Φιλοθέη 3 Δεκεμβρίου 2009
Κύριον
Πάνον Αϊβαλήν
Διευθυντήν Εφημερίδος
ΑΡΚΑΔΙΚΟ ΒΗΜΑ
Mεσολογγίου 12
Νέα Μάκρη 19005
Αγαπητέ Κύριε Αϊβαλή,
Χ α ί ρ ε ,
Διά τας εορτάς των Χριστουγέννων σου εύχομαι Χρόνια Πολλά και καλά και το Νέον έτος 2010 ευτυχισμένον, υγείαν, χαράν και ότι καλύτερον.
Όπως σου είπα στο τηλέφωνο σου στέλνω ένα κείμενο με τίτλον «Η Ιστορία της αξιοποιήσεως του Σπηλαίου Κάψια και τα παπαγαλάκια και σε παρακαλώ για την δημοσίευσίν του στο «ΑΡΚΑΔΙΚΟ ΒΗΜΑ».
Με ευχαριστίες και ιδιαίτερη εκτίμησιν.
Νίκος Αρμόνης
Ταξίαρχος Χωρ/κής ε.α.
H Ιστορία της αξιοποιήσεως
του Σπηλαίου Κάψια και τα παπαγαλάκια
του ΝΙΚΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΑΡΜΟΝΗ
Ταξιάρχου Χωροφυλακής ε.α.
Τον τελευταίον καιρόν κάποιοι με καθοδηγούμενα παπαγαλάκια και μερικοί νεόκοποι, για δικούς τους λόγους, προσπαθούν να περάσουν στην κοινήν γνώμην ότι η αξιοποίησις του Σπηλαίου Κάψια είναι έργον δικό τους, ματαιοπονούν όμως... χάριν της ιστορικής αληθείας και για την ενημέρωσιν της κοινής γνώμης, θεωρώ υποχρέωσίν μου, να εκθέσω συνοπτικώς, αλλά με απόλυτον ακρίβειαν τα πραγματικά γεγονότα που συνθέτουν την Ιστορίαν της αξιοποιήσεως του Σπηλαίου Κάψια.
- Τον Αύγουστον 1939, μαθητής της Δ΄ Γυμνασίου, μπήκα στο Σπήλαιο με μια ομάδα χωριανών που οργάνωσε ο αείμνηστος Μιλτιάδης Πετρόπουλος. Το μεγαλείο του Σπηλαίου και ο ονειρώδης διάκοσμος από πολύχρωμους σταλακτίτες και σταλαγμίτες σε φανταστικά σχήματα και συμπλέγματα, οι θαυμάσιοι κίονες, τα συντριβάνια και άλλα μας κατέπληξαν. Από τότε έχει χαραχθεί στην μνήμην μου ανεξίτηλα το μεγαλείο και ο ονειρώδης διάκοσμος του Σπηλαίου Κάψια.
- Ο Γάλλος Αρχαιολόγος και Ακαδημαϊκός Γουσταύος Φουζέρ που μετείχεν στις πρώτες ανασκαφές της Αρχαίας Μαντινείας (1885-1889), προφανώς είχε επισκεφθεί το Σπήλαιο, γράφει: «Το Σπήλαιο Κάψια από απόψεως φυσικού κάλους και ωραιότητος συγκρίνεται με τα διεθνώς γνωστά σπήλαια του Βελγίου Ροσφόρ και Χαν».
- Τον Αύγουστον 1892, -πριν 117 χρόνια- ο Νικόλαος Σιδερίδης με τους Γάλλους μηχανικούς Ch. Gaduleau και J. Valich εξερεύνησαν επί 2 ημέρες το Σπήλαιο Κάψια και έμειναν έκθαμβοι από τον φαντασμαγορικόν διάκοσμον. Το 1911 δημοσίευσαν στο Γαλλικό Επιστημονικό περιοδικόν SPELUNGH λεπτομερή έκθεσιν και προτείνουν την αξιοποίησιν του Σπηλαίου, έτσι έρχεται στην παγκόσμιαν δημοσιότητα.
- Το 1974 ο αείμνηστος Ιωάννης Ιωάννου, επικεφαλής Ελλήνων και Γάλλων εξερευνούν το Σπήλαιο, το 1975 και 1976 ο Ιωάννου συνεχίζει την εξερεύνησιν μόνον με τους Έλληνες και ανακαλύπτουν νέους χώρους με πλούσιον διάκοσμον. Τις διαπιστώσεις του τις δημοσίευσεν στο Δελτίον της Σπηλαιολογικής Εταιρείας (τεύχος 6 του 1976) και προτείνει και αυτός την αξιοποίησιν του Σπηλαίου Κάψια.
- Οι ειδικοί προτείνουν την αξιοποίησιν του Σπηλαίου από το 1892, όμως η εγκληματική αδιαφορία των αρμοδίων φορέων, και ιδία των Πολιτικών της Αρκαδίας και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα είχαν θάψει το Σπήλαιο Κάψια πιο βαθειά από εκεί που το τοποθέτησε η Μάνα Φύσις.
- Έχω επισκεφθεί τα σπήλαια Δυρού, Ιωαννίνων και άλλα τα οποία υστερούν καταφανώς σε σχέσιν με το δικό μας. Και όμως έχουν αξιοποιηθεί, από πολλών ετών, και συμβάλλουν στην οικονομίαν και τον τουρισμόν του τόπου, γιατί προφανώς ενδιαφέρθηκαν οι πολιτικοί και οι φορείς της περιοχής. Όλοι αυτά με προβλημάτιζαν και αποφάσισα να αναλάβω αγώνα για την αξιοποίησιν του Σπηλαίου Κάψια που η Σπηλαιολογική Εταιρία το έχει κατατάξει στα Δέκα καλύτερα της Χώρας, και γιατί να μην είναι το καλύτερον.
- Στον αγώνα μου βρήκα συμπαράστασιν από τον Σύλλογον Καψιατών Αθηνών, μόνον, που με ανακήρυξε επίτιμον Πρόεδρον. Τον τίτλον και την σφραγίδα του Συλλόγου εχρησιμοποίησα πολλάκις όπου εκρίθη αναγκαίον. Για τους Προέδρους της Κοινότητος τι να είπω; Η αδιαφορία τους είναι ανομολόγητος. Οι χωριανοί με χλεύαζαν και με ειρωνεύοντο, μερικοί από αυτούς αντί χαιρετισμού με ρωτούσαν ειρωνικά «πώς πάνε τα Σπήλαια Νίκο;», όμως αυτά με άφηναν αδιάφορον και συνέχιζα τον αγώνα μου.
- Βρήκα το περιοδικό SPELUNGH, τον αείμνηστον Ιωάννην Ιωάννου που με βοήθησε πάρα πολύ και είχαμε συνεργασίαν μέχρι του θανάτου του. Βρήκα τους διακεκριμένους επιστήμονες που το 1979 μελέτησαν από ανθρωπολογικής απόψεως τα οστά που βρέθηκαν στο Σπήλαιο και αφού με ενημέρωσαν μου έδωσαν φωτοτυπία της μελέτης τους. Ακόμη παρακάλεσα τον ανηψιόν μου Λεωνίδα Αρμόνη και πήρε 100 περίπου έγχρωμες φωτογραφίες από το εσωτερικό του Σπηλαίου και με τα αρνητικά τύπωσε 5-6 σειρές.
- Το 1990 εξοπλισμένος με φωτογραφίες και άλλα έντυπα και καλύτερα ενημερωμένος από ειδικούς εξεκίνησα τον αγώνα μου, με πίστιν ακλόνητον ότι το Σπήλαιον Κάψια μια μέρα θα αξιοποιηθεί γιατί αξίζει. Επεσκέφθην τους Αρκάδες Υπουργούς, Βουλευτάς και Πολιτικούς, το Υπουργείον Πολιτισμού και άλλες αρμόδιες υπηρεσίες, τον Περιφερειάρχην, τον Νομάρχην, τον Δήμαρχον Τριπόλεως και άλλους φορείς και ζητούσα να εκδηλώσουν το ενδιαφέρον τους για την αξιοποίησιν του Σπηλαίου και τους έδινα σχετικό υπόμνημα με φωτογραφίες. Όλοι με διαβεβαίωναν ότι θα ενεργήσουν αλλά δεν έκαναν απολύτως τίποτα, συνέχιζαν να αδιαφορούν. Μοναδικήν εξαίρεσιν αποτέλεσεν ο Αιτωλοακαρνάνας Περιφερειάρχης Νίκος Πανταζής ο οποίος μου ζήτησε τα αρνητικά και έβγαλε μίαν σειράν φωτογραφίες του Σπηλαίου τις οποίες με θετικές προτάσεις έστειλε σε αρμόδιες υπηρεσίες στην Αθήνα. Η υπόθεσις δεν προχώρησε γιατί αντικατεστάθη και ο νέος Περιφερειάρχης δεν έδωσε συνέχεια.
- Παραλλήλως άρχισα να δημοσιεύω άρθρα με φωτογραφίες στον Αρκαδικόν και Αθηναϊκόν Τύπον, με σκοπόν να συνεγείρω τους πάντας. Έχουν δημοσιευθεί 85 περίπου σχετικά άρθρα και επιστολές. Με τους εκδότες των Αρκαδικών Εφημερίδων είχα αναπτύξει άριστες σχέσεις, όπως θα ενθυμούνται και οι ίδιοι και η βοήθειά τους υπήρξεν μεγάλη και πολύτιμος.
- Ενημέρωσα προφορικώς και εγγράφως τις Παναρκαδικές Ομοσπονδίες Ελλάδος, Αμερικής, Καναδά και Αυστραλίας και εζήτησα την βοήθειαν τους. Συμμετείχα στα Συνέδρια αυτών και της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας που γίνονταν στην Τρίπολιν και στην Αθήνα στα οποία έκανα παρεμβάσεις και εισηγήσεις για το Σπήλαιο.
- Την 28-4-1996 ταχυδρόμησα 78 επιστολές προς τους Αρκάδες Υπουργούς, Πολιτικούς, Μητροπολίτες, Δημάρχους, Κοινοτάρχες, Εφημερίδες και πολλούς άλλους φορείς με περιεχόμενον το Σπήλαιο και το οξύ δημογραφικό πρόβλημα της Αρκαδίας και τους παρακαλούσα να κινητοποιηθούν για την αξιοποίησίν του Σπηλαίου. Από τους 78 αποδέκτας μόνον ο Βουλευτής Πέτρος Τατούλης ενδιαφέρθη και υπέβαλεν ερώτησιν στην Βουλήν, για να πάρει αρνητικήν απάντησιν από τον Υπουργόν Πολιτισμού Μεσσήνιον Σταύρον Μπένον.
- Την 5-2-1995 συνάντησα, στην κοπήν της πίττας της Ενώσεως Τριπολιτών, τον νέον αιρετόν Νομάρχην Αρκαδίας Παναγιώτην Γιαννόπουλον. Αφού τον συνεχάρην, τον ενημέρωσα για το Σπήλαιον και τον παρακάλεσα να ενδιαφερθεί για την αξιοποίησίν του. Την 8-5-1995 με επιστολήν μου επανέλαβα την παράκλησίν μου αλλά δεν έδειξεν κανένα ενδιαφέρον. Την 30-3-1996 τον επεσκέφθην στο Γραφείον του, στο οποίον παρευρίσκοντο ο Βουλευτής Πέτρος Τατούλης, δύο Νομαρχιακοί Σύμβουλοι και η σύζυγός του. Αμέσως άρχισα την ενημέρωσιν και την επίδειξιν φωτογραφιών του Σπηλαίου. Οι πάντες έμειναν κατάπληκτοι και με διαβεβαίωσαν, ο ίδιος και η σύζυγός του, ότι θα κάνουν το παν να αξιοποιηθεί το Σπήλαιον. Από τότε από κοντά τον Νομάρχην γιατί είχα σχηματίσει την πεποίθησιν ότι χωρίς Πολιτικήν Βούλησιν δεν γίνεται τίποτα.
- Στο χωριό ιδρύθη ο Μορφωτικός Σύλλογος Κάψια με Πρόεδρον τον Δημήτρην Κλαδούμη, Γεν. Γραμματέα τον Γρηγόρη Ρουσιώτη και άλλα παιδιά. Την 15-10-1996 μου τηλεφώνησε ο Δημήτρης και μου είπε ότι κινούνται και αυτοί για την αξιοποίησιν του Σπηλαίου και ζήτησε την βοήθειάν μου. Την 18-1-1996 με επιστολήν μου του έδωσα πληροφορίες και συμβουλές και του έστειλα σχετικά έντυπα και φωτογραφίες με την διαβεβαίωσιν ότι είμαι στην διάθεσίν τους. Την 30-10-1996 αργά το βράδυ ο Δημήτρης με επεσκέφθη στο σπίτι μου, συζητήσαμε διάφορα για το Σπήλαιο, του έδωσα πληροφορίες και συμβουλές και άλλα έντυπα και φωτογραφίες και έφυγε ώρα 1 μετά τα μεσάνυχτα για την Τρίπολιν γιατί είχε πρωινήν βάρδια στην δουλειά του. Τα παιδιά του Συλλόγου ήσαν ενθουσιώδη και αποφασιστικά, εστερούντο όμως πείρας και δια πολλούς λόγους δεν είχαν πολλές δυνατότητες. Πάντως εγώ τα βοήθησα όσο μπορούσα γιατί τα είδα σαν συνεπίκουρους.
- Ο αιρετός Νομάρχης Αρκαδίας Παναγιώτης Γιαννόπουλος την 6ην Αυγούστου 1998 υπέγραψεν σύμβασιν με τον Αντιπρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών αείμνηστον Ιωάννην Δρακόπουλον, Αρκά, που προέβλεπε την έναρξιν μελέτης για την αξιοποίησιν του Σπηλαίου Κάψια. Η υπογραφή έγινε στην είσοδον του Σπηλαίου και παρέστησαν πλήθος κόσμου και πολλοί επίσημοι. Ο Νομάρχης με είχεν ορίσει κεντρικόν ομιλητήν. Έτσι οι σκληροί αγώνες μου επί 10ετίαν περίπου εδικαιώθηκαν και ο Παναγιώτης Γιαννόπουλος, ως αιρετός Νομάρχης Αρκαδίας, είναι εκείνος που έβαλε στο κανάλι της αξιοποιήσεως το Σπήλαιο Κάψια.
- Οι μελέτες και τα έργα έγιναν υπό την άμεσον επίβλεψιν του Επίκουρου Καθηγητή Ζαφείρη Καροτσιέρη, που εργάσθη με ευσυνειδησία και μεράκι και το έργο έχει τελειώσει εδώ και τρία χρόνια κοντά, όμως η λειτουργία του Σπηλαίου δεν έχει αρχίσει ακόμη ΓΙΑΤΙ; Το κόστος των μελετών και των έργων έφθασε στα 3.600.000.
- Αυτή είναι σε αδρές γραμμές η Ιστορία της αξιοποιήσεως του Σπηλαίου και όσα εκθέτω αποτελούν ντοκουμέντα αδιάψευστα που τα έχω στο προσωπικό μου αρχείο. Και ερωτώνται τα παπαγαλάκια και οι όπισθεν αυτών και οι άλλοι νεόκοποι, που ήσαν και τι έκαναν, όταν ο Νίκος Βασιλείου Αρμόνης επί 10ετίαν περίπου αγωνίζετο μόνος για την αξιοποίησιν του Σπηλαίου, μη φειδόμενος κόπων και εξόδων. Όλους αυτούς τους πληροφορώ ότι, ό,τι έκανα το έκανα από αγάπη και μόνον για τον τόπον που γεννήθηκα και για την Αρκαδίαν μας, χωρίς υπολογισμούς και ιδιοτέλεια η οποία δεν με αγγίζει.
- Ο αείμνηστος Αθανάσιος Φ. Παπαγιάννης, από την Νεστάνην, διακεκριμένος Νομικός, Ιστορικός και Συγγραφέας στην Τρίτομη «Ιστορία της Νεστάνης Αρκαδίας» αναφερόμενος στο Σπήλαιο Κάψια στην σελίδα 370 γράφει: «Στην πρωτοπορίαν του αγώνα της αξιοποίησης στέκει ακλόνητος και μαχητικός ο Καψιώτης Νικόλαος Αρμόνης, Ταξίαρχος της Χωροφυλακής» και συνεχίζει «Την 6 Αυγούστου 1998 υπεγράφη συμφωνία μεταξύ Νομαρχίας και Πανεπιστημίου Αθηνών για την αξιοποίηση του Σπηλαίου Κάψια. Στην πρωτοπορίαν των αγώνων γι’ αυτή την αξιοποίηση στάθηκε ο Νικόλαος Αρμόνης... Τραγική όμως των αρμοδίων φορέων και αρχών η αδιαφορία».
- Στην σελίδα 1770 γράφει: «Η αξιοποίηση του Σπηλαίου Κάψια οφείλεται στις ενέργειες και τους αγώνες του Νίκου Αρμόνη... στάθηκε μαχητικός από τις στήλες των Αρκαδικών Εφημερίδων και πρωτοπόρος. Αντιμετώπισε γραφειοκρατικές αρνήσεις και οπισθοδρομήσεις σε διάφορους τομείς... άκαμπτος πάντα, ανιδιοτελής και ανυποχώρητος κατόρθωσε να πείσει τους αρμοδίους φορείς να χρηματοδοτήσουν την έναρξιν του έργου. Για την Ιστορίαν σημειώνουμε την πρωτοβουλίαν και αγωνιστικότητα του Νίκου Αρμόνη.». Δια του λόγου το αληθές προσαρτώ φωτοτυπίες των σελίδων 370, 371 και 1770.
- Τα παπαγαλάκια και οι όπισθεν αυτών και οι άλλοι νεοκόποι, ας διαβάσουν τα όσα γράφει ο αείμνηστος Θανάσης Παπαγιάννης, στο Ιστορικόν του έργον, για την αξιοποίησιν του Σπηλαίου Κάψια και να έχουν υπόψιν τους ότι η Ιστορία δεν παραποιείται, δεν πλαστογραφείται ούτε και διαγράφεται και καλά θα κάνουν να σταματήσουν την παρα-πληροφόρησιν και να σιωπήσουν, όπως έκαναν τότε που εγώ έκανα τον αγώνα μου.
Νικόλαος Αρμόνης
..................
