς πούλιας
Καὶ μὲ τὴ χαίτη τοῦ φεγγαριοῦ σ᾿ ἀγκάλιασα καὶ χορέψαμε μὲς στοὺς καλοκαιριάτικους κάμπους
Πάνω στὴ θερισμένη καλαμιὰ καὶ φάγαμε μαζὶ τὸ κομένο τριφύλλι
Μαύρη μεγάλη θάλασσα μὲ τόσα βότσαλα τριγύρω στὸ λαιμὸ τόσα χρωματιστὰ πετράδια στὰ μαλλιά σου.

Ἕνα καράβι μπαίνει στὸ γιαλὸ ἕνα μαγγανοπήγαδο σκουριασμένο βογγάει
Μιὰ τούφα γαλανὸς καπνὸς μὲς στὸ τριανταφυλλὶ τοῦ ὁρίζοντα
Ἴδιος μὲ τὴ φτερούγα τοῦ γερανοῦ ποὺ σπαράζει
Στρατιὲς χελιδονιῶν περιμένουνε νὰ ποῦν στοὺς ἀντρειωμένους τὸ καλωσόρισες
Μπράτσα σηκώνουνται γυμνὰ μὲ χαραγμένες ἄγκυρες στὴ μασχάλη
Μπερδεύουνται κραυγὲς παιδιῶν μὲ τὸ κελάδημα τοῦ πουνέντε
Μέλισσες μπαινοβγαίνουνε μὲς στὰ ρουθούνια τῶν ἀγελάδων
Μαντήλια καλαματιανὰ κυματίζουνε
Καὶ μία καμπάνα μακρινὴ βάφει τὸν οὐρανὸ μὲ λουλάκι
Σὰν τὴ φωνὴ κάποιου σήμαντρου ποὺ ταξιδεύει μέσα στ᾿ ἀστέρια
Τόσους αἰῶνες φευγάτο
Ἀπὸ τῶν Γότθων τὴν ψυχὴ κι ἀπὸ τοὺς τρούλλους τῆς Βαλτιμόρης
Κι ἀπ᾿ τὴ χαμένη Ἁγια-Σοφιὰ τὸ μέγα μοναστήρι.
Μὰ πάνω στ᾿ ἀψηλὰ βουνὰ ποιοὶ νά ῾ναι αὐτοὶ ποὺ κοιτᾶνε
Μὲ τὴν ἀκύμαντη ματιὰ καὶ τὸ γαλήνιο πρόσωπο;
Ποιᾶς πυρκαγιᾶς νά ῾ναι ἀντίλαλος αὐτὸς ὁ κουρνιαχτὸς στὸν ἀγέρα;
Μήνα ὁ Καλύβας πολεμάει μήνα ὁ Λεβεντογιάννης;
Μήπως ἀμάχη ἐπιάσανεν οἱ Γερμανοὶ μὲ τοὺς Μανιάτες;
Οὐδ᾿ ὁ Καλύβας πολεμάει κι οὐδ᾿ ὁ Λεβεντογιάννης
Οὔτε κι ἀμάχη ἐπιάσανεν οἱ Γερμανοὶ μὲ τοὺς Μανιάτες.
Πύργοι φυλᾶνε σιωπηλοὶ μία στοιχειωμένη πριγκίπισσα
Κορφὲς κυπαρισσιῶν συντροφεύουνε μία πεθαμένη ἀνεμώνη
Τσοπαναρέοι ἀτάραχοι μ᾿ ἕνα καλάμι φλαμουριᾶς λένε τὸ πρωινό τους τραγούδι
Ἕνας ἀνόητος κυνηγὸς ρίχνει μία ντουφεκιὰ στὰ τρυγόνια
Κι ἕνας παλιὸς ἀνεμόμυλος λησμονημένος ἀπ᾿ ὅλους
Μὲ μία βελόνα δελφινιοῦ ράβει τὰ σάπια του πανιὰ μοναχός του
Καὶ κατεβαίνει ἀπ᾿ τὶς πλαγιὲς μὲ τὸν καράγιαλη πρίμα
Ὅπως κατέβαινε ὁ Ἄδωνις στὰ μονοπάτια τοῦ Χελμοῦ νὰ πεῖ μία καλησπέρα τῆς Γκόλφως.

Χρόνια καὶ χρόνια πάλεψα μὲ τὸ μελάνι καὶ τὸ σφυρὶ βασανισμένη καρδιά μου
Μὲ τὸ χρυσάφι καὶ τὴ φωτιὰ γιὰ νὰ σοῦ κάμω ἕνα κέντημα
Ἕνα ζουμπούλι πορτοκαλιᾶς
Μίαν ἀνθισμένη κυδωνιὰ νὰ σὲ παρηγορήσω
Ἐγὼ ποὺ κάποτε σ᾿ ἄγγιξα μὲ τὰ μάτια τῆς πούλιας
Καὶ μὲ τὴ χαίτη τοῦ φεγγαριοῦ σ᾿ ἀγκάλιασα καὶ χορέψαμε μὲς στοὺς καλοκαιριάτικους κάμπους
Πάνω στὴ θερισμένη καλαμιὰ καὶ φάγαμε μαζὶ τὸ κομένο τριφύλλι
Μαύρη μεγάλη μοναξιὰ μὲ τόσα βότσαλα τριγύρω στὸ λαιμὸ τόσα χρωματιστὰ πετράδια στὰ μαλλιά σου.

Νίκος Γκάτσος - Ἀμοργός

____________

http://www.koutipandoras.gr/article/140480/nikos-gkatsos-amorgos

Εταιρεία Ιστορικής και Πολιτισμικής Δράσης Μουσείου "Στρατηγός Δ. Πλαπούτας και Αγωνιστές"

Panos Eliopoulos

ΤΡΙΠΟΛΗ

 Ε ταιρεία Ιστορικής και Πολιτισμικής Δράσης Μουσείου "Στρατηγός Δ. Πλαπούτας και Αγωνιστές". Εκλέχτηκε πρόεδρος ο καθηγητής Πάνος Ηλιόπουλος του εννεαμελούς διοικητικού συμβουλίου στις 17 Μαΐου, στα γραφεία της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας, με τριετή θητεία. 

Αντιπρόεδρος: Ελένη Θανοπούλου. Ταμίας: Αλέξανδρος Λιακόπουλος. Γραμματέας: Βασίλης Ηλιόπουλος. Μέλος: Γεώργιος Πραχαλιάς. 

Εναρκτήριο έργο η αποκατάσταση του Πύργου Πλαπούτα στο Παλούμπα Γορτυνίας, και στη συνέχεια η δημιουργία Μουσείου. Το έργο εντάχθηκε στο ΕΣΠΑ και εγκρίθηκε από την Περιφέρεια Πελοποννήσου.

Καλή αρχή σε όλους.

~~~~~~~~~~~~~~~~

Με έδρα την Τοπική Κοινότητα  Παλούμπα στο δήμο Γορτυνίας

Στην παραχώρηση χώρου στο δημοτικό κτήριο του Παλούμπα στη ΔΕ Ηραίας του δήμου Γορτυνίας, για να χρησιμοποιηθεί ως έδρα της νεοϊδρυθείσας εταιρείας ιστορικής και πολιτισμικής δράσης μουσείου, με την επωνυμία «Στρατηγός Δημητράκης Πλαπούτας και αγωνιστές» προχώρησε με κατά πλειοψηφία απόφασή του το Δημοτικό Συμβούλιο Γορτυνίας.

Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου την εταιρεία συστήνουν μέλη της οικογένειας Πλαπούτα και άλλων αγωνιστών και φίλων που διαθέτουν κειμήλια της ιστορικής οικογένειας και ιστορικά ντοκουμέντα και τα οποία έχουν δεσμευτεί με τη συμμετοχή τους σε αυτήν, να τα διαθέσουν ως εκθέματα στον μουσειακό χώρο που θα δημιουργηθεί μέσα στο υπό αναστήλωση ιστορικό κτήριο της οικίας Πλαπούτα.

Η έκθεση των κειμηλίων κατόπιν μουσικολογικής μελέτης είναι προϋπόθεση στην πράξη ένταξης και χρηματοδότησης της μελέτης αποκατάστασης του ιστορικού κτηρίου.

Η εν λόγω εταιρεία είχε ζητήσει να της παραχωρηθεί χώρος του δημοτικού κτηρίου στην Τ.Κ. Παλούμπα για έδρα της. Στους σκοπούς της μάλιστα για την υποστήριξη του έργου αναστήλωσης του ιστορικού κτιρίου και την προβολή του, έχει και την λειτουργία παραδοσιακού καφενείου εντός του οποίου θα προβάλλονται τα ιστορικά τεκμήρια.

Να σημειώσουμε ότι για το σκοπό αυτό πραγματοποιήθηκε και ημερίδα στις 22 Μαρτίου στο Τ.Κ. Παλούμπα με τη συμμετοχή ιστορικών, ερευνητών, της μουσειολόγου, των κατοίκων και των φορέων της περιοχής όπου παρουσιάστηκε και η συγκεκριμένη πρόταση.

Ειδικότερα στο σκοπό της Εταιρείας αναφέρεται:

«Σκοπός της Εταιρίας είναι η ηθική και υλική συμπαράσταση των προσπαθειών που γίνονται για τη μελέτη, προστασία, συντήρηση και αναστήλωση του Πύργου Πλαπούτα και των αρχαιολογικών χώρων που περιβάλλουν την περιοχή και γενικότερο του Δήμου Γορτυνίας, ως μοναδικών δειγμάτων πολιτισμού και ανθρώπινης δημιουργίας, καθώς και η προβολή των μνημείων αυτών και της εν γένει πολιτιστικής μας κληρονομιάς. 

Η προάσπιση και ανύψωση στη συνείδηση του λαού των ελληνικών λαογραφικών παραδόσεων της Αρκαδικής γης. Η συμμετοχή σε εκδηλώσεις εθνικού ενδιαφέροντος. Η διοργάνωση ημερίδων προς ενίσχυση και επιμόρφωση του ανθρώπινου δυναμικού. Η δημιουργία συλλογής κειμηλίων, ιστορικών εγγράφων από την εθνική δράση των ενδόξων γενών του Έθνους, καθώς επίσης και η συλλογή κειμηλίων και ιστορικών εγγράφων από τη εθνική δράση του Στρατηγού Δημητράκη Πλαπούτα και άλλων Αγωνιστών. 

Οι παραπάνω συλλογές θα έχουν αποκλειστικό προορισμό να εμπλουτίσουν το μουσειακό χώρο του Πύργου Πλαπούτα για την αναστήλωση του οποίου και τη δημιουργία συναφών χώρων διαλαμβάνει και προβλέπει η σχετική απόφαση ένταξης του έργου από την Περιφέρεια Πελοποννήσου. Η θέσπιση βραβείων για όσους ερευνούν, προβάλλουν προσωπικότητες ατόμων, που κατάγονται από την Αρκαδία με σημαντική προσφορά στον Ελληνισμό και την Πατρίδα μας»

Ε.Τ.

____________

http://www.arcadia-news.gr/

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΠΟΛΥΓΛΩΤΤΗ ΠΟΛΙΣ - Συνέντευξη στο star Classic radio Τετάρτη 13 Μαΐου στις 19.00

  ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ  

Δελτίου Τύπου 

για την διαδικτυακή εκπομπή του StarClassic.gr "Θεσσαλονίκη, Πολύγλωττη πόλις"

Σήμερα, Τετάρτη 13 Μαίου στις 19:00-20:00, η εκπομπή ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΠΟΛΥΓΛΩΤΤΗ ΠΟΛΙΣ του StarClassic Radio (www.starclassic.gr) φιλοξενεί το 2ο Δημοτικό Σχολείο Νεάπολης προκειμένου να μιλήσουμε για τον κοινωνικό κινηματογράφο, το ανοιχτό σχολείο και τη συμμετοχή των μαθητών στην 3η Γιορτή Πολυγλωσσίας.

Η εκπομπή φιλοξενεί επίσης, την παιδαγωγική του Βάθους του παιδαγωγού, στοχαστή και φιλόσοφου Κώστα Φωτεινού καθώς και το εγχείρημα του Καφέ Σχολειού, μία προσπάθεια αφύπνισης του πολίτη σε έννοιες ανοιχτής εκπαίδευσης και ανθρωποκεντρικότερης παιδαγωγικής. Θα μιλήσει για την παιδαγωγική του βάθους η Σοφία Φώτεινα Χατζηκοκόλη.

Παραγωγοί της εκπομπής: Δρ. Αργυρώ Μουμτζίδου, επιστημονική υπεύθυνη της 3ης Γιορτής Πολυγλωσσίας - Θεσσαλονίκη 2015 και ο Δημήτρης Σαββίδης.

Μπορείτε να κάνετε τις αναρτήσεις σας στη σελίδα του fb : STARWALKERS RADIO

Ενημερωθείτε για την 3η Γιορτή Πολυγλωσσίας: 

https://www.facebook.com/events/1639123696311248/

http://athens-press.blogspot.gr/

Ελληνας ομογενής από την Λακωνία ο Λεωνίδας Χουσάκος, ανέλαβε πρόεδρος της Γερουσίας στον Καναδά

   ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ   

Με ρίζες από την Λακωνική γη, βίωσε το πνεύμα της μετανάστευσης γνώρισε τον κόσμο των επιχειρήσεων και κατάφερε να ανέλθει σε ένα κορυφαίο πολιτειακό αξίωμα. Στο αχανές κράτος του Καναδά ο κ. Λεωνίδας Χουσάκος, ομογενής δεύτερης γενιάς, 47 ετών, ανέλαβε επισήμως καθήκοντα, την περασμένη εβδομάδα, ως πρόεδρος της Γερουσίας. 

http://diaspora-gr.blogspot.gr/

Η άνοδος στην πολιτική πυραμίδα έγινε με την κοινή αποδοχή συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης. «Έχουμε στην ψυχή μας την Ελλάδα και ελπίζω ότι και οι Έλληνες έχουν πάντα στην ψυχή τους, τους ξενιτεμένους» λέει στο «Εθνος της Κυριακής» ο κ. Λεωνίδας Χουσάκος σε άπταιστα ελληνικά. «Είναι η πρώτη φορά που, ένας μη Άγγλος ή Γάλλος παίρνει αυτή την θέση, ποτέ δεν υπήρξε κάτι ανάλογο. Στον Καναδά οι εξέχουσες πολιτειακές θέσεις είναι ο Γενικός Κυβερνήτης, ο πρωθυπουργός και τρίτος στην σειρά ο πρόεδρος της Γερουσίας». Οι γονείς μετανάστες απο την Παλιόβρυση και το Βασιλάκειον εγκατέλειψαν την δύσκολη ζωή της Μάνης, την δεκαετία του 50 και όπως τόσοι άλλοι βρέθηκαν στον Καναδά. Στο Μόντρεαλ δημιούργησαν οικογένεια και έδωσαν στον γιό τους το όνομα Λεωνίδας. «

Σε μεγάλη ηλικία πλέον, αισθάνθηκαν την μεγάλη τιμή μόλις διορίστηκα στην Γερουσία. Ήταν ένα μεγάλο βήμα που τους έδωσε υπερηφάνεια και χαρά. Είχαν έρθει στην ξενιτιά το 1957- 8 μακριά απο το μέρος όπου γεννήθηκαν. Η χώρα τους αγκάλιασε αλλά όπως ξέρουμε όλοι, ήταν πολύ δύσκολα χρόνια για εκείνη την γενιά. Αισθάνομαι ευγνωμοσύνη για όλους εκείνους που θυσίασαν την ζωή τους για την δεύτερη και τρίτη γενιά. Πρέπει να είμαστε όλοι ευγνώμονες και να θυμόμαστε από που ερχόμαστε. 

Η Ελλάδα είναι μια ιστορική πατρίδα, εγώ είμαι υπερήφανος Μανιάτης στην καταγωγή και πράγματι έχουμε πολλα πράγματα για τα οποία μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι εμείς οι Έλληνες. Ίσως να το ξεχνάμε κάπου-κάπου , όμως μας το θυμίζουν οι θυσίες του παρελθόντος» λέει ο κ. Χουσάκος ο οποίος επι χρόνια μετέχει στις ομογενειακές οργανώσεις και υπήρξε αντιπρόεδρος στο Ελληνικό Κογκρέσο του Κεμπέκ. «Η ατμόσφαιρα στο σπίτι ήταν βεβαίως Ελληνική. Με τους γονείς μου μιλάμε πάντοτε και μόνο Ελληνικά. 

Στο σπίτι διατηρήθηκε η γλώσσα , τα έθιμα και η κουλτούρα της πατρίδας. Τώρα μαζί με την σύζυγό μου προσπαθούμε να κάνουμε το ίδιο με τα παιδιά μας. Έτυχε να είναι και αυτή γνήσια Ελληνίδα. Βέβαια είναι πιο δύσκολο για την τρίτη γενιά και προσπαθούμε να διατηρούμε την σχέση μας με την Ελλάδα, με συγγενείς και φίλους” λέει και ξεδιπλώνει το νήμα και τα βήματά του στην πολιτική. «Στην πολιτική ξεκίνησα πολύ μικρός ήμουν 15-16 ετών όταν εντάχθηκα στην πολιτική νεολαία και σήμερα είμαι ο πιο νέος πρόεδρος στην ιστορία της Γερουσίας. Εμείς οι Έλληνες το έχουμε στην κουλτούρα μας να συζητάμε για τα κοινά για την πολιτική. 

Στο σπίτι ο πατέρας μου, οι μπαρμπάδες, όλοι συζητούσαν πολιτικά. Αυτό ήταν για εμένα το ξεκίνημα. Από μικρό παιδί, όταν είσαι σε ένα οικογενειακό περιβάλλον όπου γύρω από το τραπέζι, όλοι συζητούν για την πολιτική κατάσταση σε επηρεάζει. Έτσι γεννήθηκε και το ενδιαφέρον μου. Νομίζω ότι είχα την πολιτική στο αίμα μου». Σπούδασε πολιτικές επιστήμες ,ιστορία και δημόσιες σχέσεις ενώ σταδιακά η πολιτική έγινε τμήμα της καθημερινής του ζωής. Στην επαγγελματική του πορεία ξεκίνησε μια διαφημιστική εταιρία, αργότερα εργάστηκε σε ιδιωτικές επιχειρήσεις και ανήλθε στην θέση του προέδρου σε εταιρία ανακύκλωσης. «Ύστερα ο πρωθυπουργός μου έδωσε αυτό το αξίωμα. Νομίζω ότι η ίδια η ζωή παίρνει αποφάσεις για εσένα ορισμένες στιγμές. Στον Καναδά ο πρωθυπουργός είναι εκείνος που διορίζει τα μέλη της Γερουσίας τα οποία παραμένουν σε αυτή την θέση έως την ηλικία των 75 ετών. 

Με τον κ. Χάρπερ είχα συνεργαστεί μέσα στο κόμμα. Είναι μάλιστα ιδιαίτερα φιλέλληνας και στο παρελθόν έτυχε να εργαστούν και άλλοι Έλληνες στο γραφείο του. Η Γερουσία έχει ίδιες αρμοδιότητες με την Βουλή και για να περάσει ένας νόμος πρέπει να εγκριθεί από τα δύο σώματα” λέει και αποδέχεται τον χαρακτηρισμό ως προοδευτικός πολιτικός στο Συντηρητικό κόμμα. «Στην Γερουσία υπάρχει μια πρόκληση. Όπως καταγράφεται και στον Τύπο, έχουμε παρατράγουδα και προφανώς όλος ο κόσμος δεν είναι ίδιος. Υπάρχουν πρόσωπα που παραβιάζουν την θέση τους, έχουν γίνει σκάνδαλα και εδώ. Ελπίζω με τον διορισμό μου να μπορέσω να αντεπεξέλθω στις δυσκολίες. Θέλω να πείσω τον λαό ότι η πλειοψηφία στην Γερουσία και την Βουλή είναι τίμιοι και εργατικοί άνθρωποι, ότι προσπαθούμε το καλύτερο για τους πολίτες. Όσα παρατράγουδα υπάρχουν, δυστυχώς ,καθώς και λάθη από συναδέλφους , θα τα διορθώσουμε και θα κάνουμε το καλύτερο για να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του κόσμου. 

Η ζωή έχει δυσκολέψει, οι οικογενειακές ανάγκες του κόσμου έχουν μεγαλώσει και οι ευθύνες είναι στους κυβερνήτες. Δεν είναι πάντα εύκολες οι αποφάσεις και οι λύσεις και ο κόσμος δεν έχει άδικο. Αυτό σημαίνει Δημοκρατία. Πρέπει να καταλαβαίνουμε τον πόνο του κόσμου , άλλωστε όλοι είμαστε στο ίδιο καλάθι με ίδια προβλήματα”. Όσο για την Ελλάδα της κρίσης ο ομογενής πολιτικός επιλέγει να εκφράσει πίστη του για το μέλλον. «Η χώρα περνά προβλήματα. Προσωπικά έχω μεγάλες ελπίδες για την Ελλάδα. Είναι γνωστό και από την ιστορία, ότι επάνω στις δυσκολίες ο Έλληνας γίνεται λιοντάρι. Τα προβλήματα της Ελλάδας δεν είναι μόνο Ελληνικά πρέπει να τα ξεπεράσουν όλες οι χώρες. Πιστεύω ότι θα βρούμε την λύση με επιμονή , υπομονή και ιδιαίτερη δύναμη».

________________

 Πηγή: Εθνος 

ΠΗΓΗ: http://neakeratsiniou.blogspot.com/2015/05/blog-post_227.html#ixzz3ZjRe8GRO

http://diaspora-gr.blogspot.gr/

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟ

    ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ  

Η Ένωση Φίλων της Διεθνούς Αρκαδικής Εταιρείας, με την ευκαιρία εορτασμού της Ημέρας της Ευρώπης, πραγματοποιεί εκδήλωση με θέμα «Δημήτρης Μητρόπουλος, ένας ξεχωριστός Αρκάς»

Η εκδήλωση πραγματοποιείται στο Αποστολουπούλειο Πνευματικό Κέντρο, το Σάββατο 9-5-2015 και ώρα 19.30, με τη στήριξη του Δήμου Τρίπολης για τη διεκδίκηση του χρίσματος πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης για το 2021

Το αφιέρωμα στον Αρκαδικής καταγωγής Αρχιμουσικό Δημήτρη Μητρόπουλο, θα περιλαμβάνει παρουσίαση έργων του από τους καλλιτέχνες Αναστάσιο Στρίκο, Γιάννη Γεωργιάδη και τη Μικτή χορωδία «ΟΡΦΕΑΣ» Τρίπολης, ενώ θα συμμετάσχει και ο Χορευτικός Όμιλος Τρίπολης

Κατά την εκδήλωση θα υπογραφεί η χάρτα συνεργασίας μεταξύ του Δήμου Τρίπολης και της Διεθνούς Αρκαδικής Εταιρείας, ως θεσμικού εταίρου στη διαδικασία διεκδίκησης της Πολιτιστικής Πρωτεύσουσας της Ευρώπης 2021.

Για την προσωπικότητα του Δημήτρη Μητρόπουλου και το ανθρωπιστικό του έργο, θα μιλήσει ο διακεκριμένος Αρχιμουσικός και συνθέτης Θεόδωρος Αντωνίου πρόσφατα εκλεγείς ως τακτικό μέλος της έδρας μουσικής στην Ακαδημία Αθηνών και θα προβληθεί ολιγόλεπτη ταινία με τον Μητρόπουλο να διευθύνει τη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης την δεκαετία του 1960.

Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Σε μια δεκαετία! Το Τρένο στην Ηλεία και τη Μεσσηνία... Κουίζ: Στην Αρκαδία πότε;

      ΚΟΙΝΩΝΙΑ    

Σε ουραγό εξελίσσεται η άλλοτε πρωτοπόρος Ηλεία στον σιδηρόδρομο. Στον νομό από όπου ξεκίνησε η πρώτη γραμμή του ελληνικού σιδηροδρόμου το 1892 (Πύργος-Κατάκολο) θα αργήσουμε πολύ να δούμε γραμμή που να συνδέει την Ηλεία με την υπόλοιπη Πελοπόννησο.

Όμως αποκαλύπτεται στο έγγραφο που απέστειλε η ΕΡΓΟΣΕ προς το Υπουργείο Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού και δόθηκε ως απάντηση σε ερώτηση του βουλευτή Ηλείας Κώστα Τζαβάρα, μετά

την ολοκλήρωση της μελέτης κανονικοποίησης της γραμμής Πάτρα-Πύργος-Αλφειός –Ολυμπία και της γραμμής Αλφειός-Κυπαρισσία-Καλαμάτα, δεν έχει προβλεφθεί από την ΕΡΓΟΣΕ η χρηματοδότησης της κατασκευής της νέας γραμμής, παρά μόνο, όπως αναφέρεται στο έγγραφο  ότι «η εν λόγω μελέτη είναι σε εξέλιξη και μετά το πέρας αυτής θα αναζητηθεί χρηματοδότηση για την κατασκευή του έργου».

Γίνεται αντιληπτό ότι οι μελέτες προορίζονται για… το συρτάρι, αφού η εξεύρεση πόρων είναι πολύ δύσκολη έως αδύνατη και μπορεί να προκύψει μόνο ύστερα από πολιτική απόφαση, παρά τις  Υπενθυμίζεται πάντως ότι στο ΣΕΣ 2014-2020 είναι ενταγμένη η σιδηροδρομική γραμμή Κιάτο-Ψαθόπυργος-Ρίο.  Χωρίς διάθεση τοπικιστικών σκοπιμοτήτων, πρέπει να αναφερθεί ότι μοιάζει παράδοξο να σταματήσει η γραμμή στην Πάτρα και να μη συνεχιστεί στη Δυτική Πελοπόννησο.

Δεδομένου ότι από τον Πύργο έως την Καλαμάτα δεν πρόκειται ποτέ να κατασκευαστεί σύγχρονος κλειστός αυτοκινητόδρομος, η σύνδεση  του Πύργου με την Καλαμάτα με σύγχρονη σιδηροδρομική γραμμή αποτελεί αδήριτη ανάγκη, ώστε η περιοχή της νότιας Ηλείας και της βόρειας Μεσσηνίας, ιδιαίτερου κάλλους και ομορφιάς, να αναδειχθεί και να προσεγγίσει τουριστικό ρεύμα, αλλά και να αποκτήσουν γρήγορη πρόσβαση στην Πάτρα οι κάτοικοι αυτών των περιοχών.

Ταυτόχρονα, η αναβάθμιση του σιδηροδρομικού άξονα Πάτρας – Πύργου – Καλαμάτας θα έχει σημαντικά περιβαλλοντικά οφέλη, θα προστατεύσει τα διατηρητέα κτίρια σταθμών και το φυσικό περιβάλλον στην περιοχή Καϊάφα και θα αναδείξει ενδιαφέροντα τεχνικά έργα της υφιστάμενης γραμμής.

Η ηγεσία του Υπουργείου Υποδομών οφείλουν πλέον να πάρουν την πολιτική απόφαση να εντάξουν τη γραμμή στο ΣΕΣ 2014-2020 και να πορευθούν στα ευρωπαϊκά πρότυπα, όπου ο σιδηρόδρομος είναι ανεπτυγμένος και ανταγωνίζεται το αεροπλάνο.

Ταυτόχρονο, οι πολιτικοί φορείς της Ηλείας πρέπει να διεκδικήσουν ουσιαστικά την κατασκευή σύγχρονου σιδηροδρομικού δικτύου, επιδεικνύοντας πρώτα από όλα σεβασμό στην ιστορία αυτού του τόπου.

Η ταυτότητα της γραμμής Πάτρα - Καλαμάτα

Η γραμμή στο τμήμα Πάτρα - Πύργος έχει μήκος περίπου 99 χλμ., στο Πύργος - Ολυμπία 21 χλμ. και ατο Πύργος - Κατάκολο 12 χλμ., συνολικά δηλαδή είναι 132 χιλιόμετρα.

Για τη γραμμή Πάτρα – Πύργος – Ολυμπία και Πύργος – Κατάκολο (Πάτρα – Καβάσιλα και Καβάσιλα – Πύργος – Ολυμπία/Κατάκολο) εκπονούνται οι οριστικές μελέτες χάραξης γραμμής και οδικού δικτύου, προμελέτες και οριστικές μελέτες τεχνικών έργων, γεωτεχνικές έρευνες και μελέτες, οριστική υδραυλική μελέτη, τοπογραφικές μελέτες και κτηματολόγιο, περιβαλλοντικές μελέτες για την τροποποίηση περιβαλλοντικών όρων και τεύχη δημοπράτησης για την κατασκευή των έργων. 

 Για τη γραμμή Αλφειός (λίγο μετά τον Πύργο) – Καλό Νερό – Κυπαρισσία και Καλό Νερό – Ζευγολατειό – Καλαμάτα με συνολικό μήκος περίπου 118 χλμ. βρίσκεται σε εξέλιξη σύμβαση μελέτης για τη βελτιστοποίηση χάραξης σε δύο επιμέρους τμήματα με δυσμενή χάραξη (Καλό Νερό – Κοπανάκι και Μελιγαλάς – Βαλύρα) και στη συνέχεια προμελέτη χάραξης και υδραυλική προμελέτη σε όλο το μήκος, γεωλογική μελέτη στα τμήματα παραλλαγών, περιβαλλοντική μελέτη και επικαιροποίηση οικονομοτεχνικής μελέτης για το σύνολο του άξονα Πάτρα - Καλαμάτα.

Πριν από έναν χρόνο, σε ημερίδα του Επιμελητηρίου Ηλείας, ο προϊστάμενος της Διευθύνουσας Υπηρεσίας Μελετών της ΕΡΓΑ ΟΣΕ Α.Ε. Μιχάλης Αναστασάκηςπαρουσίασε την πρόοδο των μελετών για την αναβάθμιση και μετατροπή των γραμμών Πάτρα – Πύργος – Ολυμπία, Πύργος – Κατάκολο και Πύργος – Κυπαρισσία – Καλαμάτα σε γραμμή κανονικού εύρους με ηλεκτροκίνηση, σηματοδότηση και τηλεπικοινωνίες για ταχύτητες μέχρι 160 χλμ./ώρα, όπου αυτό είναι εφικτό εντός του υφιστάμενου ορίου απαλλοτρίωσης του ΟΣΕ.

_________

Παναγιώτης Φωτεινόπουλος - www.patrisnews.gr

Λίγο πιο πέρα από το Λούσιο!!!

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΜΠΑΡΜΠΑΛΙΑΣ‎

ELLINIKO ARCADIAS FUN CLUB

Λίγο πιο πέρα από το Λούσιο!!!
Αντικαταστάθηκε ο αυλός του Πάνα με ...Nokia !!!

....και ζωή χαρισάμενη με ή χωρίς αυλό... αυτή είναι ή πραγματική ζωή ενός φυσιολογικού ανθρώπου.... και όχι η τρέλα των μεγάλων πόλεων που στοίβαξαν τον κόσμο λίγο μετά το τέλος του εμφυλίου....