..................
......
Δε θέλω τίποτε άλλο παρά να μιλήσω απλά, να μου δοθεί
ετούτη η χάρη.
Γιατί και το τραγούδι το φορτώσαμε με τόσες μουσικές
που σιγά-σιγά,βουλιάζει
και την τέχνη μας τη στολίσαμε τόσο πολύ που φαγώθηκε
από τα μαλάματα το πρόσωπό της
κι είναι καιρός να πούμε τα λιγοστά μας λόγια γιατί η
ψυχή μας αύριο κάνει πανιά.
Αν είναι ανθρώπινος ο πόνος δεν είμαστε άνθρωποι μόνο
για να πονούμε
γι' αυτό συλλογίζομαι τόσο πολύ, τούτες τις μέρες, το με-
γάλο ποτάμι
αυτό το νόημα που προχωρεί ανάμεσα σε βότανα και σε
χόρτα
και ζωυτανά που βόσκουν και ξεδιψούν κι ανθρώπους που
σπέρνουν και που Θερίζουν
και σε μεγάλους τάφους ακόμη και μικρές κατοικίες των
νεκρών.............................
Κάιρο, 20 lουνίου '42
περισσότερα στa: www.yfos-magazine.gr
www.magikokouti.gr
http://www.netschoolbook.gr/digiseferis.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου