Οι Αρκάδες λέγεται πως ήταν οι πρώτοι που αποίκησαν την Κύπρο και τον Πόντο.

    Αρχαία Αρκαδία     

γράφει ο  ΝΙΚΟΣ  ΠΑΡ. ΑΪΒΑΛΗΣ

Οι Αρκάδες ήταν αρχαίο Ελληνικό φύλο εγκατεστημένο στην ορεινή Πελοπόννησο. Θεωρείται το αρχαιότερο Ελληνικό φύλο στον Ελλαδικό χώρο. Ήταν πιθανόν συγγενικό φύλο των πρωτοελλήνων τους οποίους οι αρχαίοι συγγραφείς αναφέρουν ως Πελασγούς. Την αρχαιότητα των Αρκάδων μαρτυρούν και οι αρχαίοι μύθοι, όπως ο μύθος του Αρκάδα, ο μύθος του Λυκάονα κ.α. Με την κάθοδο των υπολοίπων Ελληνικών φύλων, κυρίως των Δωριέων, οι Αρκάδες περιορίστηκαν στην καρδιά της Πελοποννήσου. Η χώρα τους περιλάμβανε τις ορεινές περιοχές του Μαινάλου, των Αροανίων, της Κυλλήνης, του Λύκαιου, του Αρτεμισίου και την βόρεια πλευρά του Πάρνωνα.

Μετά την κάθοδο των Δωριέων στην Πελοπόννησο, οι Αρκάδες περιορίστηκαν στην ορεινή ενδοχώρα της Πελοποννήσου. Σταδιακά συνδέθηκαν σε μία συνομοσπονδία που περιλάμβανε όλες τις Αρκαδικές πόλεις και ονομάστηκε "κοινό των Αρκάδων". Οι Αρκάδες αντιμετώπισαν με επιτυχία τον 7ο αιώνα π.Χ. την απειλή της Σπάρτης και κατάφεραν να διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους. Συμμετείχαν στην Τροία όπως αναφέρει ο Όμοιρος, στους Περσικούς Πολέμους στο πλευρό των υπολοίπων Ελλήνων στέλνοντας στρατό και στις Θερμοπύλες και στις Πλαταιές, στον Πελοποννησιακό Πόλεμο οι Αρκάδες συμμάχησαν με την Σπάρτη και την Κόρινθο. Τα επόμενα χρόνια την περίοδο της ηγεμονίας της Θήβας, ο Θηβαίος στρατηγός Επαμεινώνδας ενίσχυσε την Αρκαδική ομοσπονδία με σκοπό οι Αρκάδες να αποτελέσουν έναν αντίπαλο πόλο στη γειτονική Σπάρτη. Τότε ίδρυσε την Μεγαλόπολη που αποτέλεσε την νέα τους πρωτεύουσα. Τους επόμενους αιώνες η Αρκαδία εξασθένησε. Αρχικά υποτάχθηκε στους Μακεδόνες του Κάσσανδρου και αργότερα εντάχθηκε στην Αχαϊκή Συμπολιτεία.

Οι Αρκάδες μιλούσαν την Αρκαδική διάλεκτο, η οποία αποτελούσε την τέταρτη διάλεκτο της αρχαίας Ελλάδας, μετά την Ιωνική, την Δωρική και την Αιολική. Οι Αρκάδες λέγεται πως ήταν οι πρώτοι που αποίκησαν την Κύπρο και τον Πόντο.

Αρχαία Λυκοσούρα (Λύκεων)

Θεωρείται η αρχαιότερη πόλη στον κόσμο (10.000 - 8.000 π.Χ.). Κατά την αρχαιότητα ήταν ιερή πόλη των Αρκάδων. Ήταν μια πόλη γεμάτη φως. Άλλωστε βρίσκεται στο όρος Λύκαιο, που σημαίνει φωτεινό και δεσπόζει στον Πελοποννησιακό χώρο. Ο Παυσανίας τη χαρακτηρίζει ως την αρχαιότερη απ' όλες τις πόλεις που υπήρξαν ποτέ πάνω σε ηπειρωτική ή νησιωτική γη, ως την πρώτη πόλη που είδε το φως του ήλιου και της σελήνης (οι Αρκάδες αναφέρονται και ως προσελήνιοι), ως την πόλη υπόδειγμα για τη δημιουργία άλλων πόλεων (Παυσανίας VIII,38,1).

Ιδρυτής της ήταν ο Λυκάων, γιος του Πελασγού και της νύμφης Κυλλήνης. Αυτός την κατέστησε έδρα των βασιλέων της Αρκαδίας. Όταν το 396 π.Χ. ιδρύθηκε η Μεγαλόπολη, οι Λυκοσουρείς αρνήθηκαν να μετοικήσουν εκεί και κατέφυγαν στο Ιερό της Δέσποινας, που βρισκόταν στη Λυκόσουρα και αποτελούσε κέντρο λατρείας των Αρκάδων. Έτσι, οι υπόλοιποι Αρκάδες, σεβόμενοι το Ιερό της Δέσποινας, τους άφησαν να παραμείνουν στην πόλη τους. Η αρχαία Λυκόσουρα περιβαλλόταν από οχυρωτικό περίβολο, χτισμένο ισοδομικά ή πολυγωνικά, ενώ οι πολύ απόκρημνες πλαγιές της ήταν ανοχύρωτες.

Αρχαία Μαντινεία

Αρχαία πόλη της Αρκαδίας γνωστή από τον Όμηρο, ο οποίος τη χαρακτηρίζει ερατεινή που σημαίνει ευτυχισμένη. Καταλαμβάνει μια ευρύχωρη πεδιάδα. Αρχικά πέντε κώμες διασκορπισμένες αποτελούσαν την Αρχαία Μαντίνεια, οι οποίες αργότερα με προτροπή των Αργείων συνώκισαν και οχύρωσαν μια πόλη. Οι Μαντινείς πολέμησαν στις Θερμοπύλες με 500 οπλίτες. Η πόλη ονομαζόταν Μαντινέα. Μαντινέη στην Ιωνική διάλεκτο και Μαντίνεια σύμφωνα με την Αττική. Το όνομά της ετυμολογείται από τον επώνυμο ήρωα και πρώτο οικιστή της Μαντινέα. Από το 223 π.Χ. έως το 125 μ.Χ. μετονομάστηκε σε Αντιγόνεια και οι κάτοικοι Αντιγονείς. Το 125 μ.Χ. ο αυτοκράτορας Αδριανός επισκέφτηκε την πόλη και επανέφερε την ονομασία Μαντίνεια.

Αρχαία Μεγαλόπολη

Βρισκόταν στα Βορειοδυτικά προάστια της σημερινής Μεγαλόπολης. Ήταν χτισμένη στις όχθες του ποταμού Ελισσώνα. Ονομαζόταν Μεγάλη Πόλις ή Μεγάλα Πόλις στη δωρική διάλεκτο. Μεταγενέστερη υπήρξε η ονομασία Μεγαλόπολις. 

Αρχαίο Μεθύδριο

Το αρχαίο Μεθύδριο ήταν μια μικρή πόλη από την οποία σύμφωνα με τον Παυσανία κατάγονταν Ολυμπιονίκες και αποτελούσε υπόδειγμα ήρεμης πόλης με παραδειγματικό τρόπο ζωής και θρησκευτική ευλάβεια. Πρότυπο μάλιστα ευτυχισμένου ανθρώπου που ζούσε μια ζωή ευλαβή και αφανή αποτελούσε ο Μεθυδρέας Κλέαρχος. Ανασκαφές του 1910 έφεραν στο φως τα θεμέλια ενός ναού που υπήρχε στην περιοχή αυτή. Σ' αυτόν το ναό λατρευόταν ο Ίππιος Ποσειδώνας. Χτίστηκε στα πρώιμα κλασσικά χρόνια και ανακαινίστηκε στα Ελληνιστικά. 

Αρχαίος Ορχομενός

Πήρε το όνομά του από τον Ορχομενό, το γιο του Λυκάονα, που βασίλευσε στην Αρκαδία μαζί με τον αδερφό του Νύκτιμο. Ο Όμηρος τη χαρακτηρίζει "πολύμηλον" δηλαδή πλούσια σε πρόβατα. Σύμφωνα με την παράδοση ήταν η παλιά έδρα των Αρκάδων βασιλέων. Συνεργάστηκε με άλλες Αρκαδικές πόλεις και βοήθησε τον Αγαμέμνονα στην εκστρατεία της Τροίας δίνοντάς του εξήντα 60 πλοία. Η πόλη γνώρισε μεγάλη ακμή στις αρχές του 5ου αιώνα π.Χ. Κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου έγιναν εκεί πολλές πολεμικές συγκρούσεις, λεηλατήθηκε αρκετές φορές από τους Αθηναίους, δοκιμάστηκε πολύ στα Ελληνιστικά χρόνια από τους διαδόχους του Μέγα Αλέξανδρου.

Αρχαία Τεγέα 

Ιδρύθηκε από τον Τεγέα, γιο του Λυκάονα και εγγονό του Πελασγού και ήταν από τις σπουδαιότερες πόλεις της αρχαίας Αρκαδίας, έδρα των τελευταίων μυθικών Αρκάδων βασιλιάδων. Οι Σπαρτιάτες εκτιμούσαν πολύ τους κατοίκους της Τεγέας για το θάρρος τους. Τεγεάτες είχαν πάρει μέρος στην Αργοναυτική Εκστρατεία, στον Τρωικό Πόλεμο, στην Μάχη των Πλαταιών, στους Περσικούς πολέμους και στον Πελοποννησιακό Πόλεμο στο πλευρό των Σπαρτιατών. Η Τεγέα είχε αποικίσει την Πάφο. Στην πόλη υπήρχε το ιερό της Αλέας Αθηνάς το οποίο είχε κατασκευάσει ο Σκόπας. Μέσα στο ιερό υπήρχε άγαλμα της Αθηνάς από ελεφαντόδοντο, άγαλμα του Ασκληπιού, άγαλμα της Υγείας και τα δόντια του Ερυμάνθιου Κάπρου. Στην αγορά της πόλης υπήρχε ιερό της Αφροδίτης. Διέθετε Γυμνάσιο, Θέατρο, Στάδιο, Αγορά και Βουλή. Οι κάτοικοι την περίοδο της ακμής της έφταναν τους 40.000 και η πόλη έκοβε δικό της νόμισμα. Επιφανείς Τεγεάτες ήταν οι ποιητές Κλονάς και Ανύτη, ο ιστορικός Αρίανθος, ο τραγικός Αρίσταρχος, οι νομοθέτες Αντισθένης και Κρίσος. Οι ήρωες Αγκαίος και Έποχος, η Αταλάντη, ο Έχεμος, ο Αγαπήνορας και η Διοτήμα. Στην Τεγέα επίσης είχε γεννηθεί, κατά τη μυθολογία, και ο Πάνας. Η πόλη καταστράφηκε από τους Γότθους το 395 μ.χ.

Αστέρας Τρίπολης

Ποιος θα φανταζόταν πριν την έλευση του Σάκη Τσιώλη, πως ο Αστέρας Τρίπολης θα έκανε στον δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος πορεία πρωταθλητισμού, με συγκομιδή βαθμών μεγαλύτερη ακόμα και από αυτή του Ολυμπιακού! Ο Αστέρας έχει εξέπληξε όλο το φίλαθλο κοινό με τις εντυπωσιακές του εμφανίσεις! Είναι μια πολύ συγκροτημένη ομάδα, δυνατή και δε θυμίζει σε τίποτα τον Αστέρα πριν τον ερχομό του Σάκη Τσιώλη! Εκτός από το πρωτάθλημα, ο Αρκαδικός σύλλογος, δίνει ρεσιτάλ και στο κύπελλο, στο οποίο μέχρι στιγμής έχει φτάσει στα ημιτελικά, απέναντι στον Ατρόμητο Αθηνών, με αποτέλεσμα, εκτός από το κύπελλο και μια καλή θέση στο πρωτάθλημα, ο Αστέρας διεκδικεί και έξοδο στην Ευρώπη! Ο Αστέρας είναι επίσης υπερήφανος για τους φιλάθλους του, οι οποίοι ουδέποτε παρεκτράπηκαν και αποτελούν υπόδειγμα φιλάθλων, οι οποίοι στηρίζουν την καλύτερη ομάδα της Πελοποννήσου και βλέπουμε στο γήπεδο της Τρίπολης οικογένειες, γυναίκες, παιδιά και ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας! Ευχόμαστε στον Αστέρα να τελειώσει αυτή την σεζόν με τον καλύτερο τρόπο και ελπίζουμε οι Αρκάδες να αφήσουν τις «μεγάλες» ομάδες της ντροπής, των στημένων αγώνων και των χουλιγκάνων και να τον στηρίξουν τον Αστέρα σε όλη αυτή του την προσπάθεια!

_______________________________________________________________________

Επίκαιρα θέματα * Επίκαιρα θέματα * Επίκαιρα θέματα * Επίκαιρα θέματα * Επίκαιρα θέματα 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Κρίση! Κρίση στην οικονομία, κρίση στην κοινωνία, κρίση στο κράτος, κρίση στα ήθη, κρίση στον πολιτισμό, κρίση στο Έθνος, κρίση στην ανθρωπιά, κρίση παντού! Ελλάς ηρώων χώρα, τι γαϊδάρους βγάζεις τώρα που λέει και το άσμα! Η χώρα του Κολοκοτρώνη, του Μέγα Αλέξανδρου, του Σωκράτη, του Λεωνίδα και τόσων άλλων που έχυσαν το αίμα τους για να ναι η Ελλάδα μια ελεύθερη χώρα, με πολιτισμό, με γνώση και να ναι το φως της ανθρωπότητας, σήμερα αυτή η χώρα καταδικάζετε σε διάλυση από τους Βάρβαρους της Δύσης! Ότι δεν κατάφεραν με το σπαθί και τα όπλα, το κατάφεραν με την κρίση αξιών! Η χώρα μας δεν έφτασε εδώ μόνο από αυτούς όμως! Όταν αυτόν τον τόπο τον κυβερνάνε προδότες, στρατιώτες ξένων συμφερόντων και υπηρέτες ενός απάνθρωπου συστήματος, τι να περιμένεις; Μέσα σε όλη αυτή την κρίση, υπάρχει και η κρίση ενότητας του Ελληνικού λαού! 

Ποιου λαού όμως, όταν πλέον αποτελεί την μειοψηφία, όταν κάθε μέρα 400 και 500 λαθρομετανάστες περνούν τα Ελληνικά σύνορα; Και ας αφήσουν οι δήθεν ανθρωπιστές το παραμύθι! Βλέπουμε πως η εγκληματικότητα από τους μετανάστες αγγίζει το κόκκινο και πως μαζί τους φέρνουν και αρρώστιες όπως πχ ελονοσία που εμφανίστηκε στην Πελοπόννησο από λαθρομετανάστες! Όλα αυτά είναι στο πλαίσιο της μίξης των λαών, στην αφάνιση των εθνών, στην μαζοποίηση των λαών, στην παγκοσμιοποίηση και τέλος στην Νέα Τάξη των πραγμάτων, όπου οι λαοί όντως πλέον μια μίξη, θα κυβερνώνται πολύ πιο εύκολα από αυτούς που καταδυναστεύουν τις ζωές και τις ψυχές των ανθρώπων! Φυσικά, δεν ξεχνάμε και τα ντόπια φρούτα! Κομματόσκυλα, παρακμιακοί, βολεψάκιδες, παρτάκιδες, διεφθαρμένος λαός, δίχως ήθος, δίχως κουλτούρα, δίχως μνήμη, δίχως ψυχή και καρδιά, δίχως πυγμή, ένας λαός, ο νεοΕλληνικός λαός, είναι υπεύθυνος γι αυτή την κατάντια της χώρας! 

Όταν βλέπεις ακόμα ανθρώπους, νέους που τους καταδικάζουν την ζωή και γέρους που ουσιαστικά τους παίρνουν μέτρα για τον ενταφιασμό τους, να τρέχουν να ψηφίσουν τους δυνάστες τους, τότε πολύ απλά είναι άξιοι της μοίρας τους! Ούτε αντίσταση, ούτε ενοποίηση, ούτε τίποτα! Απαθής και δουλοπρεπείς στα γεγονότα! Ευτυχώς υπάρχουν και λίγοι άνθρωποι που δίνουν μέσα σε αυτή την δίνη, λίγο ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, αλλά δεν στηρίζονται από κανέναν! 

Καχυποψία, φθόνος, κουτοπονηριά, ψευτομαγιά και δειλία έπνιξαν τους ανθρώπους αυτού του τόπου! Ίσως είναι καιρός να ξυπνήσουμε και να κοιτάξουμε το κοινό συμφέρον μας και όχι μόνο την πάρτυ μας! Ίσως είναι καιρός να γίνουμε πάλι άνθρωποι! 

Και κλίνοντας θα παραθέσω δυο φράσεις δυο μεγάλων Ελλήνων: Σοφοκλής- «πόσο ωραίος είναι ο άνθρωπος, όταν είναι άνθρωπος» και Κολοκοτρώνης- «φωτιά και τσεκούρι στους προσκηνημένους».

ΝΙΚΟΣ  ΠΑΡ. ΑΪΒΑΛΗΣ

Συντάκτης της εφημ. "Αρκαδικό Βήμα"