Η Βάχλια, είναι ένα ορεινό τυπικό γορτυνιακό χωριό χτισμένο αμφιθεατρικά σε καταπράσινη πλαγιά, πάνω από μια όμορφη ρεματιά

 Βαγγέλης Μητράκος 

Βάχλια

Η Βάχλια, είναι ένα ορεινό τυπικό γορτυνιακό χωριό χτισμένο αμφιθεατρικά σε καταπράσινη πλαγιά, πάνω από μια όμορφη ρεματιά. Έχει 100 μονίμους κατοίκους περίπου. Απέναντι από το χωριό και σε μικρή απόσταση βρίσκεται ο οικισμός πέρα Βάχλια, χτισμένος στην αντικρινή πλαγιά. Το χωριό απέχει 6 χλμ. από τη Κοντοβάζαινα και 5 χλμ. από το φράγμα του Λάδωνα.

       Η διαδρομή από την Κοντοβάζαινα, μέσα από το παρθένο και επιβλητικό ορεινό περιβάλλον, είναι συναρπαστική. Στον κάτω μαχαλά υπάρχει ο πύργος του Αγά. Πρόκειται για μικρή διώροφη κατοικία, εφοδιασμένη με πολεμίστρες και θόλο στο δεύτερο όροφο.

       Στο δρόμο από Πέρα Βάχλια προς Βάχλια υπάρχει λιθόκτιστο γεφύρι με μεγάλη καμάρα και δεξιά του εγκαταλειμμένος νερόμυλος, σε καλή κατάσταση όμως, με βαγένι εντυπωσιακού μήκους. Σε απόσταση ενός χιλιομέτρου δυτικά της Βάχλιας, δίπλα στο δρόμο για την Κοντοβάζαινα, υπάρχει μικρό ύψωμα όπου σώζονται λείψανα αρχαίας κώμης. Από τη θέση αυτή έχει κανείς ωραία θέα προς τη ρεματιά και τους δύο οικισμούς.

     Λίγο πριν από την είσοδο του χωριού ξεκινά δρόμος που οδηγεί στη Μονή της Αγίας Παρασκευής. Η διαδρομή από τη Βάχλια προς το φράγμα του Λάδωνα, περνά μέσα σε καταπράσινο φυσικό περιβάλλον και είναι εξ' ίσου ενδιαφέρουσα. 

       Τον Μάιου του 1944 ήρθε στη Βάχλια ο Άρης Βελουχιώτης και την έκανε έδρα του Στρατηγείου του με σκοπό να συντονίσει και να οργανώσει το αντάρτικο του Μοριά . Από τη Βάχλια ο Άρης Βελουχιώτης απηύθυνε στις 16 Μαΐου 1944 το ιστορικό γράμμα του στο λαό του Μοριά το οποίο κατέληγε ως εξής : 

"ΠΟΛΙΤΕΣ, ΑΔΕΡΦΙΑ, ΛΑΕ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ,

Η ιστορία δεν πάει ποτέ πίσω. Η Ελλάδα μας θα λευτερωθεί σύντομα διπλά. Τούτο το θέλουν Θεοί και άνθρωποι. Δεν υπάρχει δύναμη που θα μπορέσει να σταματήσει το απόλυτα Εθνικό και Λαϊκό έργο μας. Κι αν υπάρχει θα την συντρίψουμε!

    Εμπρός, όσοι πιστοί προσέλθετε! Όσοι θ’ αργήσετε ή δεν θα πάρετε καθόλου μέρος στον Τιτάνιο Αγώνα μας, θα σας καίει αύριο, τη συνείδησή σας, κάτι σαν αναμμένο σίδερο. Όσοι θ’ αντιδράσετε θα μετανιώσετε τραγικά! Εμπρός, όλοι στο πόδι, στ’ άρματα. Ο δοξασμένος Μοριάς πρέπει και πάλι ν’ ακουστεί στα πέρατα της οικουμένης!"