"Η Ελλάδα είναι ευλογημένος τόπος"

Σκουπιδιάρης από τη Φρανκφούρτη
Ήρθε με την οικογένειά του για διακοπές το ΄90 στην Ελλάδα και άρχισε μια νέα ζωή
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Μαρία Λίλα
Το τροχόσπιτο με το οποίο είχε έρθει από τη Γερμανία στην Ελλάδα για διακοπές ο Νάχτμαν με την οικογένειά του και δεν έφυγε ποτέ. Μπροστά από το τροχόσπιτο η πισίνα που έφτιαξε στο σπίτι που έχτισε στο Γλυκορρίζι Μεσσηνίας
«Ήρθα με τροχόσπιτο για διακοπές στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Ήμουν μαζί με τη γυναίκα μου και τις δίδυμες τότε τρίχρονες κόρες μας. Σήμερα και οι δύο έχουν παντρευτεί Έλληνες και όλοι μαζί μένουμε στο Γλυκορρίζι Μεσσηνίας».
O κ. Χορστ Νάχτμαν γεννήθηκε πριν από 42 χρόνια σε ένα χωριό κοντά στη Φρανκφούρτη, αλλά από τα 25 του ζει στη Μεσσηνία με τη γυναίκα του και τα 4 παιδιά τους. Έχει αναλάβει την αποκομιδή απορριμμάτων από 20 χωριά του Νομού. «Όταν ήρθα για διακοπές στην Ελλάδα γνώρισα τον Δημήτρη, που είχε πάει μετανάστης στη Γερμανία. Μου παραχώρησε το σπίτι του στο χωριό Λάπι, για να μείνω με την οικογένειά μου όσο ήθελα» θυμάται ο κ. Χορστ. «Μια μέρα μπήκε στο καφενείο του χωριού ο οδηγός του απορριμματοφόρου του Δήμου Αετού λέγοντας πως θα τα παρατήσει. Οι άλλοι με ρώτησαν γιατί δεν φέρνω ένα απορριμματοφόρο από τη Γερμανία και να μαζεύω εγώ τα σκουπίδια. Την άλλη μέρα πήγαμε στον δήμαρχο και ανέλαβα να οδηγήσω για τρεις μήνες το απορριμματοφόρο, με τη δέσμευση να φέρω μετά δικό μου».
«Χτίσαμε μόνοι μας το σπίτι»
Μπορεί η ιστορία του Χορστ και της Αγκέλικα στη Μεσσηνία να άρχισε σαν καλοκαιρινό αστείο, όμως η εξέλιξη ήταν καθοριστική για τη ζωή τους. «Σήμερα έχουμε έξι απορριμματοφόρα και μαζεύουμε σκουπίδια από 20 χωριά, ενώ συγκεντρώνουμε παλιά εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα και τα κόβουμε τον χειμώνα, όταν η δουλειά είναι λιγότερη. Η γυναίκα μου Αγκέλικα δουλεύει όσο δύο άντρες και στάθηκε στο πλευρό μου από την αρχή. Και το σπίτι μας στο Γλυκορρίζι το χτίσαμε μαζί. Μόνον έναν εργάτη είχαμε, για τα τοιχία. Όλα τα άλλα τα κάναμε μόνοι μας». Οι Νάχτμαν, τρία χρόνια μετά την απόφασή τους να μείνουν στην Ελλάδα, απέκτησαν άλλη μια κόρη- την Αννέτα- και λίγο αργότερα τον Αλέξανδρο που σήμερα είναι 11 ετών. Όλα τους τα χρόνια δουλεύουν μαζεύοντας σκουπίδια- όχι όμως ως δημοτικοί υπάλληλοι, αλλά ως εργολάβοι. «Στις δημοπρασίες δεν με έβλεπαν πάντα με καλό μάτι. Πολλοί δεν ήθελαν να πάρω εγώ τη δουλειά επειδή ήμουν ξένος, αλλά δεν είμαι αχάριστος. Αν δεν με είχαν βοηθήσει τόσο πολύ όλοι οι κάτοικοι στο Κοπανάκι και η δημοτική αρχή, δεν θα είχα φθάσει μέχρι εδώ». Το 2000 ο κ. Χορστ και η κ. Αγκέλικα αγόρασαν ένα οικόπεδο 8 στρεμμάτων στο Γλυκορρίζι και έκτισαν το σπίτι τους- ένα μεγάλο οικοδόμημα 500 τετραγωνικών μέτρων. Σε ένα τμήμα του έχουν χώρο για τα εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα και σε ένα άλλο ετοιμάζουν πισίνα... ολυμπιακών διαστάσεων!
«Έχουμε τη δική μας δουλειά»
«Το καλοκαίρι κάνουμε έξι διαδρομές αποκομιδής σκουπιδιών την εβδομάδα- και τον χειμώνα τρεις. Έχουμε όλο τον χρόνο τότε να ασχοληθούμε και με την κοπή παλιών αυτοκινήτων. Παίρνουμε σίδερο, χαλκό και αλουμίνιο και τα πουλάμε στην Αθήνα. Ούτε εγώ ούτε η Αγκέλικα μπορούμε να καθήσουμε ήσυχοι. Οι τελευταίες μας διακοπές ήταν αυτές που μας έφεραν στην Ελλάδα, αλλά δεν παραπονιόμαστε. Στη Γερμανία εγώ δούλευα ξυλουργός και οι περισσότεροι δεν με πλήρωναν, ενώ η γυναίκα μου ήταν νοσοκόμα. Τώρα μπορεί να μαζεύουμε σκουπίδια, αλλά είναι δική μας δουλειά. Είμαστε αφεντικά και έχουμε δικό μας σπίτι. Αν είχαμε μείνει στη Γερμανία θα ήμασταν στο νοίκι». Οι δύο Γερμανοί τουρίστες που πολιτογραφήθηκαν Έλληνες και πάντρεψαν με Έλληνες τις δύο μεγαλύτερες κόρες τους, μάταια - όπως λένε- αναζητούν Έλληνα εργάτη. «Κάνεις δεν έρχεται να δουλέψει στα σκουπίδια, γι΄ αυτό έχουμε προσλάβει δύο Βούλγαρους» λέει ο Χορστ.
«Η Ελλάδα είναι ευλογημένος τόπος»

εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ Πέμπτη 16.08.07