Στην όμορφη & παραδοσιακή Δημητσάνα "KOUSTENIS VILLAGE" με θέα τον Λούσιο...

Στην όμορφη & παραδοσιακή Δημητσάνα, δίπλα ακριβώς στο υπαίθριο μουσείο υδροκίνησης, σε μία προικισμένη τοποθεσία 50 στρεμμάτων με θέα το μοναδικό φαράγγι του Λούσιου, δημιουργήθηκε το KOUSTENIS VILLAGE, ένα πετρόκτιστο ξενοδοχειακό συγκρότημα 3 αστέρων, που εισάγει μια νέα εμπειρία ορεινής απόδρασης & ψυχαγωγίας για όλες τις εποχές του χρόνου.

Σκαρφαλωμένο σε υψόμετρο 900 μέτρων και σε απόσταση αναπνοής από το κέντρο του οικισμού αποτελεί μοναδικό καταφύγιο αναψυχής για όλους τους επισκέπτες & ταξιδιώτες, λάτρεις της Ορεινής Αρκαδίας και ιδιάιτερα της κοσμικής Δημητσάνας.

Το συγκρότημα αποτελείται από 6 μεγάλα κτίρια που φιλοξενούν τα 35 ευρύχωρα δωμάτια, την αίθουσα πρωινού το μεγάλο καθιστικό με το τζάκι, το σύγχρονο συνεδριακό κέντρο και την αίθουσα ψυχαγωγίας.
Οι εξωτερικοί χώροι απλώνονται σε μια έκταση 50 στρεμάτων και περιλαμβάνουν μεγάλο κήπο με πέργκολες και πλακόστρωτα μονοπάτια, εστιατόριο με θέα τον Λούσιο, παιδική χαρά για τους μικρούς μας φίλους και βέβαια ιδιωτικό parking πολλών θέσεων.

 *δείτε περισσότερα στο: http://www.koustenisvillage.gr/ 

Eπίσκεψη στη Δημητσάνα: Πέτρινα κτίρια, το κελάρυσμα του Λούσιου ποταμού, παλιές γειτονιές, δεκάδες εκκλησίες...

   Ζωντανό μάθημα Ιστορίας   

Πέτρινα κτίρια, το κελάρυσμα του Λούσιου ποταμού, παλιές γειτονιές, δεκάδες εκκλησίες, Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης και μοναστήρια-ζωντανά μαθήματα Ιστορίας. Η επίσκεψη στη Δημητσάνα θέλει τον χρόνο της και αποτελεί το καλύτερο... αγχολυτικό για τους ανθρώπους της πόλης

Στο παλιό καλντερίμι της Δημητσάνας (απέναντι από την ταβέρνα «Το στέκι της Γεύσης») υπάρχει... δομή και κανόνας: δεξιά ανεβαίνεις, αριστερά κατεβαίνεις και στη μέση υπάρχει λούκι για τη ροή του νερού. Μου το εξηγεί ο 80χρονος αρτοποιός Σπύρος Σεργόπουλος και «ξεκλειδώνω» κάτι από την παλιά ζωή της Δημητσάνας, τότε που ζούσαν εδώ πάνω από 1.500 άτομα, κάθε Κυριακή γινόταν παζάρι και δεν υπήρχε επάγγελμα που να μην ανθούσε στον οικισμό.

Ο φιλόξενος γέροντας, που από το 1955 έως το 1967 διατηρούσε και οινοπωλείο στο καλντερίμι, κατέχει μια πρωτότυπη διάκριση: έχει τιμηθεί δεκάδες φορές για την εθελοντική προσφορά του στην ενημέρωση των επισκεπτών για την Ιστορία της Δημητσάνας! Μου εξηγεί: «Σήμερα στο πανέμορφο χωριό της Αρκαδίας ζουν μόνιμα περίπου 250 κάτοικοι, διαθέτει 17-18 ξενώνες και δωμάτια. Ο τόπος μπαίνει στην ατζέντα του ταξιδιώτη και γνωρίζει μια μικρή τουριστική άνοιξη». Η αλήθεια είναι πως η πρώτη εικόνα της δεν ξεχνιέται εύκολα. Χτισμένη σε υψόμετρο 1.000 με αμφιθεατρικό τρόπο σε δύο γειτονικούς αντικριστούς λόφους πάνω από τον Λούσιο, η Δημητσάνα (που υπήρξε το σπουδαιότερο κέντρο ανεφοδιασμού σε μπαρούτι κατά την Επανάσταση) κρύβει ανάμεσα σε άλλα: το συμπαγές κομμάτι τείχους από την υστεροαρχαϊκή και ελληνιστική περίοδο κοντά στην εκκλησία των Ταξιαρχών που επιβεβαιώνει πως εδώ δέσποζε η αρχαία Τεύθις, τη μεγάλη πλατεία της Αγίας Κυριακής με τη θρυλική Βιβλιοθήκη , το σπίτι του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄, τις 23 εκκλησίες και βέβαια το θεόρατο πέτρινο ρολόι στο κέντρο που έφτιαξαν μάστορες από την Τήνο κατόπιν παραγγελίας των Δημητσανιτών της Αμερικής. Τη θέση των οπλαρχηγών του 1821 που ανεφοδιάζονταν με μπαρούτι από τη φημισμένη πολιτεία έχουν πάρει πια τα τζιπ του Σαββατοκύριακου και οι επίδοξοι εξερευνητές του Λούσιου και της γύρω περιοχής. Τα ταβερνάκια, τα καφέ και οι ξενώνες ξεφυτρώνουν εκεί όπου παλαιότερα κυριαρχούσαν οινοπωλεία, εμπορικά ή τσαγκάρικα και η Δημητσάνα εξελίσσεται σε τουριστικό προορισμό γεμάτο ζωή. Τo παλιό καλντερίμι πάντως συνεχίζει να έχει τη δομή του («δεξιά ανεβαίνεις, αριστερά κατεβαίνεις και στη μέση υπάρχει λούκι για το νερό») και ο χρόνος κυλάει ακόμη αλλιώς- κάτω από το πέτρινο ρολόι που υψώνεται στο κέντρο του χωριού.

Αξίζει να επισκεφθείτε τη Βιβλιοθήκη της  Δημητσάνας (τηλ.  27950-31.219) και το Εκκλησιαστικό Μουσείο. Η Βιβλιοθήκη βρίσκεται σε κτίσμα της παλαιάς θρυλικής Σχολής του χωριού και έχει να επιδείξει πάνω από 35.000 τόμους και άλλα έγγραφα, όπως και ιστορικά αντικείμενα όπως η σέλα του Παπαφλέσσα. Το Εκκλησιαστικό Μουσείο στεγάζεται στο σπίτι του Οικουμενικού Πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄ και εκτός από κειμήλια των εκκλησιών του χωριού φιλοξενεί το σταμπωτό αντιμήνσιο του Πατριάρχη (τηλ. 27950-31.217).

ΚΕΙΜΕΝΑ: , ΔΗΜΗΤΡΗΣ Ν. ΜΑΝΙΑΤΗΣ , ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: , ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ

*από την εφημ. "ΤΑ ΝΕΑ"

H ποιητική συλλογή της Κατερίνας Κατσίρη (από το Ελαιοχώρι Αρκαδίας) «Αναγκαία λήθη», την Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

Οι εκδόσεις ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ παρουσιάζουν την ποιητική συλλογή της Κατερίνας Κατσίρη «Αναγκαία λήθη», την Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010, στις 18.00, στο café του Βιβλιοπωλείου IANOS (Σταδίου 24).

Θα μιλήσουν ο φιλόλογος – συγγραφέας Ανδρέας Μήτσου, η λέκτορας Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Ελένη Κουρμαντζή και ο συγγραφέας Δημήτρης Βαρβαρήγος.

Αποσπάσματα από το βιβλίο θα διαβάσουν η συγγραφέας Δάφνη Χρονοπούλου, ο παραγωγός ραδιοφώνου, ηθοποιός Νίκος Αϊβαλής και η ηθοποιός Μαρία Καστάνη.

Με μουσική υπόκρουση Μιχάλη Ανδρονίκου

Πρόκειται για την έβδομη ποιητική συλλογή της Κατερίνας Κατσίρη, όπου καταφέρνει με όλα τα «άλγη της» να προβάλλει μια μορφή ποίησης που κινείται πέρα από τα «γνωστά» όρια. Μια ποίηση διαρκούς εσωτερικής συντριβής, τα θραύσματα της οποίας αναγεννώνται με τέτοια ταχύτητα, ώστε: όρια παρασύρονται, παραμορφώσεις νομιμοποιούνται, συμβατικότητες καταργούνται, απελευθερώνοντας δυνάμεις αρχέγονες άλλοτε καταστροφικές, άλλοτε αναγεννητικές, πάντοτε όμως με τον ρυθμό αυτόν, που μας παραπέμπει σε λουτρό εξιλασμού.

Είσοδος ελεύθερη

Μη με διαψεύσεις Γυναίκα

Μόνο ένα ποίημα γεννιέται και ξαναγεννιέται στο στήθος
που δεν είναι λόγια θηλυκά
Ποίημα σχοινοβάτης, μοναξιά και επαγρύπνηση
Α, λέει, θα σου μάθω την πιο μικρή απόσταση ανάμεσα
των δακτύλων
γυναίκα που επινοείς ονόματα τριαδικά για τη σκέψη
των αδελφών σου
για το θεό που ειπώθηκε πως είναι της ανάστασης και πεθαίνει
πεθαίνει
για τις φωτιές που πηγαίνουν τα δώρα ζεστά
στο θεό
και σβήνουν κάθε μέρα τις θάλασσες
τους χρόνους
εμάς


Έχω τους ωκεανούς σχεδόν ευλογημένους
το χώμα –μην πεις του θεού σου- γεννιέται επί τέλους από μήτρες
της καρδιάς
και το σταυρό για να παντρεύονται οι άγνοιες της μοναξιάς
Μη με διαψεύσεις Γυναίκα
Το ποίημα του άπειρου σου δίνω

 Κατερίνα Κατσίρη

Η Κατερίνα Κατσίρη γεννήθηκε στο Ελαιοχώρι Αρκαδίας.  Από το 1976 ζει στην Αθήνα. Εργάζεται ως τεχνικός στον Ο.Τ.Ε.  Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε το 2001 με δημοσιεύσεις ποιημάτων της  στην εφημερίδα «ΑΡΚΑΔΙΑ», με το όνομα Κατερίνα Κ.  Το 2005 εξέδωσε το πρώτο της βιβλίο, με τίτλο «ΑΙΩΡΗΣΗ».  Εκτός από την ποίηση, ασχολείται επίσης με τη ζωγραφική και τη μουσική.  Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του λογοτεχνικού περιοδικού ΡΩΓΜΕΣ

Έργα της:

Αιώρηση, Αθήνα 2005
Μικρές Σκιές, Αθήνα 2006
Παγιδευμένοι Κύκλοι, Αθήνα 2006
Αόρατα Τοπία, Εκδόσεις Α.Α. ΛΙΒΑΝΗΣ 2007
Αόρατα Τοπία Φωτός και Σκιάς, εκδόσεις ΒΙΟΓΡΑΦΟΣ 2007
ΖΟΖΕΤ Αθώο Μαύρο, Εκδόσεις Α.Α. ΛΙΒΑΝΗΣ 2008
Αναγκαία Λήθη, Εκδόσεις Οδός Πανός 2009
Αρκετά από τα έργα της φιλοξενούνται στο διαδίκτυο σε λογοτεχνικές σελίδες (στην Ελλάδα και μεταφρασμένα στο εξωτερικό)

* δείτε και στο :  http://logotexnika-epikaira.blogspot.com/2008/07/blog-post_06.html