..................
Οι δ’ έχον Αρκαδίην υπό Κυλλήνης όρος αιπύ, Αιπύτιον παρά τύμβον, ιν ανέρες αγχιμαχηταί, οι Φενεόν τε νέμοντο και Ορχομενόν πολύμηλον Ρίπην τε Στρατίην τε και ηνεμόεσσαν Ενίσπην, και Τεγέην είχον και Μαντινέην ερατεινήν, Στυμφηλόν τ’ είχον και Παρράσιην ενέμοντο των ηρχ’ Αγκαίοιο πάϊς, κρείων Αγαπήνωρ, εξήκοντα νεών πολέες δ’ εν νηϊ εκάστη Αρκάδες άνδρες έβαινον, επιστάμενοι πολεμίζειν.
(Ομ. Β 603-611, από το αξιόλογο βιβλίο «Ιστορίες για την Αρχαία Αρκαδία»,
του Σκωτσέζου ερευνητή-συγγραφέα James Roy -"50 χρόνια Αρκάς 1958-2008")
Οι δύο ρεπόρτερ του "Αρκαδικού Βήματος", Πάρης Σ. Αϊβαλής και ο Νίκος Π. Αϊβαλής, έψαξαν και βρήκαν υπέροχους προορισμούς στην Αρκαδία, όπου θα τους ζήλευαν πολλές χώρες…
Πρώτα ξεκινήσαμε και πήγαμε στο Ψαρί Τρικολώνων Γορτυνίας, λίγο έξω από την Μεγαλόπολη. Συγκεκριμένα πήγαμε στην «Αρκαδιανή». Εκεί μας υποδέχτηκε ο Μάκης Παπούλιας (φωτό πάνω με τον Πάρη Αϊβαλή), όπου για αρχή μας είπε κάποιες πληροφορίες για την «Αρκαδιανή» και την δράση της.
Σε ένα κατάλληλα διαμορφωμένο χώρο 10 στρεμμάτων στο ομορφότερο σημείο στην είσοδο του χωριού, με θέα στην Καρύταινα, ο επισκέπτης συναντά την «Αρκαδιανή» ένα πρότυπο Κέντρο Γεύσεων και Σπιτικής Μαγειρικής. Φιλοδοξεί να αναδείξει τις Αρκαδικές γεύσεις και την τοπική γαστρονομία, τα Αρκαδικά προϊόντα και τις ξεχασμένες γεύσεις των γιαγιάδων μας. Το μαγειρείο της «Αρκαδιανής» με το διακριτικό τίτλο «οι νοστιμιές της γιαγιάς» μένει πιστό στην σπιτική κουζίνα ετοιμάζοντας μαγειρευτά φαγητά και προτείνοντας την εποχιακή μαγειρική. Η «Αρκαδιανή» έχει επίσης μια εκπληκτική και εξειδικευμένη βιβλιοθήκη μαγειρικής με σπάνια συγγράμματα και έγγραφα από τον 19ο αιώνα.
Επίσης υπάρχει μια μοναδική συλλογή σκευών και εργαλείων μαγειρικής από το 1900. Αξιέπαινη και πρωτοποριακή είναι και η Βιοτεχνία της «Αρκαδιανής» όπου παράγονται τοπικά προϊόντα, όπως μουστοκούλουρα, χυλοπίτες, γλυκά του κουταλιού και πολλά άλλα. Οι άνθρωποι της «Αρκαδιανής» δείχνουν τις προθέσεις τους καλλιεργώντας το μεγαλύτερο μέρος των πρώτων υλών που χρησιμοποιούνται στο εστιατόριο, εξασφαλίζοντας έτσι την απαραίτητη ποιότητα. Από τις βεράντες και τα μπαλκόνια του κτιρίου, μπορεί κανείς να απολαύσει τη θέα του λαχανόκηπου ή να περπατήσει στο περιβόλι και να γνωρίσει από κοντά τα φυτά και τα άνθη της Πελοποννήσου.
Επίσης υπάρχει μια μοναδική συλλογή σκευών και εργαλείων μαγειρικής από το 1900. Αξιέπαινη και πρωτοποριακή είναι και η Βιοτεχνία της «Αρκαδιανής» όπου παράγονται τοπικά προϊόντα, όπως μουστοκούλουρα, χυλοπίτες, γλυκά του κουταλιού και πολλά άλλα. Οι άνθρωποι της «Αρκαδιανής» δείχνουν τις προθέσεις τους καλλιεργώντας το μεγαλύτερο μέρος των πρώτων υλών που χρησιμοποιούνται στο εστιατόριο, εξασφαλίζοντας έτσι την απαραίτητη ποιότητα. Από τις βεράντες και τα μπαλκόνια του κτιρίου, μπορεί κανείς να απολαύσει τη θέα του λαχανόκηπου ή να περπατήσει στο περιβόλι και να γνωρίσει από κοντά τα φυτά και τα άνθη της Πελοποννήσου.
Η «Αρκαδιανή» προσφέρεται και για άλλες δραστηριότητες: επιστήμονες και φοιτητές που θέλουν να μελετήσουν τα αρχεία της, ομάδες, σχολεία και ΚΑΠΗ μπορούν να επισκεφτούν την «Αρκαδιανή».
Μετά από όλες αυτές τις χρήσιμες πληροφορίες, ο Μάκης Παπούλιας μας ξενάγησε στους χώρους του κτηρίου, στις κουζίνες, τα εργαστήρια, την βιβλιοθήκη, το εστιατόριο και σε άλλους χώρους.
Αυτό που μας έκανε μεγάλη εντύπωση, ήταν ότι κάθε γωνιά, κάθε τοίχος και κάθε μέρος, είχε την τέχνη του. Άψογα φτιαγμένα όλα, τόσο ώστε να σε κάνει να νιώθεις ζεστά και φιλικά αλλά και ενδιαφέρον.
Πίνακες και διάφορες συλλογές γέμιζαν με τέχνη και ζεστασιά κάθε μέρος του κτηρίου. Στις κουζίνες και τα εστιατόρια, οι κοπέλες με υπερσύγχρονα μηχανήματα και αγνά υλικά, έφτιαχναν διάφορα ζυμαρικά και γλυκά. Το μικρό μαγαζάκι της «Αρκαδιανής» είχε μέσα ένα σορό από υπέροχα πράγματα που παράγει η «Αρκαδιανή» και η Αρκαδική γη. Ύστερα καθίσαμε στον εξωτερικό χώρο του κτιρίου, με υπέροχη θέα και απαλή μουσική και απολαύσαμε από πρώτο χέρι τα φαγητά της «Αρκαδιανής» που μας σέρβιρε η Γιώτα Μηλιώνη. Αφού μείναμε εντυπωσιασμένοι και ικανοποιημένοι από το φαγητό, επισκεφτήκαμε το μαγαζάκι της «Αρκαδιανής» όπου μας εξυπηρέτησε η Μαργαρίτα.
Πίνακες και διάφορες συλλογές γέμιζαν με τέχνη και ζεστασιά κάθε μέρος του κτηρίου. Στις κουζίνες και τα εστιατόρια, οι κοπέλες με υπερσύγχρονα μηχανήματα και αγνά υλικά, έφτιαχναν διάφορα ζυμαρικά και γλυκά. Το μικρό μαγαζάκι της «Αρκαδιανής» είχε μέσα ένα σορό από υπέροχα πράγματα που παράγει η «Αρκαδιανή» και η Αρκαδική γη. Ύστερα καθίσαμε στον εξωτερικό χώρο του κτιρίου, με υπέροχη θέα και απαλή μουσική και απολαύσαμε από πρώτο χέρι τα φαγητά της «Αρκαδιανής» που μας σέρβιρε η Γιώτα Μηλιώνη. Αφού μείναμε εντυπωσιασμένοι και ικανοποιημένοι από το φαγητό, επισκεφτήκαμε το μαγαζάκι της «Αρκαδιανής» όπου μας εξυπηρέτησε η Μαργαρίτα.
Αυτή ήταν η επίσκεψή μας στην «Αρκαδιανή», ένα μέρος το οποίο αξίζει ο καθένας να επισκεφτεί, γιατί είναι πρωτοποριακό, φιλόξενο, στηρίζεται από ανθρώπους που αγαπάνε τον τόπο τους και αξίζει να τους στηρίξουμε.
Αυτή η εγκατάσταση αξίζει να σημειωθεί ότι είναι μοναδική στην Ελλάδα!
(Περισσότερες πληροφορίες στο www.arcadiani.gr)
* *
Ύστερα, συνεχίσαμε και πήγαμε στον σταθμό του «Μεγαλόπολη FM 103,1», όπου μας υποδέχτηκαν με ιδιαίτερη θέρμη ο Δήμος Παππάς και η Γεωργία Δημητρακοπούλου. Μιλήσαμε για τα προβλήματα του τόπου και για άλλα σημαντικά θέματα.
Ο Δήμος Παππάς, έχει ένα εκπληκτικό κέντρο, το «Bytina Club», στην μαγευτική Βυτίνα. Το «Bytina Club» προσφέρει: παραδοσιακή κουζίνα και γλυκά, καφέ και ποτό, αίθουσα εκδηλώσεων, πισίνα, διαδρομή πεζοπορίας, αποδράσεις 4X4 και πολλές άλλες δραστηριότητες. Το «Bytina Club» βρίσκετε ανάμεσα στα έλατα και την φύση.
* *
Μετά πήγαμε σε έναν άλλο εκπληκτικό προορισμό στην Αρκαδία, στα «Παπάκια». Εκεί ο Γιώργος Σπυρακόπουλος με προσωπικές οικονομικές θυσίες και προσωπική εργασία, έχει φτιάξει ένα πανέμορφο καφέ-εστιατόριο-πάρκο.
Εκπληκτικές φυσικές κατασκευές, όπου μπορεί κάποιος να επισκεφτεί και να απολαύσει από κοντά διάφορα πανέμορφα και υγιείς ζώα, όπως ελάφια, στρουθοκαμήλους, άλογα και άλλα ζώα σε φυσικό περιβάλλον. Τα «Παπάκια» βρίσκονται στον δρόμο Μεγαλόπολη-Καρύταινα. Τα «Παπάκια» είναι επίσης πρωτοποριακό έργο το οποίο προβάλλει τον φυσικό πλούτο της Αρκαδίας.
(Μέχρι τα Χριστούγεννα θα εγκαινιαστούν τα “ανανεωμένα” «Παπάκια»)
* *
Αργότερα, συνεχίσαμε και πήγαμε στο Ελληνικό (Μουλάτσι) και κάτσαμε να ξαποστάσουμε στην φιλόξενη καφετέρια «Καφέ Ελληνικόν» του Δημήτρη Δ. Αϊβαλή, ο οποίος από έφηβος αγωνιζόταν να μείνει στο χωριό του. Αξίζει την στήριξη μας γιατί είναι οικογενειάρχης και αγαπάει την Αρκαδία. Από την καφετέρια απολαύσαμε τους καφέδες μας αγναντεύοντας την πλακόστρωτη πλατεία του χωριού.
Τέλος, πήγαμε στον Γιώργο Κόντο, ο οποίος είναι έμπειρος γεωπόνος και έχει το μαγαζί «Γεωπονική Μεγαλόπολης» το οποίο μπορεί να δώσει λύσεις σε όλα τα γεωπονικά και αγροτικά προβλήματα. Ο Γιώργος είναι νέος, με οικογένεια και αγωνίζεται και αυτός στον τόπο του, με όσες δυσκολίες αυτό συνεπάγεται.
Καθώς τελείωνε η έρευνα, επισκεφτήκαμε το αρχαίο θέατρο της Μεγαλόπολης (το οποίο «φυσικά» ήταν κλειστό) και θαυμάσαμε από έξω, αυτά τα οποία θαύμασε και ο Παυσανίας στην αρχαιότητα.
Αυτή ήταν η έρευνα μας, αυτοί είναι προορισμοί που αξίζει να τους επισκεφτεί κανείς διότι αυτοί οι προορισμοί έχουν την μαγεία να σε ξεκουράζουν και να σε ταξιδεύουν σε μια «άλλη» Ελλάδα. Σε όλη αυτή την έρευνα συναντήσαμε ανθρώπους που αγωνίζονται και παλεύουν για να φτιάξουν τον τόπο τους, με τις δικές του θυσίες και τον δικό του τρόπο ο καθένας. Άνθρωποι όπου αγαπάνε τον τόπο τους και που αξίζει να τους στηρίξουμε γι αυτό.
Οι εκάστοτε κυβερνήσεις και οι τοπικές διοικήσεις, όπως Δήμοι και Νομαρχίες που δεν στηρίζουν αυτούς τους ανθρώπους και τις προσπάθειες να γίνει κάτι καλό στον τόπο αυτό, χωρίς «παρασκήνια» και βρόμικα συμφέροντα, είναι προδότες!Η Αρκαδία έβγαλε τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, τον γέρο του Μοριά. Ας προσπαθήσουμε να του μοιάσουμε στο ελάχιστο, στο θάρρος του, την ηθική του, την πίστη του και τον πατριωτισμό του.
κείμενο: ΝΙΚΟΣ Π. ΑΪΒΑΛΗΣ
φωτογραφίες: ΠΑΡΗΣ. Σ. ΑΪΒΑΛΗΣ
