..................
Ζωντανό μάθημα Ιστορίας
Πέτρινα κτίρια, το κελάρυσμα του Λούσιου ποταμού, παλιές γειτονιές, δεκάδες εκκλησίες, Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης και μοναστήρια-ζωντανά μαθήματα Ιστορίας. Η επίσκεψη στη Δημητσάνα θέλει τον χρόνο της και αποτελεί το καλύτερο... αγχολυτικό για τους ανθρώπους της πόλης
Στο παλιό καλντερίμι της Δημητσάνας (απέναντι από την ταβέρνα «Το στέκι της Γεύσης») υπάρχει... δομή και κανόνας: δεξιά ανεβαίνεις, αριστερά κατεβαίνεις και στη μέση υπάρχει λούκι για τη ροή του νερού. Μου το εξηγεί ο 80χρονος αρτοποιός Σπύρος Σεργόπουλος και «ξεκλειδώνω» κάτι από την παλιά ζωή της Δημητσάνας, τότε που ζούσαν εδώ πάνω από 1.500 άτομα, κάθε Κυριακή γινόταν παζάρι και δεν υπήρχε επάγγελμα που να μην ανθούσε στον οικισμό.
Ο φιλόξενος γέροντας, που από το 1955 έως το 1967 διατηρούσε και οινοπωλείο στο καλντερίμι, κατέχει μια πρωτότυπη διάκριση: έχει τιμηθεί δεκάδες φορές για την εθελοντική προσφορά του στην ενημέρωση των επισκεπτών για την Ιστορία της Δημητσάνας! Μου εξηγεί: «Σήμερα στο πανέμορφο χωριό της Αρκαδίας ζουν μόνιμα περίπου 250 κάτοικοι, διαθέτει 17-18 ξενώνες και δωμάτια. Ο τόπος μπαίνει στην ατζέντα του ταξιδιώτη και γνωρίζει μια μικρή τουριστική άνοιξη». Η αλήθεια είναι πως η πρώτη εικόνα της δεν ξεχνιέται εύκολα. Χτισμένη σε υψόμετρο 1.000 με αμφιθεατρικό τρόπο σε δύο γειτονικούς αντικριστούς λόφους πάνω από τον Λούσιο, η Δημητσάνα (που υπήρξε το σπουδαιότερο κέντρο ανεφοδιασμού σε μπαρούτι κατά την Επανάσταση) κρύβει ανάμεσα σε άλλα: το συμπαγές κομμάτι τείχους από την υστεροαρχαϊκή και ελληνιστική περίοδο κοντά στην εκκλησία των Ταξιαρχών που επιβεβαιώνει πως εδώ δέσποζε η αρχαία Τεύθις, τη μεγάλη πλατεία της Αγίας Κυριακής με τη θρυλική Βιβλιοθήκη , το σπίτι του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄, τις 23 εκκλησίες και βέβαια το θεόρατο πέτρινο ρολόι στο κέντρο που έφτιαξαν μάστορες από την Τήνο κατόπιν παραγγελίας των Δημητσανιτών της Αμερικής. Τη θέση των οπλαρχηγών του 1821 που ανεφοδιάζονταν με μπαρούτι από τη φημισμένη πολιτεία έχουν πάρει πια τα τζιπ του Σαββατοκύριακου και οι επίδοξοι εξερευνητές του Λούσιου και της γύρω περιοχής. Τα ταβερνάκια, τα καφέ και οι ξενώνες ξεφυτρώνουν εκεί όπου παλαιότερα κυριαρχούσαν οινοπωλεία, εμπορικά ή τσαγκάρικα και η Δημητσάνα εξελίσσεται σε τουριστικό προορισμό γεμάτο ζωή. Τo παλιό καλντερίμι πάντως συνεχίζει να έχει τη δομή του («δεξιά ανεβαίνεις, αριστερά κατεβαίνεις και στη μέση υπάρχει λούκι για το νερό») και ο χρόνος κυλάει ακόμη αλλιώς- κάτω από το πέτρινο ρολόι που υψώνεται στο κέντρο του χωριού.
Αξίζει να επισκεφθείτε τη Βιβλιοθήκη της Δημητσάνας (τηλ. 27950-31.219) και το Εκκλησιαστικό Μουσείο. Η Βιβλιοθήκη βρίσκεται σε κτίσμα της παλαιάς θρυλικής Σχολής του χωριού και έχει να επιδείξει πάνω από 35.000 τόμους και άλλα έγγραφα, όπως και ιστορικά αντικείμενα όπως η σέλα του Παπαφλέσσα. Το Εκκλησιαστικό Μουσείο στεγάζεται στο σπίτι του Οικουμενικού Πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄ και εκτός από κειμήλια των εκκλησιών του χωριού φιλοξενεί το σταμπωτό αντιμήνσιο του Πατριάρχη (τηλ. 27950-31.217).
ΚΕΙΜΕΝΑ: , ΔΗΜΗΤΡΗΣ Ν. ΜΑΝΙΑΤΗΣ , ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: , ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ
*από την εφημ. "ΤΑ ΝΕΑ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου